Seconda lettera ai Corinzi 6

¹ Adiuvantes autem et exhor tamur, ne in vacuum gratiam Dei recipiatis

² — ait enim:
“ Tempore accepto exaudivi te
et in die salutis adiuvi te ”;
ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis —

³ nemini dantes ullamoffensionem, ut non vituperetur ministerium,

⁴ sed in omnibus exhibentesnosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, innecessitatibus, in angustiis,

⁵ in plagis, in carceribus, in seditionibus, inlaboribus, in vigiliis, in ieiuniis,

⁶ in castitate, in scientia, inlonganimitate, in suavitate, in Spiritu Sancto, in caritate non ficta,

⁷ inverbo veritatis, in virtute Dei; per arma iustitiae a dextris et sinistris,

⁸ per gloriam et ignobilitatem, per infamiam et bonam famam; ut seductores, etveraces;

⁹ sicut qui ignoti, et cogniti; quasi morientes, et ecce vivimus; utcastigati, et non mortificati;

¹⁰ quasi tristes, semper autem gaudentes; sicutegentes, multos autem locupletantes; tamquam nihil habentes, et omniapossidentes.

¹¹ Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.

¹² Nonangustiamini in nobis, sed angustiamini in visceribus vestris;

¹³ eandem autemhabentes remunerationem, tamquam filiis dico, dilatamini et vos.

¹⁴ Nolite iugum ducere cum infidelibus! Quae enim participatio iustitiae cuminiquitate? Aut quae societas luci ad tenebras?

¹⁵ Quae autem conventio Christicum Beliar, aut quae pars fideli cum infideli?

¹⁶ Qui autem consensus templo Deicum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi; sicut dicit Deus:
“ Inhabitabo in illis et inambulabo
et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.

¹⁷ Propter quod exite de medio eorum
et separamini, dicit Dominus,
et immundum ne tetigeritis;
et ego recipiam vos

¹⁸ et ero vobis in Patrem,
et vos eritis mihi in filios et filias,
dicit Dominus omnipotens ”.