Isaia 43
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | SAGRADA BIBLIA |
---|---|
1 Et nunc haec dicit Dominus, qui creavit te, Iacob, et formavit te, Israel: “ Noli timere, quia redemi te et vocavi te nomine tuo; meus es tu. | 1 E agora, eis o que diz o Senhor, aquele que te criou, Jacó, e te formou, Israel: Nada temas, pois eu te resgato, eu te chamo pelo nome, és meu. |
2 Cum transieris per aquas, tecum ero, et flumina non operient te; cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te, | 2 Se tiveres de atravessar a água, estarei contigo. E os rios não te submergirão; se caminhares pelo fogo, não te queimarás, e a chama não te consumirá. |
3 quia ego Dominus Deus tuus, Sanctus Israel, salvator tuus: dedi propitiationem tuam Aegyptum, Aethiopiam et Saba pro te. | 3 Pois eu sou o Senhor, teu Deus, o Santo de Israel, teu salvador. Dou o Egito por teu resgate, a Etiópia e Sabá em compensação. |
4 Quoniam pretiosus factus es in oculis meis et gloriosus, ego diligo te et dabo homines pro te et populos pro anima tua. | 4 Porque és precioso a meus olhos, porque eu te aprecio e te amo, permuto reinos por ti, entrego nações em troca de ti. |
5 Noli timere, quoniam ego tecum sum: ab oriente adducam semen tuum et ab occidente congregabo te. | 5 Fica, tranqüilo, pois estou contigo, do oriente trarei tua raça, e do ocidente eu te reunirei. |
6 Dicam aquiloni: “Da” et austro: “Noli prohibere; affer filios meos de longinquo et filias meas ab extremis terrae. | 6 Devolve-os!, direi ao setentrião e ao meio-dia: Não os retenhas! Traze meus filhos das longínquas paragens, e minhas filhas dos confins da terra; |
7 Omnem, qui vocatur nomine meo, in gloriam meam creavi eum, formavi eum et feci eum”. | 7 todos aqueles que trazem meu nome, e que criei para minha glória. |
8 Educ foras populum caecum, et oculos habentem, surdos, et aures eis sunt. | 8 Fazei comparecer o povo cego apesar de ter olhos, e os surdos que têm ouvidos! |
9 Omnes gentes congregentur simul, et colligantur nationes: quis in eis annuntiabit istud et priora audire nos faciet? Dent testes suos et iustificentur et audiant et dicant: “Vere”. | 9 Que todas as nações se congreguem e que os povos se reúnam! Quem dentre eles soube predizer o que se passa, e foi o primeiro que no-lo fez saber? Que apresentem suas testemunhas para justificar suas pretensões, que sejam ouvidas para que se possa dizer: É exato. |
10 Vos testes mei, dicit Dominus, et servus meus, quem elegi, ut sciatis et credatis mihi et intellegatis quia ego ipse sum; ante me non est formatus Deus et post me non erit. | 10 Vós sois minhas testemunhas, diz o Senhor, e meus servos que eu escolhi, a fim de que se reconheça e que me acreditem e que se compreenda que sou eu. Nenhum deus foi formado antes de mim, e não haverá outros depois de mim. |
11 Ego, ego sum Dominus, et non est absque me salvator. | 11 Fui eu, sou eu o Senhor, não há outro salvador a não ser eu. |
12 Ego, annuntiavi et salvavi; auditum feci, et non fuit in vobis alienus; et vos testes mei, dicit Dominus, et ego Deus, | 12 Sou eu quem predisse e salvei, e não um deus estranho entre vós. Vós sois minhas testemunhas, diz o Senhor, eu sou Deus |
13 iam ab initio ego ipse. Et non est qui de manu mea eruat; operabor, et quis avertet illud? ”. | 13 desde toda a eternidade. Ninguém poderia escapar de minha mão; quando executo, quem poderia destruir minha obra? |
14 Haecdicit Dominus, redemptor vester, Sanctus Israel: “ Propter vos misi in Babylonem et detraxi fugitivos universos et Chaldaeos in navibus suis gloriantes. | 14 Eis o que diz o Senhor, vosso Redentor, o Santo de Israel: Por vossa causa, envio a Babilônia, a fim de fazer cair os ferrolhos dos cárceres, e os caldeus lamentar-se-ão em altos brados. |
15 Ego Dominus, Sanctus vester, creans Israel, rex vester ”. | 15 Eu sou o Senhor, vosso Santo, o criador de Israel, vosso rei. |
16 Haec dicit Dominus, qui dedit in mari viam et in aquis torrentibus semitam; | 16 Eis o que diz o Senhor que abriu uma passagem através do mar, um caminho em meio às ondas, |
17 qui eduxit quadrigam et equum, agmen et robustum; simul iacuerunt nec resurgent, contriti sunt quasi linum et exstincti sunt. | 17 que pôs em campo carros e cavalos, a tropa de soldados e chefes: eles caíram então para nunca mais se levantar; Extinguiram-se como um pavio de vela. |
18 “ Ne memineritis priorum et antiqua ne intueamini: | 18 Não vos lembreis mais dos acontecimentos de outrora, não recordeis mais as coisas antigas, |
19 ecce ego facio nova, et nunc orientur: nonne cognoscitis ea? Utique ponam in deserto viam et in invio flumina. | 19 porque eis que vou fazer obra nova, a qual já surge: não a vedes? Vou abrir uma via pelo deserto, e fazer correr arroios pela estepe. |
20 Glorificabit me bestia agri, dracones et struthiones, quia dedi in deserto aquas, flumina in invio, ut darem potum populo meo, electo meo. | 20 Dar-me-ão glória os animais selvagens, os chacais e as avestruzes, pois terei feito jorrar água no deserto, e correr arroios na estepe, para saciar a sede de meu povo, meu eleito; |
21 Populum istum formavi mihi; laudem meam narrabunt. | 21 o povo, que formei para mim, contará meus feitos. |
22 Non me invocasti, Iacob; immo taedio mei affectus es, Israel. | 22 No entanto, não foste tu que me chamaste, Jacó, tu não te fatigaste por mim, Israel. |
23 Non obtulisti mihi agnos holocausti tui et victimis tuis non glorificasti me; non te gravavi in oblatione nec laborem tibi praebui in ture. | 23 Não me ofereceste carneiros em holocausto, nem me honraste com sacrifícios; não cobrei de ti um pesado imposto em oblações, nem te sobrecarreguei exigindo incenso. |
24 Non emisti mihi argento calamum et adipe victimarum tuarum non inebriasti me; verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis, praebuisti mihi laborem in iniquitatibus tuis. | 24 Não me compraste, a preço alto, cana perfumada, nem me fartaste com a gordura das vítimas. Mas me atormentaste com teus pecados, cansaste-me com tuas iniqüidades. |
25 Ego, ego sum ipse, qui deleo iniquitates tuas propter me et peccatorum tuorum non recordabor. | 25 Sempre sou eu quem deve apagar tuas faltas, e não mais me lembrar de teus pecados. |
26 Memorem me redde, iudicium agamus simul: narra, ut iustificeris. | 26 Refresca tua memória e discutamos: apresenta tuas contas, para te justificar! |
27 Pater tuus primus peccavit, et interpretes tui praevaricati sunt in me; | 27 Já teu primeiro pai pecou, teus representantes me ofenderam, |
28 et contaminavi principes sanctuarii, dedi ad internecionem Iacob et Israel in opprobrium ”. | 28 teus príncipes profanaram meu santuário. Então entreguei Jacó ao anátema e Israel às injúrias. |