Secondo libro di Samuele 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 David rivolse al Signore le parole di questo cantico nel giorno in cui il Signore l'ebbe liberato da tutti i suoi nemici e da Saul. | 1 Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul. |
2 Egli disse: « Il Signore è la mia rocca, la mia forza, il mio salvatore; | 2 Et ait : Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus. |
3 Dio è il mio forte: io spererò in lui; Egli è il mio scudo, la forza della mia salvezza, il mio esaltatore, il mio rifugio. Mio Salvatore, tu mi libererai dall'iniquità. | 3 Deus fortis meus : sperabo in eum ; scutum meum, et cornu salutis meæ : elevator meus, et refugium meum ; salvator meus : de iniquitate liberabis me. |
4 Invocherò il degno di lode, il Signore, sarò salvo dai miei nemici. | 4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. |
5 Gli affanni della morte mi circondarono, i torrenti di Belial mi atterrirono, | 5 Quia circumdederunt me contritiones mortis : torrentes Belial terruerunt me. |
6 i legami dell'inferno mi cinsero, i lacci di morte mi strinsero; | 6 Funes inferni circumdederunt me : prævenerunt me laquei mortis. |
7 ma nella mia tribolazione invocherò il Signore, verso il mio Dio alzerò la voce; ed Egli dal suo tempio esaudirà la mia voce, giungerà alle sue orecchie il mio grido. | 7 In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo : et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures ejus. |
8 Si commosse e tremò la terra, agitate e scosse furono le fondamenta dei monti, perchè Egli era contro di loro sdegnato. | 8 Commota est et contremuit terra ; fundamenta montium concussa sunt, et conquassata : quoniam iratus est eis. |
9 Fumo salì dalle sue nari, fuoco divoratore dalla sua bocca, e ne sono stati accesi i carboni, | 9 Ascendit fumus de naribus ejus, et ignis de ore ejus vorabit : carbones succensi sunt ab eo. |
10 Abbassò i cieli e discese densa nube sotto i suoi piedi, | 10 Inclinavit cælos, et descendit : et caligo sub pedibus ejus. |
11 salì sopra i cherubini e volò, si slanciò sulle ali dei venti. | 11 Et ascendit super cherubim, et volavit : et lapsus est super pennas venti. |
12 Si circondò di tenebre, per esser nascosto, fece stillare le acque dalle nubi dei cieli. | 12 Posuit tenebras in circuitu suo latibulum, cribrans aquas de nubibus cælorum. |
13 Dal fulgore della sua presenza sono stati accesi i carboni di fuoco. | 13 Præ fulgore in conspectu ejus, succensi sunt carbones ignis. |
14 Il Signore tonerà dal cielo, l'Altissimo manderà la sua voce. | 14 Tonabit de cælo Dominus, et excelsus dabit vocem suam. |
15 Scagliò le saette e li dissipò, i fulmini e li distrusse. | 15 Misit sagittas et dissipavit eos ; fulgur, et consumpsit eos. |
16 Apparvero gli abissi del mare, furon messi a nudo i fondamenti del mondo, alle minacce del Signore, al soffio del vento del suo furore. | 16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris ejus. |
17 Stesa dall'alto la mano, mi prese e mi trasse dalle acque profonde. | 17 Misit de excelso, et assumpsit me, et extraxit me de aquis multis. |
18 Egli mi liberò dal mio potentissimo nemico e da coloro che mi odiavano, perchè eran più forti di me. | 18 Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me : quoniam robustiores me erant. |
19 Egli mi prevenne nel giorno della mia afflizione, e, facendosi mio sostegno, | 19 Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum. |
20 mi trasse fuori al largo, mi liberò, perchè io gli piacqui. | 20 Et eduxit me in latitudinem : liberavit me, quia complacui ei. |
21 Il Signore mi ricompenserà secondo la mia giustizia, mi renderà secondo la purezza delle mie mani, | 21 Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam : et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi. |
22 avendo io camminato nelle vie del Signore, senza allontanarmi, operando empiamente, dal mio Dio. | 22 Quia custodivi vias Domini, et non egi impie a Deo meo. |
23 Tutti i suoi giudizi sono dinanzi ai miei occhi, non gettai lungi da me i suoi precetti; | 23 Omnia enim judicia ejus in conspectu meo, et præcepta ejus non amovi a me. |
24 e sarò perfetto con lui e mi guarderò dalla mia iniquità. | 24 Et ero perfectus cum eo, et custodiam me ab iniquitate mea. |
25 Il Signore mi renderà secondo la mia giustizia, secondo la purezza delle mie mani davanti ai suoi occhi. | 25 Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum. |
26 Col santo tu sarai santo, col forte, perfetto, | 26 Cum sancto sanctus eris, et cum robusto perfectus. |
27 coll'innocente, innocente, col perverso, perverso: | 27 Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris. |
28 tu salverai il popolo povero, e coi tuoi occhi umilierai i superbi. | 28 Et populum pauperem salvum facies : oculisque tuis excelsos humiliabis. |
29 Tu sei la mia luce, o Signore; o Signore, rischiara le mie tenebre! | 29 Quia tu lucerna mea, Domine, et tu, Domine, illuminabis tenebras meas. |
30 Con te mi precipiterò nella battaglia, col mio Dio darò la scalata alle mura. | 30 In te enim curram accinctus : in Deo meo transiliam murum. |
31 Dio! La via di Dio è immacolata, la parola del Signore è purificata col fuoco; Egli è scudo di tutti quelli che sperano in lui. | 31 Deus, immaculata via ejus ; eloquium Domini igne examinatum : scutum est omnium sperantium in se. |
32 Chi è Dio, se non il Signore? Chi è il forte, se non il Dio nostro? | 32 Quis est Deus præter Dominum, et quis fortis præter Deum nostrum ? |
33 Dio m'ha cinto di forza; ha resa piana e perfetta la mia via, | 33 Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam. |
34 ha resi uguali ai cervi i miei piedi, m'ha fatto star ritto sulle alture, | 34 Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me ; |
35 ha addestrate le mie mani alla battaglia, ha rese le mie braccia come un arco di rame. | 35 docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea. |
36 Tu m'hai dato lo scudo della tua salvezza, la tua benignità mi ha moltiplicato. | 36 Dedisti mihi clypeum salutis tuæ, et mansuetudo tua multiplicavit me. |
37 Tu allargherai i miei passi sotto di me, senza far vacillare i miei calcagni. | 37 Dilatabis gressus meos subtus me, et non deficient tali mei. |
38 Inseguirò i miei nemici e li sterminerò; non ritornerò senza averli distrutti: | 38 Persequar inimicos meos, et conteram, et non convertar donec consumam eos. |
39 gli distruggerò, li stritolerò in modo che non si rialzino più; essi cadranno sotto i miei piedi. | 39 Consumam eos et confringam, ut non consurgant : cadent sub pedibus meis. |
40 Tu mi hai cinto di forza per le tue battaglie, hai fatto piegare sotto di me quelli che mi resistevano, | 40 Accinxisti me fortitudine ad prælium : incurvasti resistentes mihi subtus me. |
41 hai fatto voltar le spalle ai miei nemici, a coloro che mi odiano, ed io li sperderò. | 41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum ; odientes me, et disperdam eos. |
42 Grideranno, ma non vi sarà chi li salvi; alzeranno la voce al Signore, ma non li esaudirà. | 42 Clamabunt, et non erit qui salvet ; ad Dominum, et non exaudiet eos. |
43 Li disperderò come polvere della terra, li calpesterò e li schiaccerò come fango delle piazze. | 43 Delebo eos ut pulverem terræ ; quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam. |
44 Tu mi salverai dalle rivolte del mio popolo, mi conserverai a capo delle nazioni, un popolo da me ignorato mi servirà. | 44 Salvabis me a contradictionibus populi mei ; custodies me in caput gentium : populus quem ignoro serviet mihi. |
45 I figli stranieri mi faran resistenza, ma dopo aver ascoltato, ubbidiranno; | 45 Filii alieni resistent mihi ; auditu auris obedient mihi. |
46 i figli stranieri si son dispersi e si ritiran nelle loro fortezze. | 46 Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis. |
47 Viva il Signore e benedetto il mio Dio! Sarà esaltato il Dio forte della mia salvezza! | 47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltabitur Deus fortis salutis meæ. |
48 Sei tu, o Dio, quello che fai le mie vendette, quello che mi assoggetti i popoli, | 48 Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me. |
49 che mi liberi dai miei nemici e mi rialzi sopra coloro che mi resistono: Tu mi libererai dall'uomo iniquo. | 49 Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me : a viro iniquo liberabis me. |
50 Per questo ti loderò, o Signore, tra le genti, e canterò al tuo nome: sia lui che esalta le vittorie del suo re, fa misericordia al suo cristo David e alla sua stirpe in sempiterno ». | 50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo : |
51 magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus in sempiternum. |