Deuteronomio 29

BIBBIA RICCIOTTI	GREEK BIBLE
1 - Son questi i termini dell'alleanza, che il Signore comandò a Mosè di contrarre co' figli di Israele, nella terra di Moab, oltre quell'alleanza che con essi aveva contratto in Horeb.	1 Ουτοι ειναι οι λογοι της διαθηκης, την οποιαν προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην να καμη προς τους υιους Ισραηλ εν τη γη Μωαβ? εκτος της διαθηκης, την οποιαν εκαμε προς αυτους εν Χωρηβ.
2 Chiamò dunque Mosè tutto Israele, e disse loro: «Voi vedeste tutte le cose che il Signore fece dinanzi a voi nell'Egitto, al Faraone, a tutti i suoi ministri, su tutto il suo territorio,	2 Και εκαλεσεν ο Μωυσης παντα τον Ισραηλ και ειπε προς αυτους, Σεις ειδετε παντα οσα εκαμεν ο Κυριος ενωπιον των οφθαλμων σας εν τη γη της Αιγυπτου, εις τον Φαραω και εις παντας τους δουλους αυτου και εις πασαν την γην αυτου,
3 le prove grandi che videro gli occhi vostri, que' segni e prodigi maravigliosi;	3 τους πειρασμους τους μεγαλους τους οποιους ειδον οι οφθαλμοι σου, τα σημεια και τα τεραστια τα μεγαλα εκεινα?
4 eppure non v'ha dato il Signore insino ad oggi un cuore che intenda, occhi che veggano, ed orecchi capaci d'udire.	4 πλην ο Κυριος δεν εδωκεν εις εσας καρδιαν δια να καταλαμβανητε, και οφθαλμους δια να βλεπητε, και ωτα δια να ακουητε, μεχρι της ημερας ταυτης.
5 Per quaranta anni v'ha fatto da guida nel deserto; non si son logorate le vostre vesti, nè i calzari de' vostri piedi per vecchiezza si son consumati.	5 Και σας περιεφερα τεσσαρακοντα ετη εν τη ερημω? τα ιματια σας δεν επαλαιωθησαν επανω σας, και το υποδημα σου δεν επαλαιωθη εις τον ποδα σου.
6 Non aveste bisogno di mangiar pane, nè di bere vino o sicera, acciò conosceste che io sono il Signore Dio vostro.	6 Αρτον δεν εφαγετε, και οινον και σικερα δεν επιετε? δια να γνωρισητε οτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας.
7 E giungeste a questa regione; e Seon re di Hesebon, ed Og re di Basan ci uscirono incontro per combatterci; ma noi li sconfiggemmo,	7 Και οτε ηλθετε εις τουτον τον τοπον, Σηων ο βασιλευς της Εσεβων και Ωγ ο βασιλευς της Βασαν εξηλθον εις συναντησιν ημων δια πολεμον, και ημεις επαταξαμεν αυτους?
8 prendemmo la loro terra, e la demmo in possesso a Ruben e Gad, ed a mezza tribù di Manasse.	8 και εκυριευσαμεν την γην αυτων, και εδωκαμεν αυτην κληρονομιαν εις τους Ρουβηνιτας και εις τους Γαδιτας και εις το ημισυ της φυλης του Μανασση.
9 Osservate dunque i termini di questo patto, e adempiteli, per aver intelligenza in tutto quello che fate.	9 Φυλαττετε λοιπον τους λογους της διαθηκης ταυτης και εκτελειτε αυτους, δια να ευημερητε εις παντα οσα πραττετε.
10 Voi siete oggi tutti davanti al Signore Dio vostro: i principi vostri e delle tribù, gli anziani ed i maestri, tutto il popolo d'Israele,	10 Σεις ιστασθε σημερον παντες ενωπιον Κυριου του Θεου σας, οι αρχηγοι των φυλων σας, οι πρεσβυτεροι σας και οι αρχοντες σας, παντες οι ανδρες του Ισραηλ,
11 i figli vostri e le mogli, ed il forestiero che con te alloggia nel campo, ad eccezione di quelli che taglian la legna e portano l'acqua,	11 τα τεκνα σας, αι γυναικες σας και ο ξενος σου ο εν μεσω του στρατοπεδου σου, απο του ξυλοκοπου σου εως του υδροφορου σου?
12 per entrare nell'alleanza del Signore Dio tuo; con giuramento oggi la conchiude teco il Signore Dio tuo,	12 δια να εισελθης εις την διαθηκην Κυριου του Θεου σου και εις τας καταρας αυτου, τα οποια Κυριος ο Θεος σου διατιθεται προς σε σημερον?
13 per far di te il suo popolo, ed esser egli il tuo Dio, com'ha detto a te, e come giurò ai tuoi padri Abramo, Isacco e Giacobbe.	13 δια να σε καταστηση σημερον λαον εις εαυτον, και αυτος να ηναι εις σε Θεος, καθως ειπε προς σε, και καθως ωμοσε προς τους πατερας σου, προς τον Αβρααμ, προς τον Ισαακ και προς τον Ιακωβ.
14 Nè con voi soli conchiudo io quest'alleanza, e confermo questo giuramento;	14 Και ουχι προς εσας μονον διατιθεμαι εγω την διαθηκην ταυτην και τας καταρας ταυτας?
15 ma con tutti, presenti ed assenti.	15 αλλα και προς τους παρισταμενους ενταυθα μεθ' ημων σημερον ενωπιον Κυριου του Θεου ημων, και προς τους μη παρισταμενους ενταυθα μεθ' ημων σημερον?
16 Voi infatti sapete come fummo abitatori nella terra dell'Egitto, e come siamo passati per mezzo alle nazioni; e nel traversare queste,	16 διοτι σεις εξευρετε πως κατωκησαμεν εν τη γη της Αιγυπτου, και πως επερασαμεν εν μεσω των εθνων δια των οποιων διηλθετε?
17 avete veduto le loro abominazioni e brutture, cioè gl'idoli loro di legno e di pietra, d'argento e d'oro, da esse adorati.	17 και ειδετε τα βδελυγματα αυτων και τα ειδωλα αυτων, ξυλα και λιθους, αργυριον και χρυσιον, τα μεταξυ αυτων?
18 Non vi sia dunque tra voi uomo o donna, famiglia o tribù, il cui cuore, staccatosi oggi dal Signore Dio vostro, vada a servir agli dèi di quelle nazioni, e divenga tra voi una radice germogliante fiele ed amarezza.	18 δια να μη ηναι μεταξυ σας ανηρ η γυνη η συγγενεια η φυλη, των οποιων η καρδια να εκκλινη σημερον απο Κυριου του Θεου ημων, δια να υπαγη να λατρευση τους θεους των εθνων εκεινων? δια να μη ηναι μεταξυ σας ριζα αναβρυουσα χολην και πικριαν?
19 [Nè vi sia chi] udendo le parole di questo giuramento, ne prenda ansa in cuor suo, per dire: - Io avrò la pace, e seguiterò la depravazione del mio cuore, e si aggiungerà l'ebbrezza alla sete. -	19 και οταν ακουη τους λογους της καταρας ταυτης, να μακαριζη εαυτον εν τη καρδια αυτου, λεγων, Εγω θελω εχει ειρηνην, καιτοι περιπατων εν τη αποπλανησει της καρδιας μου, προσθετων μεθην εις την διψαν?
20 A costui non perdoni il Signore; ma al colmo s'accenda il suo furore ed il suo zelo contro quell'uomo; s'accumulino sopra costui tutte le maledizioni che son scritte in questo libro; cancelli il Signore il nome di lui di sotto il cielo,	20 δεν θελει σπλαγχνισθη αυτον ο Κυριος, αλλα τοτε η οργη του Κυριου και ο ζηλος αυτου θελουσιν εξαφθη κατα του ανθρωπου εκεινου? και πασαι αι καταραι αι γεγραμμεναι εν τω βιβλιω τουτω θελουσι πεσει επ' αυτον, και ο Κυριος θελει εξαλειψει το ονομα αυτου υποκατωθεν του ουρανου.
21 e lo stermini per sempre di fra tutte le tribù d'Israele, secondo le maledizioni contenute nel libro di questa legge ed alleanza.	21 Και θελει αποχωρισει αυτον ο Κυριος προς απωλειαν απο πασων των φυλων του Ισραηλ, κατα πασας τας καταρας της διαθηκης τας γεγραμμενας εν τουτω τω βιβλιω του νομου?
22 La generazione futura, i figli che nasceranno di poi, ed i forestieri che verran di lontano, vedranno i flagelli di quella terra, ed i malanni co' quali l'avrà afflitta il Signore,	22 και η επερχομενη γενεα των υιων σας, οιτινες θελουσιν αναστηθη υστερον απο σας, και ο ξενος οστις ελθη απο μακρας γης, θελουσιν ειπει, οταν ιδωσι τας πληγας της γης εκεινης, και τας αρρωστιας τας οποιας ο Κυριος επεφερεν επ' αυτην,
23 bruciandola con zolfo e sale ardente, in modo che non vi si possa più oltre seminare, nè più erba alcuna vi nasca, a somiglianza di Sodoma, Gomorra, Adama e Seboim, che il Signore distrusse nell'ira e furor suo.	23 πας ο τοπος αυτης ειναι με θειον και αλας κατακεκαυμενος, ουτε σπειρεται ουτε βλαστανει, ουτε χορτος αυξανει επ' αυτης, κατα την καταστροφην των Σοδομων και των Γομορρων, της Αδαμα και Σεβωειμ, τας οποιας κατεστρεψεν ο Κυριος εν τω θυμω αυτου και εν τη οργη αυτου,
24 E tutte le genti diranno: - Perchè fece così il Signore a quella terra? E che è questa smisurata ira del suo furore? -	24 και θελουσιν ειπει παντα τα εθνη, Δια τι ο Κυριος εκαμεν ουτως εις την γην ταυτην; δια τι ο θυμος της μεγαλης ταυτης οργης;
25 E risponderanno: - Perchè violarono il patto del Signore, ch'egli aveva conchiuso coi loro padri quando li condusse via dall'Egitto;	25 Τοτε θελουσιν ειπει, Διοτι εγκατελιπον την διαθηκην Κυριου του Θεου των πατερων αυτων, την οποιαν εκαμε προς αυτους, οτε εξηγαγεν αυτους εκ γης Αιγυπτου?
26 e servirono agli dèi stranieri, ed adorarono quelli che essi non conoscevano, ed a' quali non erano stati dati in custodia.	26 και υπηγαν και ελατρευσαν αλλους θεους και προσεκυνησαν αυτους, θεους τους οποιους δεν ηξευρον, ουδε εδωκεν εις αυτους?
27 Perciò il furor del Signore divampò contro quella terra, in modo da far venire su d'essa tutte le maledizioni scritte in questo libro.	27 δια τουτο εξηφθη ο θυμος του Κυριου εναντιον της γης εκεινης, δια να επιφερη επ' αυτην πασας τας καταρας τας γεγραμμενας εν τω βιβλιω τουτω,
28 E li scacciò con ira e furore ed indignazione estrema dalla loro terra, e li sbandò in terra straniera, come oggi si vede. -	28 και εξερριζωσεν αυτους ο Κυριος απο της γης αυτων μετα θυμου και μετα οργης? και μετα μεγαλης αγανακτησεως? και ερριψεν αυτους εις αλλην γην, καθως ειναι την ημεραν ταυτην.
29 Al Signore Dio nostro, le cose nascoste! A noi ed a' figli nostri in perpetuo, quelle che son manifeste; e che sappiamo mettere in pratica tutt'i precetti di questa legge!	29 Τα κρυπτα ανηκουσιν εις Κυριον τον Θεον ημων? τα δε αποκεκαλυμμενα εις ημας και εις τα τεκνα ημων διαπαντος, δια να εκτελεσωμεν παντας τους λογους του νομου τουτου.