Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Primo libro dei Maccabei 1


font
BIBBIA CEI 2008VULGATA
1 Queste cose avvennero dopo che Alessandro il Macèdone, figlio di Filippo, uscito dalla regione dei Chittìm sconfisse Dario, re dei Persiani e dei Medi, e regnò al suo posto cominciando dalla Grecia.1 Et factum est, postquam percussit Alexander Philippi Macedo, qui primus regnavit in Græcia, egressus de terra Cethim, Darium regem Persarum et Medorum :
2 Egli intraprese molte guerre, si impadronì di fortezze e uccise i re della terra;2 constituit prælia multa, et obtinuit omnium munitiones, et interfecit reges terræ,
3 arrivò sino ai confini della terra e raccolse le spoglie di molti popoli. La terra ammutolì davanti a lui; ma egli si esaltò e il suo cuore montò in superbia.3 et pertransiit usque ad fines terræ : et accepit spolia multitudinis gentium, et siluit terra in conspectu ejus.
4 Radunò forze ingenti e conquistò regioni, popoli e prìncipi, che divennero suoi tributari.4 Et congregavit virtutem, et exercitum fortem nimis : et exaltatum est, et elevatum cor ejus :
5 Dopo questo cadde ammalato e comprese che stava per morire.5 et obtinuit regiones gentium, et tyrannos : et facti sunt illi in tributum.
6 Allora chiamò i suoi ufficiali più illustri, che erano stati educati con lui fin dalla giovinezza, e divise tra loro il suo regno mentre era ancora vivo.6 Et post hæc decidit in lectum, et cognovit quia moreretur.
7 Alessandro dunque aveva regnato dodici anni quando morì.7 Et vocavit pueros suos nobiles, qui secum erant nutriti a juventute : et divisit illis regnum suum, cum adhuc viveret.
8 I suoi ufficiali assunsero il potere, ognuno nella sua regione;8 Et regnavit Alexander annis duodecim, et mortuus est.
9 dopo la sua morte cinsero tutti il diadema e, dopo di loro, i loro figli per molti anni, moltiplicando i mali sulla terra.9 Et obtinuerunt pueri ejus regnum, unusquisque in loco suo :
10 Uscì da loro una radice perversa, Antioco Epìfane, figlio del re Antioco, che era stato ostaggio a Roma, e cominciò a regnare nell’anno centotrentasette del regno dei Greci.
10 et imposuerunt omnes sibi diademata post mortem ejus, et filii eorum post eos annis multis, et multiplicata sunt mala in terra.
11 In quei giorni uscirono da Israele uomini scellerati, che persuasero molti dicendo: «Andiamo e facciamo alleanza con le nazioni che ci stanno attorno, perché, da quando ci siamo separati da loro, ci sono capitati molti mali».11 Et exiit ex eis radix peccatrix, Antiochus illustris, filius Antiochi regis, qui fuerat Romæ obses : et regnavit in anno centesimo trigesimo septimo regni Græcorum.
12 Parve buono ai loro occhi questo ragionamento.12 In diebus illis, exierunt ex Israël filii iniqui, et suaserunt multis, dicentes : Eamus, et disponamus testamentum cum gentibus, quæ circa nos sunt : quia ex quo recessimus ab eis, invenerunt nos multa mala.
13 Quindi alcuni del popolo presero l’iniziativa e andarono dal re, che diede loro facoltà d’introdurre le istituzioni delle nazioni.13 Et bonus visus est sermo in oculis eorum.
14 Costruirono un ginnasio a Gerusalemme secondo le usanze delle nazioni,14 Et destinaverunt aliqui de populo, et abierunt ad regem : et dedit illis potestatem ut facerent justitiam gentium.
15 cancellarono i segni della circoncisione e si allontanarono dalla santa alleanza. Si unirono alle nazioni e si vendettero per fare il male.
15 Et ædificaverunt gymnasium in Jerosolymis secundum leges nationum :
16 Quando il regno fu consolidato, Antioco volle conquistare l’Egitto per regnare sui due regni:16 et fecerunt sibi præputia, et recesserunt a testamento sancto, et juncti sunt nationibus, et venundati sunt ut facerent malum.
17 entrò in Egitto con un esercito imponente, con carri ed elefanti, con la cavalleria e una grande flotta,17 Et paratum est regnum in conspectu Antiochi, et cœpit regnare in terra Ægypti ut regnaret super duo regna.
18 e venne a battaglia con Tolomeo, re d’Egitto. Tolomeo fu travolto davanti a lui e dovette fuggire, e molti caddero colpiti a morte.18 Et intravit in Ægyptum in multitudine gravi, in curribus, et elephantis, et equitibus, et copiosa navium multitudine :
19 Così espugnò le città fortificate dell’Egitto e fece bottino della terra d’Egitto.
19 et constituit bellum adversus Ptolemæum regem Ægypti, et veritus est Ptolemæus a facie ejus, et fugit, et ceciderunt vulnerati multi.
20 Antioco ritornò dopo aver sconfitto l’Egitto nell’anno centoquarantatré, mosse contro Israele e salì a Gerusalemme con un grande esercito.20 Et comprehendit civitates munitas in terra Ægypti, et accepit spolia terræ Ægypti.
21 Entrò con arroganza nel santuario e ne asportò l’altare d’oro e il candelabro dei lumi con tutti i suoi arredi,21 Et convertit Antiochus, postquam percussit Ægyptum in centesimo et quadragesimo tertio anno : et ascendit ad Israël,
22 la tavola dell’offerta e i vasi per le libagioni, le coppe e gli incensieri d’oro, il velo, le corone e i fregi d’oro della facciata del tempio e lo spogliò tutto;22 et ascendit Jerosolymam in multitudine gravi.
23 s’impadronì dell’argento e dell’oro e d’ogni oggetto pregiato e asportò i tesori nascosti che riuscì a trovare.23 Et intravit in sanctificationem cum superbia, et accepit altare aureum, et candelabrum luminis, et universa vasa ejus, et mensam propositionis, et libatoria, et phialas, et mortariola aurea, et velum, et coronas, et ornamentum aureum, quod in facie templi erat : et comminuit omnia.
24 Poi, raccolta ogni cosa, fece ritorno nella sua terra, dopo aver fatto una strage e aver parlato con grande arroganza.
24 Et accepit argentum, et aurum, et vasa concupiscibilia : et accepit thesauros occultos, quos invenit : et sublatis omnibus, abiit in terram suam.
25 Allora vi fu lutto grande per gli Israeliti
in ogni loro regione.
25 Et fecit cædem hominum, et locutus est in superbia magna.
26 Gemettero i capi e gli anziani,
le vergini e i giovani persero vigore
e la bellezza delle donne svanì.
26 Et factus est planctus magnus in Israël, et in omni loco eorum :
27 Ogni sposo levò il suo lamento
e la sposa nel talamo fu in lutto.
27 et ingemuerunt principes et seniores ; virgines et juvenes infirmati sunt : et speciositas mulierum immutata est.
28 Tremò la terra per i suoi abitanti
e tutta la casa di Giacobbe si vestì di vergogna.
28 Omnis maritus sumpsit lamentum, et quæ sedebant in thoro maritali, lugebant :
29 Due anni dopo, il re mandò alle città di Giuda un sovrintendente ai tributi. Egli venne a Gerusalemme con un grande esercito29 et commota est terra super habitantes in ea, et universa domus Jacob induit confusionem.
30 e rivolse loro con perfidia parole di pace ed essi gli prestarono fede. Ma all’improvviso piombò sulla città, le inflisse colpi crudeli e mise a morte molta gente in Israele.30 Et post duos annos dierum, misit rex principem tributorum in civitates Juda, et venit Jerusalem cum turba magna.
31 Mise a sacco la città, la diede alle fiamme e distrusse le sue abitazioni e le mura di cinta.31 Et locutus est ad eos verba pacifica in dolo : et crediderunt ei.
32 Trassero in schiavitù le donne e i bambini e s’impossessarono del bestiame.32 Et irruit super civitatem repente, et percussit eam plaga magna, et perdidit populum multum ex Israël.
33 Poi costruirono attorno alla Città di Davide un muro grande e massiccio, con torri solidissime, e divenne per loro una cittadella.33 Et accepit spolia civitatis : et succendit eam igni, et destruxit domos ejus, et muros ejus in circuitu :
34 Vi stabilirono una razza perversa, uomini scellerati, che vi si fortificarono,34 et captivas duxerunt mulieres, et natos et pecora possederunt.
35 vi collocarono armi e vettovaglie e, radunato il bottino di Gerusalemme, ve lo depositarono e divennero un grande tranello.35 Et ædificaverunt civitatem David muro magno et firmo, et turribus firmis, et facta est illis in arcem :
36 Fu un’insidia per il santuario e un avversario maligno per Israele in ogni momento.
36 et posuerunt illic gentem peccatricem viros iniquos, et convaluerunt in ea : et posuerunt arma, et escas, et congregaverunt spolia Jerusalem :
37 Versarono sangue innocente intorno al santuario
e profanarono il luogo santo.
37 et reposuerunt illic : et facti sunt in laqueum magnum.
38 Fuggirono gli abitanti di Gerusalemme a causa loro
e la città divenne abitazione di stranieri;
divenne straniera alla sua gente
e i suoi figli l’abbandonarono.
38 Et factum est hoc ad insidias sanctificationi, et in diabolum malum in Israël :
39 Il suo santuario fu desolato come il deserto,
le sue feste si mutarono in lutto,
i suoi sabati in vergogna,
il suo onore in disprezzo.
39 et effuderunt sanguinem innocentem per circuitum sanctificationis, et contaminaverunt sanctificationem.
40 Pari alla sua gloria fu il suo disonore
e il suo splendore si cambiò in lutto.
40 Et fugerunt habitatores Jerusalem propter eos, et facta est habitatio exterorum, et facta est extera semini suo, et nati ejus reliquerunt eam.
41 Poi il re prescrisse in tutto il suo regno che tutti formassero un solo popolo41 Sanctificatio ejus desolata est sicut solitudo ; dies festi ejus conversi sunt in luctum, sabbata ejus in opprobrium, honores ejus in nihilum.
42 e ciascuno abbandonasse le proprie usanze. Tutti i popoli si adeguarono agli ordini del re.42 Secundum gloriam ejus multiplicata est ignominia ejus, et sublimitas ejus conversa est in luctum.
43 Anche molti Israeliti accettarono il suo culto, sacrificarono agli idoli e profanarono il sabato.43 Et scripsit rex Antiochus omni regno suo ut esset omnis populus unus : et relinqueret unusquisque legem suam.
44 Il re spedì ancora decreti per mezzo di messaggeri a Gerusalemme e alle città di Giuda, ordinando di seguire usanze straniere al loro paese,44 Et consenserunt omnes gentes secundum verbum regis Antiochi :
45 di far cessare nel tempio olocausti, sacrifici e libagioni, di profanare sabati e feste45 et multi ex Israël consenserunt servituti ejus, et sacrificaverunt idolis, et coinquinaverunt sabbatum.
46 e di contaminare il santuario e quanto è sacro,46 Et misit rex libros per manus nuntiorum in Jerusalem, et in omnes civitates Juda, ut sequerentur leges gentium terræ,
47 di costruire altari, recinti sacri ed edicole e sacrificare carni suine e animali immondi,47 et prohiberent holocausta et sacrificia, et placationes fieri in templo Dei,
48 di lasciare che i propri figli, non circoncisi, si contaminassero con ogni impurità e profanazione,48 et prohiberent celebrari sabbatum, et dies solemnes :
49 così da dimenticare la legge e mutare ogni istituzione,49 et jussit coinquinari sancta, et sanctum populum Israël.
50 pena la morte a chiunque non avesse agito secondo gli ordini del re.50 Et jussit ædificari aras, et templa, et idola, et immolari carnes suillas, et pecora communia,
51 In questi termini scrisse a tutto il regno, stabilì ispettori su tutto il popolo e intimò alle città di Giuda di sacrificare città per città.51 et relinquere filios suos incircumcisos, et coinquinari animas eorum in omnibus immundis, et abominationibus, ita ut obliviscerentur legem, et immutarent omnes justificationes Dei :
52 Molti del popolo si unirono a loro, quanti avevano abbandonato la legge, commisero il male nel paese52 et quicumque non fecissent secundum verbum regis Antiochi, morerentur.
53 e costrinsero Israele a nascondersi in ogni possibile rifugio.
53 Secundum omnia verba hæc scripsit omni regno suo : et præposuit principes populo, qui hæc fieri cogerent.
54 Nell’anno centoquarantacinque, il quindici di Chisleu, il re innalzò sull’altare un abominio di devastazione. Anche nelle vicine città di Giuda eressero altari54 Et jusserunt civitatibus Juda sacrificare.
55 e bruciarono incenso sulle porte delle case e nelle piazze.55 Et congregati sunt multi de populo ad eos qui dereliquerant legem Domini, et fecerunt mala super terram :
56 Stracciavano i libri della legge che riuscivano a trovare e li gettavano nel fuoco.56 et effugaverunt populum Israël in abditis, et in absconditis fugitivorum locis.
57 Se presso qualcuno veniva trovato il libro dell’alleanza e se qualcuno obbediva alla legge, la sentenza del re lo condannava a morte.57 Die quintadecima mensis Casleu, quinto et quadragesimo et centesimo anno, ædificavit rex Antiochus abominandum idolum desolationis super altare Dei, et per universas civitates Juda in circuitu ædificaverunt aras :
58 Trattavano con prepotenza quegli Israeliti che ogni mese venivano scoperti nella città,58 et ante januas domorum et in plateis incendebant thura, et sacrificabant :
59 e specialmente al venticinque del mese, quando sacrificavano sull’ara che era sopra l’altare dei sacrifici.59 et libros legis Dei combusserunt igni, scindentes eos :
60 Mettevano a morte, secondo gli ordini, le donne che avevano fatto circoncidere i loro figli,60 et apud quemcumque inveniebantur libri testamenti Domini, et quicumque observabat legem Domini, secundum edictum regis trucidabant eum.
61 con i bambini appesi al collo e con i familiari e quelli che li avevano circoncisi.61 In virtute sua faciebant hæc populo Israël, qui inveniebatur in omni mense et mense in civitatibus.
62 Tuttavia molti in Israele si fecero forza e animo a vicenda per non mangiare cibi impuri62 Et quinta et vigesima die mensis sacrificabant super aram, quæ erat contra altare.
63 e preferirono morire pur di non contaminarsi con quei cibi e non disonorare la santa alleanza, e per questo appunto morirono.63 Et mulieres, quæ circumcidebant filios suos, trucidabantur secundum jussum regis Antiochi,
64 Grandissima fu l’ira sopra Israele.64 et suspendebant pueros a cervicibus per universas domos eorum : et eos, qui circumciderant illos, trucidabant.
65 Et multi de populo Israël definierunt apud se, ut non manducarent immunda : et elegerunt magis mori, quam cibis coinquinari immundis :
66 et noluerunt infringere legem Dei sanctam, et trucidati sunt :
67 et facta est ira magna super populum valde.