Psalmen 56

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	Biblia Tysiąclecia
1 [Für den Chormeister. Nach der Weise «Stumme Taube der Ferne». Ein Lied Davids. Aus der Zeit, als die Philister ihn in Gat ergriffen.]	1 Kierownikowi chóru. Na melodię: Gołębica dalekich terebintów. Dawidowy. Miktam. Gdy go Filistyni zatrzymali w Gat.
2 Sei mir gnädig, Gott, denn Menschen stellen mir nach; meine Feinde bedrängen mich Tag für Tag.	2 Zmiłuj się nade mną, Boże, bo czyha na mnie człowiek, uciska mnie w nieustannej walce.
3 Täglich stellen meine Gegner mir nach; ja, es sind viele, die mich voll Hochmut bekämpfen.	3 Wrogowie moi nieustannie czyhają na mnie, tak wielu przeciw mnie walczy. Podnieś mnie,
4 An dem Tag, da ich mich fürchten muss, setze ich auf dich mein Vertrauen.	4 ilekroć mnie trwoga ogarnie, w Tobie pokładam nadzieję.
5 Ich preise Gottes Wort. Ich vertraue auf Gott und fürchte mich nicht. Was können Menschen mir antun?	5 W Bogu uwielbiam Jego słowo, Bogu ufam, nie będę się lękał: cóż może mi uczynić człowiek?
6 Sie verdrehen meine Worte den ganzen Tag; auf mein Verderben geht ihr ganzes Sinnen.	6 Przez cały dzień mi uwłaczają, przeciw mnie obracają wszystkie swe zamysły. Ku [mojej] zgubie
7 Sie lauern und spähen und beobachten genau meine Schritte; denn sie trachten mir nach dem Leben.	7 się schodzą, śledzą moje kroki, godzą na moje życie.
8 Sie haben gefrevelt; es gibt für sie kein Entrinnen. In deinem Zorn, o Gott, wirf die Völker zu Boden!	8 Za niegodziwość - pomoc dla nich? Boże, powal w gniewie narody!
9 Mein Elend ist aufgezeichnet bei dir. Sammle meine Tränen in einem Krug, zeichne sie auf in deinem Buch!	9 Ty zapisałeś moje życie tułacze; przechowałeś Ty łzy moje w swoim bukłaku: " czyż nie są spisane w Twej księdze? "
10 Dann weichen die Feinde zurück an dem Tag, da ich rufe. Ich habe erkannt: Mir steht Gott zur Seite.	10 Wtedy wrogowie moi odstąpią w dniu, gdy Cię wezwę: po tym poznam, że Bóg jest ze mną.
11 Ich preise Gottes Wort, ich preise das Wort des Herrn.	11 W Bogu uwielbiam Jego słowo, wielbię słowo Pana.
12 Ich vertraue auf Gott und fürchte mich nicht. Was können Menschen mir antun?	12 Bogu ufam, nie będę się lękał: cóż może mi uczynić człowiek?
13 Ich schulde dir die Erfüllung meiner Gelübde, o Gott; ich will dir Dankopfer weihen.	13 Wiążą mnie, Boże, śluby, które Ci złożyłem, Tobie oddam ofiary pochwalne,
14 Denn du hast mein Leben dem Tod entrissen, meine Füße bewahrt vor dem Fall. So gehe ich vor Gott meinen Weg im Licht der Lebenden.	14 bo ocaliłeś moje życie od śmierci "i moje nogi od upadku", abym chodził przed Bogiem w światłości życia.