Psalmen 17

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	GREEK BIBLE
1 [Ein Gebet Davids.]Höre, Herr, die gerechte Sache, achte auf mein Flehen, vernimm mein Gebet von Lippen ohne Falsch!	1 Προσευχη του Δαβιδ.>> Ακουσον, Κυριε, το δικαιον? προσεξον εις την δεησιν μου? ακροασθητι την προσευχην μου, την γινομενην ουχι με χειλη δολια.
2 Von deinem Angesicht ergehe mein Urteil; denn deine Augen sehen, was recht ist.	2 Ας εξελθη η κρισις μου παρα του προσωπου σου? οι οφθαλμοι σου ας ιδωσι την ευθυτητα.
3 Prüfst du mein Herz, suchst du mich heim in der Nacht und erprobst mich, dann findest du an mir kein Unrecht. Mein Mund verging sich nicht,	3 Ηρευνησας την καρδιαν μου? επεσκεφθης αυτην εν καιρω νυκτος? εδοκιμασας με και δεν ηυρες ουδεν εν εμοι? ο στοχασμος μου δεν ειναι διαφορος των λογων μου.
4 trotz allem, was die Menschen auch treiben; ich halte mich an das Wort deiner Lippen.	4 Ως προς τα εργα των ανθρωπων, εγω δια των λογων των χειλεων σου εφυλαχθην απο των οδων των παρανομων.
5 Auf dem Weg deiner Gebote gehn meine Schritte, meine Füße wanken nicht auf deinen Pfaden.	5 Στηριξον τα διαβηματα μου εν ταις οδοις σου, δια να μη σαλευθωσιν οι ποδες μου.
6 Ich rufe dich an, denn du, Gott, erhörst mich. Wende dein Ohr mir zu, vernimm meine Rede!	6 Εγω σε επεκαλεσθην, Θεε, διοτι θελεις μου εισακουσει? Κλινον εις εμε το ωτιον σου, ακουσον τους λογους μου.
7 Wunderbar erweise deine Huld! Du rettest alle, die sich an deiner Rechten vor den Feinden bergen.	7 Θαυμαστωσον τα ελεη σου, συ ο σωζων τους ελπιζοντας επι σε εκ των επανισταμενων κατα της δεξιας σου.
8 Behüte mich wie den Augapfel, den Stern des Auges, birg mich im Schatten deiner Flügel	8 Φυλαξον με ως κορην οφθαλμου? κρυψον με υπο την σκιαν των πτερυγων σου
9 vor den Frevlern, die mich hart bedrängen, vor den Feinden, die mich wütend umringen.	9 απ' εμπροσθεν των ασεβων των ταλαιπωρουντων με? οι εχθροι της ψυχης μου με περιεκυκλωσαν.
10 Sie haben ihr hartes Herz verschlossen, sie führen stolze Worte im Mund,	10 Υπερεπαχυναν? το στομα αυτων λαλει υπερηφανα.
11 sie lauern mir auf, jetzt kreisen sie mich ein; sie trachten danach, mich zu Boden zu strecken,	11 Τωρα περιεκυκλωσαν τα διαβηματα ημων? προσηλωσαν τους οφθαλμους αυτων δια να κρημνισωσιν ημας κατα γης?
12 so wie der Löwe voll Gier ist zu zerreißen, wie der junge Löwe, der im Hinterhalt lauert.	12 Ως λεων επιθυμων να κατασπαραξη? και ως σκυμνος, καθημενος εν αποκρυφοις.
13 Erheb dich, Herr, tritt dem Frevler entgegen! Wirf ihn zu Boden, mit deinem Schwert entreiß mich ihm!	13 Αναστηθι, Κυριε? προφθασον αυτον, υποσκελισον αυτον? ελευθερωσον την ψυχην μου απο του ασεβους, οστις ειναι η ρομφαια σου?
14 Rette mich, Herr, mit deiner Hand vor diesen Leuten, vor denen, die im Leben schon alles haben. Du füllst ihren Leib mit Gütern, auch ihre Söhne werden noch satt und hinterlassen den Enkeln, was übrig bleibt.	14 Απο ανθρωπων, Κυριε, της χειρος σου? απο ανθρωπων του κοσμου, οιτινες λαμβανουσι την μεριδα αυτων εν ταυτη τη ζωη, και των οποιων την κοιλιαν γεμιζεις απο των θησαυρων σου? εχορτασαν τους υιους, και αφινουσι τα υπολοιπα αυτων εις τους εγγονους αυτων.
15 Ich aber will in Gerechtigkeit dein Angesicht schauen, mich satt sehen an deiner Gestalt, wenn ich erwache.	15 Εγω δε εν δικαιοσυνη θελω ιδει το προσωπον σου? θελω χορτασθη απο της θεωριας σου, οταν εξεγερθω.