Ijob 6

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	GREEK BIBLE
1 Da antwortete Ijob und sprach:	1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν?
2 Ach, würde doch mein Gram gewogen, legte man auf die Waage auch mein Leid!	2 Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.
3 Denn nun ist es schwerer als der Sand des Meeres, darum reden meine Worte irr.	3 Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης? δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.
4 Die Pfeile des Allmächtigen stecken in mir, mein Geist hat ihr Gift getrunken, Gottes Schrecken stellen sich gegen mich.	4 Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου? οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.
5 Schreit denn der Wildesel beim Gras oder brüllt der Stier bei seinem Futter?	5 Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;
6 Isst man denn ungesalzene Speise? Wer hat Geschmack an fadem Schleim?	6 Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;
7 Ich sträube mich, daran zu rühren, das alles ist mir wie verdorbenes Brot.	7 Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.
8 Käme doch, was ich begehre, und gäbe Gott, was ich erhoffe.	8 Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.
9 Und wollte Gott mich doch zermalmen, seine Hand erheben, um mich abzuschneiden.	9 Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση? να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.
10 Das wäre noch ein Trost für mich; ich hüpfte auf im Leid, mit dem er mich nicht schont. Denn ich habe die Worte des Heiligen nicht verleugnet.	10 Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.
11 Was ist meine Kraft, dass ich aushalten könnte, wann kommt mein Ende, dass ich mich gedulde?	11 Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;
12 Ist meine Kraft denn Felsenkraft, ist mein Fleisch denn aus Erz?	12 Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;
13 Gibt es keine Hilfe mehr für mich, ist mir jede Rettung entschwunden?	13 Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ' εμου η σωτηρια;
14 Des Freundes Liebe gehört dem Verzagten, auch wenn er den Allmächtigen nicht mehr fürchtet.	14 Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου? αλλ' αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.
15 Meine Brüder sind trügerisch wie ein Bach, wie Wasserläufe, die verrinnen;	15 Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον?
16 trüb sind sie vom Eis, wenn über ihnen der Schnee schmilzt.	16 οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων?
17 Zur Zeit der Hitze versiegen sie; wenn es heiß wird, verdunsten sie in ihrem Bett.	17 οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν? οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.
18 Karawanen biegen ab vom Weg, folgen ihnen in die Wüste und kommen um.	18 Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται? καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται?
19 Nach ihnen spähen Karawanen aus Tema, auf sie vertrauen Handelszüge aus Saba.	19 τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους?
20 In ihrer Hoffnung werden sie betrogen, kommen hin und sind enttäuscht.	20 Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων? ηλθον εκει και ενετραπησαν.
21 So seid ihr jetzt ein Nein geworden: Ihr schaut das Entsetzliche und schaudert.	21 Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι? ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.
22 Habe ich denn gesagt: Gebt mir etwas, von eurem Vermögen zahlt für mich?	22 Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;
23 Rettet mich aus dem Griff des Bedrängers, kauft mich los aus der Hand der Tyrannen!	23 η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;
24 Belehrt mich, so werde ich schweigen; worin ich fehlte, macht mir klar!	24 Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει? και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.
25 Wie wurden redliche Worte verhöhnt, was kann euer Tadel rügen?	25 Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι? αλλ' ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;
26 Gedenkt ihr, Worte zu tadeln? Spricht der Verzweifelte in den Wind?	26 Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;
27 Selbst um ein Waisenkind würdet ihr würfeln, sogar euren Freund verschachern.	27 Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.
28 Habt endlich die Güte, wendet euch mir zu, ich lüge euch nicht ins Gesicht.	28 Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.
29 Kehrt um, kein Unrecht soll geschehen, kehrt um, noch bin ich im Recht.	29 Επιστρεψατε, παρακαλω? ας μη γεινη αδικια? ναι, επιστρεψατε παλιν? η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.
30 Ist denn Unrecht auf meiner Zunge oder schmeckt mein Gaumen das Schlechte nicht?	30 Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;