Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ijob 41


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELNOVA VULGATA
1 Sieh, das Hoffen darauf wird enttäuscht;
sein bloßer Anblick bringt zu Fall.
1 Ecce spes eius frustrabitur eum,
et aspectu eius praecipitabitur.
2 So kühn ist keiner, es zu reizen;
wer könnte ihm wohl trotzen?
2 Nemo tam audax, ut suscitet eum.
Quis enim resistere potest vultui eius?
3 Wer begegnete ihm und bliebe heil?
Unter dem ganzen Himmel gibt es so einen nicht.
3 Quis eum aggressus est et salvus fuit?
Sub omni caelo quisnam?
4 Ich will nicht schweigen von seinen Gliedern,
wie groß und mächtig, wie wohlgeschaffen es ist.
4 Non tacebo super membra eius
et eloquar robur et gratiam struis.
5 Wer öffnet die Hülle seines Kleides,
wer dringt in seinen Doppelpanzer ein?
5 Quis revelabit faciem indumenti eius,
et duplicia mandibulae eius quis intrabit?
6 Wer öffnet die Tore seines Mauls?
Rings um seine Zähne lagert Schrecken.
6 Portas vultus eius quis aperiet?
Per gyrum dentium eius formido.
7 Reihen von Schilden sind sein Rücken,
verschlossen mit Siegel aus Kieselstein.
7 Corpus illius quasi scuta fusilia,
compactum sigillo siliceo:
8 Einer reiht sich an den andern,
kein Lufthauch dringt zwischen ihnen durch.
8 unum uni coniungitur,
et ne spiraculum quidem incedit per ea;
9 Fest haftet jeder an dem andern,
sie sind verklammert, lösen sich nicht.
9 unum alteri adhaeret,
et tenentes se nequaquam separantur.
10 Sein Niesen lässt Licht aufleuchten;
seine Augen sind wie des Frührots Wimpern.
10 Sternutatio eius favillae ignis,
et oculi eius ut palpebrae diluculi.
11 Aus seinem Maul fahren brennende Fackeln,
feurige Funken schießen hervor.
11 De ore eius lampades procedunt,
sicut scintillae ignis emittuntur.
12 Rauch dampft aus seinen Nüstern
wie aus kochendem, heißem Topf.
12 De naribus eius procedit fumus,
sicut ollae succensae atque ferventis.
13 Sein Atem entflammt glühende Kohlen,
eine Flamme schlägt aus seinem Maul hervor.
13 Halitus eius prunas ardere facit,
et flamma de ore eius egreditur.
14 Stärke wohnt in seinem Nacken,
vor ihm her hüpft bange Furcht.
14 In collo eius morabitur fortitudo,
et faciem eius praecedit angor.
15 Straff liegt seines Wanstes Fleisch,
wie angegossen, unbewegt.
15 Palearia eius cohaerentia sibi
compressa non moventur.
16 Sein Herz ist fest wie Stein,
fest wie der untere Mühlstein.
16 Cor eius induratur tamquam lapis
et duratur quasi mola inferior.
17 Erhebt es sich, erschrecken selbst die Starken;
vor Schrecken wissen sie nicht aus noch ein.
17 Cum surrexerit, tremunt fortes
et ab undis retrorsum convertuntur.
18 Trifft man es, kein Schwert hält stand,
nicht Lanze noch Geschoss und Pfeil.
18 Qui impegerit in eum, gladius eius non stabit
nec hasta neque pilum neque thorax;
19 Eisen achtet es wie Stroh,
Bronze wie morsch gewordenes Holz.
19 reputat enim quasi paleas ferrum
et quasi lignum putridum aes.
20 Kein Bogenpfeil wird es verjagen,
in Stoppeln verwandeln sich ihm
die Steine der Schleuder.
20 Non fugat eum vir sagittarius,
in stipulam versi sunt ei lapides fundae.
21 Wie Stoppeln dünkt ihm die Keule,
es lacht nur über Schwertergerassel.
21 Quasi stipulam aestimat fustem
et deridet vibrantem acinacem.
22 Sein Unteres sind Scherbenspitzen;
ein Dreschbrett breitet es über den Schlamm.
22 Sub ipso acumina testae,
et sternit tribula super lutum.
23 Die Tiefe lässt es brodeln wie den Kessel,
macht das Meer zu einem Salbentopf.
23 Fervescere facit quasi ollam profundum
et mare ponit quasi vas unguentarium.
24 Es hinterlässt eine leuchtende Spur;
man meint, die Flut sei Greisenhaar.
24 Post se illuminat semitam,
aestimatur abyssus quasi canescens.
25 Auf Erden gibt es seinesgleichen nicht,
dazu geschaffen, um sich nie zu fürchten.
25 Non est super terram potestas, quae comparetur ei,
qui factus est, ut nullum timeret.
26 Alles Hohe blickt es an;
König ist es über alle stolzen Tiere.
26 Omne sublime videt:
ipse est rex super universos filios superbiae ”.