1 Post haec autem designavit Dominus alios septuaginta duos et misit illosbinos ante faciem suam in omnem civitatem et locum, quo erat ipse venturus. | 1 Dopo questi fatti il Signore designò altri settantadue e li inviò a due a due davanti a sé in ogni città e luogo dove stava per recarsi. |
2 Etdicebat illis: “ Messis quidem multa, operarii autem pauci; rogate ergoDominum messis, ut mittat operarios in messem suam. | 2 Diceva loro: «La messe è abbondante, ma sono pochi gli operai! Pregate dunque il signore della messe, perché mandi operai nella sua messe! |
3 Ite; ecce ego mitto vossicut agnos inter lupos. | 3 Andate: ecco, vi mando come agnelli in mezzo a lupi; |
4 Nolite portare sacculum neque peram neque calceamentaet neminem per viam salutaveritis. | 4 non portate borsa, né sacca, né sandali e non fermatevi a salutare nessuno lungo la strada. |
5 In quamcumque domum intraveritis, primumdicite: “Pax huic domui”. | 5 In qualunque casa entriate, prima dite: “Pace a questa casa!”. |
6 Et si ibi fuerit filius pacis, requiescet superillam pax vestra; sin autem, ad vos revertetur. | 6 Se vi sarà un figlio della pace, la vostra pace scenderà su di lui, altrimenti ritornerà su di voi. |
7 In eadem autem domo maneteedentes et bibentes, quae apud illos sunt: dignus enim est operarius mercedesua. Nolite transire de domo in domum. | 7 Restate in quella casa, mangiando e bevendo di quello che hanno, perché chi lavora ha diritto alla sua ricompensa. Non passate da una casa all’altra. |
8 Et in quamcumque civitatemintraveritis, et susceperint vos, manducate, quae apponuntur vobis, | 8 Quando entrerete in una città e vi accoglieranno, mangiate quello che vi sarà offerto, |
9 et curateinfirmos, qui in illa sunt, et dicite illis: “Appropinquavit in vos regnum Dei”. | 9 guarite i malati che vi si trovano, e dite loro: “È vicino a voi il regno di Dio”. |
10 In quamcumque civitatem intraveritis, et non receperint vos, exeuntes inplateas eius dicite: | 10 Ma quando entrerete in una città e non vi accoglieranno, uscite sulle sue piazze e dite: |
11 “Etiam pulverem, qui adhaesit nobis ad pedes decivitate vestra, extergimus in vos; tamen hoc scitote, quia appropinquavitregnum Dei”. | 11 “Anche la polvere della vostra città, che si è attaccata ai nostri piedi, noi la scuotiamo contro di voi; sappiate però che il regno di Dio è vicino”. |
12 Dico vobis quia Sodomis in die illa remissius erit quam illicivitati. | 12 Io vi dico che, in quel giorno, Sòdoma sarà trattata meno duramente di quella città.
|
13 Vae tibi, Chorazin! Vae tibi, Bethsaida! Quia si in Tyro et Sidonefactae fuissent virtutes, quae in vobis factae sunt, olim in cilicio et cineresedentes paeniterent. | 13 Guai a te, Corazìn, guai a te, Betsàida! Perché, se a Tiro e a Sidone fossero avvenuti i prodigi che avvennero in mezzo a voi, già da tempo, vestite di sacco e cosparse di cenere, si sarebbero convertite. |
14 Verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in iudicioquam vobis.
| 14 Ebbene, nel giudizio, Tiro e Sidone saranno trattate meno duramente di voi. |
15 Et tu, Capharnaum, numquid usque in caelum exaltaberis? Usque ad infernumdemergeris!
| 15 E tu, Cafàrnao, sarai forse innalzata fino al cielo? Fino agli inferi precipiterai!
|
16 Qui vos audit, me audit; et, qui vos spernit, me spernit; qui autem mespernit, spernit eum, qui me misit ”.
| 16 Chi ascolta voi ascolta me, chi disprezza voi disprezza me. E chi disprezza me disprezza colui che mi ha mandato».
|
17 Reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio dicentes: “ Domine, etiamdaemonia subiciuntur nobis in nomine tuo! ”. | 17 I settantadue tornarono pieni di gioia, dicendo: «Signore, anche i demòni si sottomettono a noi nel tuo nome». |
18 Et ait illis: “ VidebamSatanam sicut fulgur de caelo cadentem. | 18 Egli disse loro: «Vedevo Satana cadere dal cielo come una folgore. |
19 Ecce dedi vobis potestatem calcandisupra serpentes et scorpiones et supra omnem virtutem inimici; et nihil vobisnocebit. | 19 Ecco, io vi ho dato il potere di camminare sopra serpenti e scorpioni e sopra tutta la potenza del nemico: nulla potrà danneggiarvi. |
20 Verumtamen in hoc nolite gaudere, quia spiritus vobis subiciuntur;gaudete autem quod nomina vestra scripta sunt in caelis ”.
| 20 Non rallegratevi però perché i demòni si sottomettono a voi; rallegratevi piuttosto perché i vostri nomi sono scritti nei cieli».
|
21 In ipsa hora exsultavit Spiritu Sancto et dixit: “ Confiteor tibi, Pater,Domine caeli et terrae, quod abscondisti haec a sapientibus et prudentibus etrevelasti ea parvulis; etiam, Pater, quia sic placuit ante te. | 21 In quella stessa ora Gesù esultò di gioia nello Spirito Santo e disse: «Ti rendo lode, o Padre, Signore del cielo e della terra, perché hai nascosto queste cose ai sapienti e ai dotti e le hai rivelate ai piccoli. Sì, o Padre, perché così hai deciso nella tua benevolenza. |
22 Omnia mihitradita sunt a Patre meo; et nemo scit qui sit Filius, nisi Pater, et qui sitPater, nisi Filius et cui voluerit Filius revelare ”.
| 22 Tutto è stato dato a me dal Padre mio e nessuno sa chi è il Figlio se non il Padre, né chi è il Padre se non il Figlio e colui al quale il Figlio vorrà rivelarlo».
|
23 Et conversus ad discipulos seorsum dixit: “ Beati oculi, qui vident, quaevidetis. | 23 E, rivolto ai discepoli, in disparte, disse: «Beati gli occhi che vedono ciò che voi vedete. |
24 Dico enim vobis: Multi prophetae et reges voluerunt videre, quae vosvidetis, et non viderunt, et audire, quae auditis, et non audierunt ”.
| 24 Io vi dico che molti profeti e re hanno voluto vedere ciò che voi guardate, ma non lo videro, e ascoltare ciò che voi ascoltate, ma non lo ascoltarono».
|
25 Et ecce quidam legis peritus surrexit tentans illum dicens: “ Magister,quid faciendo vitam aeternam possidebo? ”. | 25 Ed ecco, un dottore della Legge si alzò per metterlo alla prova e chiese: «Maestro, che cosa devo fare per ereditare la vita eterna?». |
26 At ille dixit ad eum: “ InLege quid scriptum est? Quomodo legis? ”. | 26 Gesù gli disse: «Che cosa sta scritto nella Legge? Come leggi?». |
27 Ille autem respondens dixit: “Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex omnibusviribus tuis et ex omni mente tua et proximum tuum sicut teipsum ”. | 27 Costui rispose: «Amerai il Signore tuo Dio con tutto il tuo cuore, con tutta la tua anima, con tutta la tua forza e con tutta la tua mente, e il tuo prossimo come te stesso». |
28 Dixitque illi: “ Recte respondisti; hoc fac et vives ”. | 28 Gli disse: «Hai risposto bene; fa’ questo e vivrai».
|
29 Ille autem,volens iustificare seipsum, dixit ad Iesum: “ Et quis est meus proximus? ”.
| 29 Ma quello, volendo giustificarsi, disse a Gesù: «E chi è mio prossimo?». |
30 Suscipiens autem Iesus dixit: “ Homo quidam descendebat ab Ierusalem inIericho et incidit in latrones, qui etiam despoliaverunt eum et, plagisimpositis, abierunt, semivivo relicto. | 30 Gesù riprese: «Un uomo scendeva da Gerusalemme a Gerico e cadde nelle mani dei briganti, che gli portarono via tutto, lo percossero a sangue e se ne andarono, lasciandolo mezzo morto. |
31 Accidit autem, ut sacerdos quidamdescenderet eadem via et, viso illo, praeterivit; | 31 Per caso, un sacerdote scendeva per quella medesima strada e, quando lo vide, passò oltre. |
32 similiter et Levita, cumesset secus locum et videret eum, pertransiit. | 32 Anche un levita, giunto in quel luogo, vide e passò oltre. |
33 Samaritanus autem quidam iterfaciens, venit secus eum et videns eum misericordia motus est, | 33 Invece un Samaritano, che era in viaggio, passandogli accanto, vide e ne ebbe compassione. |
34 et appropiansalligavit vulnera eius infundens oleum et vinum; et imponens illum in iumentumsuum duxit in stabulum et curam eius egit. | 34 Gli si fece vicino, gli fasciò le ferite, versandovi olio e vino; poi lo caricò sulla sua cavalcatura, lo portò in un albergo e si prese cura di lui. |
35 Et altera die protulit duosdenarios et dedit stabulario et ait: “Curam illius habe, et, quodcumquesupererogaveris, ego, cum rediero, reddam tibi”. | 35 Il giorno seguente, tirò fuori due denari e li diede all’albergatore, dicendo: “Abbi cura di lui; ciò che spenderai in più, te lo pagherò al mio ritorno”. |
36 Quis horum trium videturtibi proximus fuisse illi, qui incidit in latrones? ”. | 36 Chi di questi tre ti sembra sia stato prossimo di colui che è caduto nelle mani dei briganti?». |
37 At ille dixit: “Qui fecit misericordiam in illum ”. Et ait illi Iesus: “ Vade et tu facsimiliter ”.
| 37 Quello rispose: «Chi ha avuto compassione di lui». Gesù gli disse: «Va’ e anche tu fa’ così».
|
38 Cum autem irent, ipse intravit in quoddam castellum, et mulier quaedam Marthanomine excepit illum. | 38 Mentre erano in cammino, entrò in un villaggio e una donna, di nome Marta, lo ospitò. |
39 Et huic erat soror nomine Maria, quae etiam sedenssecus pedes Domini audiebat verbum illius. | 39 Ella aveva una sorella, di nome Maria, la quale, seduta ai piedi del Signore, ascoltava la sua parola. |
40 Martha autem satagebat circafrequens ministerium; quae stetit et ait: “ Domine, non est tibi curae quodsoror mea reliquit me solam ministrare? Dic ergo illi, ut me adiuvet ”. | 40 Marta invece era distolta per i molti servizi. Allora si fece avanti e disse: «Signore, non t’importa nulla che mia sorella mi abbia lasciata sola a servire? Dille dunque che mi aiuti». |
41 Etrespondens dixit illi Dominus: “ Martha, Martha, sollicita es et turbaris ergaplurima, | 41 Ma il Signore le rispose: «Marta, Marta, tu ti affanni e ti agiti per molte cose, |
42 porro unum est necessarium; Maria enim optimam partem elegit, quaenon auferetur ab ea ”.
| 42 ma di una cosa sola c’è bisogno. Maria ha scelto la parte migliore, che non le sarà tolta». |