1 Simile est enim regnum cae lorum homini patri familias, qui exiit primomane conducere operarios in vineam suam; | 1 כי דומה מלכות השמים לאדם בעל בית אשר השכים לצאת בבקר לשכר פעלים לכרמו |
2 conventione autem facta cum operariisex denario diurno, misit eos in vineam suam. | 2 והתנה עם הפעלים שכר דינר ליום וישלחם אל כרמו |
3 Et egressus circa horam tertiamvidit alios stantes in foro otiosos | 3 ויצא בשעה השלישית וירא אחרים עמדים בטלים בשוק |
4 et illis dixit: “Ite et vos in vineam;et, quod iustum fuerit, dabo vobis”. | 4 ויאמר להם לכו גם אתם אל כרמי וכישר אתן לכם וילכו |
5 Illi autem abierunt. Iterum autem exiitcirca sextam et nonam horam et fecit similiter. | 5 ויצא גם בשעה הששית גם בתשיעית ויעש כדבר הזה |
6 Circa undecimam vero exiit etinvenit alios stantes et dicit illis: “Quid hic statis tota die otiosi?”. | 6 ויצא בשעת עשתי עשרה וימצא אחרים עמדים ויאמר אליהם למה אתם עמדים פה בטלים כל היום |
7 Dicunt ei: “Quia nemo nos conduxit”. Dicit illis: “Ite et vos in vineam”.
| 7 ויאמרו לו כי לא שכר אותנו איש ויאמר אליהם לכו גם אתם אל הכרם וכישר יתן לכם |
8 Cum sero autem factum esset, dicit dominus vineae procuratori suo: “ Vocaoperarios et redde illis mercedem incipiens a novissimis usque ad primos ”. | 8 ויהי בערב ויאמר בעל הכרם אל פקידו קרא את הפעלים ושלם להם את שכרם החל באחרונים וכלה בראשונים |
9 Et cum venissent, qui circa undecimam horam venerant, acceperunt singulidenarium. | 9 ויבאו הנשכרים בשעת אחת עשרה ויקחו איש איש דינר אחד |
10 Venientes autem primi arbitrati sunt quod plus essent accepturi;acceperunt autem et ipsi singuli denarium. | 10 ובבא הראשונים דמו בנפשם כי יקחו יותר ויקחו גם הם איש איש דינר אחד |
11 Accipientes autem murmurabantadversus patrem familias | 11 ויהי בקחתם וילונו על בעל הבית לאמר |
12 dicentes: “Hi novissimi una hora fecerunt, etpares illos nobis fecisti, qui portavimus pondus diei et aestum!”. | 12 אלה האחרונים לא עשו כי אם שעה אחת ואתה השויתם אלינו אשר סבלנו את כבד היום ואת חמו |
13 At illerespondens uni eorum dixit: “Amice, non facio tibi iniuriam; nonne ex denarioconvenisti mecum? | 13 ויען ויאמר אל אחד מהם רעי לא עשקתיך הלא שכר דינר התנית עמי |
14 Tolle, quod tuum est, et vade; volo autem et huic novissimodare sicut et tibi. | 14 קח את שלך ולך ואני רצוני לתת גם לזה האחרון כמו לך |
15 Aut non licet mihi, quod volo, facere de meis? An oculustuus nequam est, quia ego bonus sum?”.
| 15 הלא אוכל לעשות בשלי כרצוני האם תרע עינך על אשר טוב אנכי |
16 Sic erunt novissimi primi, et primi novissimi ”.
| 16 ככה יהיו האחרונים ראשונים והראשונים יהיו אחרונים כי רבים הם הקרואים ומעטים הנבחרים |
17 Et ascendens Iesus Hierosolymam assumpsit Duodecim discipulos secreto et aitillis in via: | 17 ויהי כעלות ישוע ירושלים ויקח אליו את שנים העשר לבדם ויאמר להם בדרך |
18 “ Ecce ascendimus Hierosolymam, et Filius hominis tradeturprincipibus sacerdotum et scribis, et condemnabunt eum morte | 18 הננו עלים ירושלימה ובן האדם ימסר לראשי הכהנים ולסופרים והרשיעהו למות |
19 et tradent eumgentibus ad illudendum et flagellandum et crucifigendum, et tertia die resurget”.
| 19 ומסרו אותו לגוים להתל בו ולהכות אותו בשוטים ולצלב אותו וביום השלישי קום יקום |
20 Tunc accessit ad eum mater filiorum Zebedaei cum filiis suis, adorans etpetens aliquid ab eo. | 20 אז נגשה אליו אם בני זבדי עם בניה ותשתחו לו לבקש ממנו דבר |
21 Qui dixit ei: “ Quid vis? ”. Ait illi: “ Dic utsedeant hi duo filii mei unus ad dexteram tuam et unus ad sinistram in regno tuo”. | 21 ויאמר אליה מה בקשתך ותאמר אליו אמר נא כי ישבו שני בני אלה אחד לימינך ואחד לשמאלך במלכותך |
22 Respondens autem Iesus dixit: “ Nescitis quid petatis. Potestis biberecalicem, quem ego bibiturus sum? ”. Dicunt ei: “ Possumus ”. | 22 ויען ישוע ויאמר לא ידעתם את אשר שאלתם היכל תוכלו שתות את הכוס אשר אני עתיד לשתותו והטבל בטבילה אשר אני נבטל בה ויאמרו אליו נוכל |
23 Ait illis:“ Calicem quidem meum bibetis, sedere autem ad dexteram meam et sinistram nonest meum dare illud, sed quibus paratum est a Patre meo ”.
| 23 ויאמר אליהם הן את כוסי תשתו ובטבילה אשר אני נטבל בה תטבלו אך שבת לימימי ולשמאלי אין בידי לתתה בלתי לאשר הוכן להם מאת אבי |
24 Et audientes decem indignati sunt de duobus fratribus. | 24 ויהי כאשר שמעו זאת העשרה ויכעסו אל שני האחים |
25 Iesus autem vocaviteos ad se et ait: “ Scitis quia principes gentium dominantur eorum et, quimagni sunt, potestatem exercent in eos. | 25 וישוע קרא להם ויאמר אתם ידעתם כי שרי הגוים רדים בהם והגדולים שלטים עליהם |
26 Non ita erit inter vos, sed quicumquevoluerit inter vos magnus fieri, erit vester minister; | 26 ואתם אל יהי כן ביניכם כי אם החפז להיות גדול בכם יהי לכם למשרת |
27 et, quicumque volueritinter vos primus esse, erit vester servus; | 27 והחפץ להיות בכם לראש יהי לכם עבד |
28 sicut Filius hominis non venitministrari sed ministrare et dare animam suam redemptionem pro multis ”.
| 28 כאשר בן האדם לא בא למען ישרתוהו כי אם לשרת ולתת את נפשו כפר תחת רבים |
29 Et egredientibus illis ab Iericho, secuta est eum turba multa. | 29 ויהי כצאתם מיריחו וילך אחריו המון עם רב |
30 Et ecce duocaeci sedentes secus viam audierunt quia Iesus transiret et clamaveruntdicentes: “ Domine, miserere nostri, fili David! ”. | 30 והנה שני עורים ישבים על יד הדרך וישמעו כי ישוע עבר ויצעקו לאמר חננו נא אדנינו בן דוד |
31 Turba autemincrepabat eos, ut tacerent; at illi magis clamabant dicentes: “ Domine,miserere nostri, fili David! ”. | 31 ויגער בם העם להשתיקם והם הרבו לצעק ויאמרו אדנינו חננו נא בן דוד |
32 Et stetit Iesus et vocavit eos et ait: “Quid vultis, ut faciam vobis?”. | 32 ויעמד ישוע ויקרא להם ויאמר מה תחפצו ואעשה לכם |
33 Dicunt illi: “ Domine, ut aperianturoculi nostri ”. | 33 ויאמרו אליו אדנינו עשה שתפקחנה עינינו |
34 Misertus autem Iesus, tetigit oculos eorum; et confestimviderunt et secuti sunt eum.
| 34 ורחמי ישוע נכמרו ויגע בעיניהם ופתאם החלו עיניהם לראות וילכו אחריו |