Ecclesiasticus 46

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Fortis in bello Iesus filius Nun, successor Moysi in prophetis, qui fuit secundum nomen suum	1 Dzielny w bitwie Jozue, syn Nuna, następca Mojżesza na urzędzie prorockim, stał się, stosownie do swego imienia, wielkim przez to, że ocalił Jego wybranych, że wywarł pomstę na opornych wrogach, by wprowadzić Izraela w jego dziedzictwo.
2 maximus in salutem electorum Dei, qui vindicet in insurgentes hostes, ut heredem faciat Israel.	2 Jakże się wsławił, gdy podniósł swoje ręce i gdy wyciągnął miecz przeciw miastom!
3 Quam gloriam adeptus est in tollendo manus suas et iactando contra civitatem acinacem!	3 Któż pierwszy przed nim takim się okazał? On bowiem prowadził wojny Pana!
4 Quis ante illum restitit? Nam bella Domini ipse perduxit.	4 Czyż nie za jego sprawą zatrzymało się słońce i jeden dzień stał się jakby dwa?
5 An non in manu eius impeditus est sol, et una dies facta est quasi duo?	5 Wezwał Najwyższego Władcę, gdy wrogowie parli na niego zewsząd, i wysłuchał go Wielki Pan, bo zesłał grad kamienisty o wielkiej sile.
6 Invocavit Altissimum potentem in oppugnando inimicos undique; et audivit illum magnus Dominus in saxis grandinis virtutis valde fortis.	6 Uderzył na wrogi naród i rozgromił przeciwników na pochyłości, aby poznały narody jego oręż, że wojnę toczy wobec Pana.
7 Impetum fecit contra gentem hostilem et in descensu perdidit contrarios,	7 I dlatego jeszcze, że Panu był doskonale posłuszny, a za dni Mojżesza okazał swą dobroć, on i Kaleb, syn Jefunnego, przez to, że stanęli przeciw zgromadzeniu, powstrzymali lud przed grzechami i uspokoili niegodziwe szemranie.
8 ut cognoscant gentes armaturam eius, quia contra Deum bellum eorum est: etenim secutus est a tergo Potentis.	8 Oni dwaj tylko ocaleli z sześciuset tysięcy pieszych i zostali wprowadzeni do dziedzictwa, do ziemi opływającej w mleko i miód.
9 Et in diebus Moysi misericordiam fecit, ipse et Chaleb filius Iephonne, stare contra congregationem, prohibere gentem a peccatis et perfringere murmur malitiae.	9 Pan dał Kalebowi siły, które aż do starości z nim pozostały, mógł bowiem wstąpić na góry kraju, gdzie jego potomstwo otrzymało dziedzictwo,
10 Ideo et ipsi duo liberati sunt a numero sescentorum milium peditum, ut inducerent illos in hereditatem, in terram, quae manat lac et mel.	10 tak że widzieli wszyscy synowie Izraela, iż dobrze być Panu posłusznym.
11 Et dedit Dominus ipsi Chaleb fortitudinem, et usque in senectutem permansit illi, ut ascenderet in excelsum terrae locum; et semen ipsius obtinuit hereditatem,	11 I sędziowie - każdy według swego imienia - których serce nie było niewierne i którzy nie odwrócili się od Pana, pamięć ich niech będzie błogosławiona,
12 ut viderent omnes filii Israel quia bonum est obsequi Domino.	12 kości ich niech wypuszczą pędy ze swego miejsca, aby byli wsławieni przez swoich synów.
13 Et iudices singuli suo nomine, quorum non est corruptum cor, qui non aversi sunt a Domino:	13 Umiłowany przez swego Pana, Samuel, prorok Pański, ustanowił królestwo i namaścił władców nad Jego ludem.
14 sit memoria illorum in benedictione, et ossa eorum pullulent de loco suo,	14 Według Prawa Pańskiego sądził zgromadzenie, nawiedził bowiem Pan Jakuba.
15 et nomen eorum renovet filiis illorum sanctorum virorum.	15 Przez swą prawdomówność okazał się rzeczywiście prorokiem, a prawdziwość widzenia uznana została dzięki jego słowom.
16 Dilectus a Domino suo Samuel propheta Domini instituit imperium et unxit principes in gente sua.	16 Wezwał Pana Wszechmogącego, ofiarując Mu jagnię jeszcze ssące, gdy zewsząd na niego nacierali wrogowie.
17 In lege Domini congregationem iudicavit, et visitavit Deus Iacob, et in fide sua probatus est propheta;	17 I zagrzmiał Pan z nieba, a w potężnym echu dał słyszeć swój głos;
18 et cognitus est in verbis suis fidelis in visione.	18 starł zwierzchników nieprzyjacielskich i wszystkich książąt Filistynów.
19 Et invocavit Dominum omnipotentem, in oppugnando hostes circumstantes undique, in oblatione agni lactentis.	19 Przed czasem spoczynku wiecznego oświadczył przed Panem i Jego pomazańcem: Pieniędzy ani niczego, ani sandałów od nikogo nie wziąłem. I nikt go nie mógł oskarżyć.
20 Et intonuit de caelo Dominus et in sonitu magno auditam fecit vocem suam	20 A nawet po swym zaśnięciu prorokował, oznajmił los królowi i z [głębi] ziemi głos swój podniósł w przepowiedni, by usunąć nieprawość ludu.
21 et contrivit principes Tyriorum et omnes duces Philisthim.
22 Et ante tempus dormitionis aeternae testimonium praebuit in conspectu Domini et christi eius: “ Pecunias et usque ad calceamenta ab omni carne non accepi ”; et non accusavit illum homo.
23 Et, postquam dormivit, prophetavit et notum fecit regi et ostendit illi finem vitae suae et exaltavit vocem suam de terra in prophetia ad delendam impietatem gentis.