Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Genesi 11


font
NOVA VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 Erat autem universa terra labii unius et sermonum eo rundem.1 - La terra era tutta d'una sola lingua e d'una sola parlata.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo.2 Partiti dall'oriente, gli uomini trovarono una pianura nella regione di Sennaar, ed ivi abitarono.
3 Dixitque alter ad proximum suum: “Venite, faciamus lateres et coquamus eos igni”. Habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro caemento.3 E si dissero uno all'altro: «Su, via, facciamo dei mattoni, e cociamoli al fuoco». Usarono mattoni per sassi, bitume per cemento,
4 Et dixerunt: “Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad caelum, et faciamus nobis nomen, ne dividamur super faciem universae terrae”.
4 e dissero: «Su via, facciamoci una città, ed una torre la cui cima arrivi al cielo, e rendiamo famoso il nostro nome, prima di dividerci per tutta la terra».
5 Descendit autem Dominus, ut videret civitatem et turrim, quam aedificaverunt filii hominum,5 Ma il Signore discese per veder la città e la torre che i figli di Adamo stavano edificando,
6 et dixit Dominus: “Ecce unus est populus et unum labium omnibus; et hoc est initium operationis eorum, nec eis erit deinceps difficile, quidquid cogitaverint facere.6 e disse: «Ecco, è un popolo solo, ed ha una lingua sola per tutti; hanno cominciato a far questo lavoro, nè desisteranno dal loro pensiero sinchè non l'abbiano condotto a termine.
7 Venite igitur, descendamus et confundamus ibi linguam eorum, ut non intellegat unusquisque vocem proximi sui”.7 Andiamo dunque, discendiamo, e confondiamo ivi le loro lingue, così che nessuno più comprenda la parola del prossimo suo».
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco super faciem universae terrae, et cessaverunt aedificare civitatem.
8 Così li spartì il Signore da quel luogo per tutta la terra, e cessarono di edificar la città.
9 Et idcirco vocatum est nomen eius Babel, quia ibi confusum est labium universae terrae, et inde dispersit eos Dominus super faciem universae terrae.
9 Perciò fu chiamato quel luogo Babele, perchè ivi fu confuso il parlare di tutti gli uomini; e di lì li disperse il Signore sulla faccia di tutto il mondo.
10 Hae sunt generationes Sem. Sem centum erat annorum, quando genuit Arphaxad biennio post diluvium;10 Questa è la discendenza di Sem. Sem aveva cento anni quando generò Arfaad, due anni dopo il diluvio.
11 vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentos annos et genuit filios et filias.
11 Visse Sem, dopo generato Arfaad, cinquecento anni, e generò figli e figlie.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sala.12 Arfaad visse trentacinque anni, e generò Sale.
13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sala, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.13 Generato Sale, visse Arfaad altri trecentotrè anni, e generò figli e figlie.
14 Sala quoque vixit triginta annis et genuit Heber.14 Sale poi, di trent'anni generò Heber.
15 Vixitque Sala, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.15 Dopo generato Heber, visse ancora quattrocentotrè anni, e generò figli e figlie.
16 Vixit autem Heber triginta quattuor annis et genuit Phaleg.16 Heber poi, in età di trentaquattro anni, generò Faleg;
17 Et vixit Heber, postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis et genuit filios et filias.17 visse, dopo che ebbe generato Faleg, quattrocentotrenta anni, e generò figli e figlie.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis et genuit Reu.18 Faleg, a trent'anni, generò Reu.
19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis et genuit filios et filias.
19 Generato Reu, visse altri duecentonove anni, e generò figli e figlie.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Seruch.20 Reu visse trentadue anni, e generò Sarug.
21 Vixitque Reu, postquam genuit Seruch, ducentis septem annis et genuit filios et filias.
21 Visse poi, dopo generato Sarug, duecentosette anni, e generò figli e figlie.
22 Vixit vero Seruch triginta annis et genuit Nachor.22 Sarug poi, a trent'anni, generò Nacor.
23 Vixitque Seruch, postquam genuit Nachor, ducentos annos et genuit filios et filias.
23 Dopo nato Nacor, visse Sarug duecento anni, e generò figli e figlie.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis et genuit Thare.24 Nacor, di ventinove anni, generò Tare.
25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annos et genuit filios et filias.
25 Dopo avuto Tare, visse centodiciannove anni, e generò figli e figlie.
26 Vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram, Nachor et Aran.26 Tare poi, quando aveva settant'anni, generò Abramo [e poi] Nacor e Aran.
27 Hae sunt autem generationes Thare. Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot;27 Questa è la discendenza di Tare. Tare generò Abramo, Nacor e Aran. Aran poi generò Lot.
28 mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldaeorum.28 Ed Aran morì avanti al padre suo Tare, nella sua terra natale Ur della Caldea.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram Sarai, et nomen uxoris Nachor Melcha, filia Aran patris Melchae et patris Ieschae.29 Abramo e Nacor presero moglie. La moglie d'Abramo aveva nome Sarai, e quella di Nacor Melca, figlia di Aran padre di Melca e di Iesca.
30 Erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos.30 Sarai però era sterile, e non aveva figli.
31 Tulitque Thare Abram filium suum et Lot filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldaeorum, ut irent in terram Chanaan. Veneruntque usque Charran et habitaverunt ibi.31 Tare adunque prese Abramo suo figlio, e Lot figlio del figlio suo Aran, e Sarai sua nuora moglie del figlio suo Abramo, e li condusse fuori di Ur della Caldea per recarsi nella terra di Canaan. Giunsero fino ad Haran, ed ivi abitarono.
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Charran.
32 Ed essendo Tare in età di duecentocinque anni, morì in Haran.