Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Genesi 11


font
NOVA VULGATABIBBIA MARTINI
1 Erat autem universa terra labii unius et sermonum eo rundem.1 Or la terra avea una sola favella, e uno stesso linguaggio.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo.2 E partendosi dall'oriente, gli uomini trovarono una campagna nella terra di Sennaar, e ivi abitarono.
3 Dixitque alter ad proximum suum: “Venite, faciamus lateres et coquamus eos igni”. Habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro caemento.3 E dissero tra di loro: Andiamo, facciamo de' mattoni, e li cuociamo col fuoco. E si valsero di mattoni in cambio di sassi, e di bitume in vece di calcina:
4 Et dixerunt: “Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad caelum, et faciamus nobis nomen, ne dividamur super faciem universae terrae”.
4 E dissero: Venite, facciamoci una città, e una torre, di cui la cima arrivi fino al cielo; e illustriamo il nostro nome prima di andar divisi per tutta quanta la terra.
5 Descendit autem Dominus, ut videret civitatem et turrim, quam aedificaverunt filii hominum,5 Ma il Signore discese a vedere la città e la torre, che fabbricavano i figliuoli d'Adamo,
6 et dixit Dominus: “Ecce unus est populus et unum labium omnibus; et hoc est initium operationis eorum, nec eis erit deinceps difficile, quidquid cogitaverint facere.6 E disse: Ecco che questo è un sol popolo, ed hanno tutti la stessa lingua: ed han principiato a fare tal cosa, e non desisteranno da' loro disegni, fino a che gli abbian di fatto condotti a termine.
7 Venite igitur, descendamus et confundamus ibi linguam eorum, ut non intellegat unusquisque vocem proximi sui”.7 Venite adunque, scendiamo, e confondiamo il loro linguaggio, sicché l'uno non capisca il parlare dell'altro.
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco super faciem universae terrae, et cessaverunt aedificare civitatem.
8 E per tal modo gli disperse il Signore da quel luogo per tutti i paesi, e lasciarono da parte la fabbrica della città.
9 Et idcirco vocatum est nomen eius Babel, quia ibi confusum est labium universae terrae, et inde dispersit eos Dominus super faciem universae terrae.
9 E quindi a questa fu dato il nome di Babel, perché ivi fu confuso il linguaggio di tutta la terra, e di là il Signore li disperse per tutte quante le regioni.
10 Hae sunt generationes Sem. Sem centum erat annorum, quando genuit Arphaxad biennio post diluvium;10 Questa è la genealogia di Sem: Sem avea cento anni, quando generò Arphaxad, due anni dopo il diluvio.
11 vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentos annos et genuit filios et filias.
11 E visse Sem, dopo aver generato Arphaxad, cinquecento anni: e generò figliuoli e figliuole.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sala.12 Arphaxad poi visse trentacinque anni, e generò Sale.
13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sala, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.13 E visse Arphaxad, dopo aver generato Sale, trecento tre anni: e generò figliuoli e figliuole.
14 Sala quoque vixit triginta annis et genuit Heber.14 Sale poi visse trent'anni, e generò Heber.
15 Vixitque Sala, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.15 E visse Sale, dopo aver generato Heber, trecento tre anni: e generò figliuoli e figliuole.
16 Vixit autem Heber triginta quattuor annis et genuit Phaleg.16 E visse Heber trenta quattro anni, e generò Phaleg.
17 Et vixit Heber, postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis et genuit filios et filias.17 E visse Heber, dopo aver generato Phaleg, quattrocento trent'anni, e generò figliuoli e figliuole.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis et genuit Reu.18 E visse Phaleg trent'anni, e generò Reu.
19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis et genuit filios et filias.
19 E visse Phaleg, dopo aver generato Reu, dugento nove anni: e generò figliuoli e figliuole.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Seruch.20 E visse Reu trentadue anni, e generò Sarug.
21 Vixitque Reu, postquam genuit Seruch, ducentis septem annis et genuit filios et filias.
21 E visse Reu, dopo aver generato Sarug, dugento sette anni: e generò figliuoli e figliuole.
22 Vixit vero Seruch triginta annis et genuit Nachor.22 E visse Sarug trent'anni, e generò Nachor.
23 Vixitque Seruch, postquam genuit Nachor, ducentos annos et genuit filios et filias.
23 E visse Sarug, dopo aver generato Nachor, dugento anni: e generò figliuoli e figliuole.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis et genuit Thare.24 E visse Nachor ventinove anni, e generò Thare.
25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annos et genuit filios et filias.
25 E visse Nachor, dopo aver generato Thare, cento diciannove anni: e generò figliuoli e figliuole.
26 Vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram, Nachor et Aran.26 E visse Thare settant'anni, e generò Abram, e Nachor, e Aran.
27 Hae sunt autem generationes Thare. Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot;27 E questa è la genealogia di Thare: Thare generò Abram, Nachor, e Aran. Aran poi generò Lot.
28 mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldaeorum.28 E morì Aran prima di Thare suo padre nella terra, dov'era nato, in Ur de' Caldei.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram Sarai, et nomen uxoris Nachor Melcha, filia Aran patris Melchae et patris Ieschae.29 E Abram, e Nachor si ammogliarono: la moglie di Abram avea nome Sarai: e la moglie di Nachor ebbe nome Melcha, figliuola di Aran, padre di Melcha, e padre di Jesca.
30 Erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos.30 Ma Sarai era sterile, e non avea figliuoli.
31 Tulitque Thare Abram filium suum et Lot filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldaeorum, ut irent in terram Chanaan. Veneruntque usque Charran et habitaverunt ibi.31 Thare adunque prese seco Abram suo figliuolo, e Lot figliuolo di Aran, (cioè) figliuolo di un suo figliuolo, e Sarai sua nuora, moglie di Abram suo figliuolo, e li condusse via da Ur de' Caldei per andar nella terra di Chanaan, e andarono fino ad Haran, ed ivi abitarono.
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Charran.
32 E visse Thare dugento cinque anni, e morì in Haran.