Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Genesi 11


font
NOVA VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Erat autem universa terra labii unius et sermonum eo rundem.1 Todo el mundo hablaba una misma lengua y empleaba las mismas palabras.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo.2 Y cuando los hombres emigraron desde Oriente, encontraron una llanura en la región de Senaar y se establecieron allí.
3 Dixitque alter ad proximum suum: “Venite, faciamus lateres et coquamus eos igni”. Habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro caemento.3 Entonces se dijeron unos a otros: «¡Vamos! Fabriquemos ladrillos y pongámolos a cocer al fuego». Y usaron ladrillos en lugar de piedra, y el asfalto les sirvió de mezcla.
4 Et dixerunt: “Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad caelum, et faciamus nobis nomen, ne dividamur super faciem universae terrae”.
4 Después dijeron: «Edifiquemos una ciudad, y también una torre cuya cúspide llegue hasta el cielo, para perpetuar nuestro nombre y no dispersarnos por toda la tierra».
5 Descendit autem Dominus, ut videret civitatem et turrim, quam aedificaverunt filii hominum,5 Pero el Señor bajó a ver la ciudad y la torre que los hombres estaban construyendo,
6 et dixit Dominus: “Ecce unus est populus et unum labium omnibus; et hoc est initium operationis eorum, nec eis erit deinceps difficile, quidquid cogitaverint facere.6 y dijo: «Si esta es la primera obra que realizan, nada de lo que se propongan hacer les resultará imposible, mientras formen un solo pueblo y todos hablen la misma lengua.
7 Venite igitur, descendamus et confundamus ibi linguam eorum, ut non intellegat unusquisque vocem proximi sui”.7 Bajemos entonces, y una vez allí, confundamos su lengua, para que ya no se entiendan unos a otros».
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco super faciem universae terrae, et cessaverunt aedificare civitatem.
8 Así el Señor los dispersó de aquel lugar, diseminándolos por toda la tierra, y ellos dejaron de construir la ciudad.
9 Et idcirco vocatum est nomen eius Babel, quia ibi confusum est labium universae terrae, et inde dispersit eos Dominus super faciem universae terrae.
9 Por eso se llamó Babel allí, en efecto, el Señor confundió la lengua de los hombres y los dispersó por toda la tierra.
10 Hae sunt generationes Sem. Sem centum erat annorum, quando genuit Arphaxad biennio post diluvium;10 Esta es la descendencia de Sem; Sem tenía cien años cuando fue padre de Arpaxad, dos años después del Diluvio.
11 vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentos annos et genuit filios et filias.
11 Después que nació Arpaxad, Sem, vivió quinientos años, y tuvo hijos e hijas.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sala.12 A los treinta y cinco años, Arpaxad fue padre de Sélaj.
13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sala, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.13 Después que nació Sélaj, Arpaxad vivió cuatrocientos tres años, y tuvo hijos e hijas.
14 Sala quoque vixit triginta annis et genuit Heber.14 A los treinta y cuatro años, Eber fue padre de Péleg.
15 Vixitque Sala, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.15 Después que nació Eber, Sélaj vivió cuatrocientos tres años, y tuvo hijos e hijas.
16 Vixit autem Heber triginta quattuor annis et genuit Phaleg.16 A los treinta y cuatro años, Eber fue padre de Péleg.
17 Et vixit Heber, postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis et genuit filios et filias.17 Después que nació Péleg, Eber vivió cuatrocientos treinta años, y tuvo hijos e hijas.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis et genuit Reu.18 A los treinta años, Péleg fue padre de Reú.
19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis et genuit filios et filias.
19 Después que nació Reú, Péleg vivió doscientos nueve años, y tuvo hijos e hijas.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Seruch.20 A los treinta y dos años, Reú fue padre de Serug.
21 Vixitque Reu, postquam genuit Seruch, ducentis septem annis et genuit filios et filias.
21 Después que nació Serug, Reú vivió doscientos siete años y tuvo hijos e hijas.
22 Vixit vero Seruch triginta annis et genuit Nachor.22 A los treinta años, Serug fue padre de Najor.
23 Vixitque Seruch, postquam genuit Nachor, ducentos annos et genuit filios et filias.
23 Después que nació Najor, Serug vivió doscientos años, y tuvo hijos e hijas.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis et genuit Thare.24 A los veintinueve años, Najor fue padre de Téraj.
25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annos et genuit filios et filias.
25 Después que nació Téraj, Najor vivió ciento diecinueve años, y tuvo hijos e hijas.
26 Vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram, Nachor et Aran.26 A los setenta años, Téraj fue padre de Abram, Najor y Harán.
27 Hae sunt autem generationes Thare. Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot;27 Esta es la descendencia de Téraj: Téraj fue padre de Abram, Najor y Harán. Harán fue padre de Lot,
28 mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldaeorum.28 y murió en Ur de los caldeos, su país natal, mientras Téraj, su padre, aún vivía.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram Sarai, et nomen uxoris Nachor Melcha, filia Aran patris Melchae et patris Ieschae.29 Abram y Najor se casaron. La esposa de Abram se llamaba Sarai, y la de Najor, Milcá. Esta era hija de Harán, el padre de Milcá y de Iscá.
30 Erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos.30 Sarai era estéril y no tenía hijos.
31 Tulitque Thare Abram filium suum et Lot filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldaeorum, ut irent in terram Chanaan. Veneruntque usque Charran et habitaverunt ibi.31 Téraj reunió a su hijo Abram, a su nieto Lot, el hijo de Harán, y a su nuera Sarai, la esposa de su hijo Abram, y salieron todos juntos de Ur de los caldeos para dirigirse a Canaán. Pero cuando llegaron a Jarán, se establecieron allí.
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Charran.
32 Téraj vivió doscientos años, y murió en Jarán.