Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Genesi 11


font
NOVA VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Erat autem universa terra labii unius et sermonum eo rundem.1 Tutta la terra aveva un’unica lingua e uniche parole.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo.2 Emigrando dall’oriente, gli uomini capitarono in una pianura nella regione di Sinar e vi si stabilirono.
3 Dixitque alter ad proximum suum: “Venite, faciamus lateres et coquamus eos igni”. Habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro caemento.3 Si dissero l’un l’altro: «Venite, facciamoci mattoni e cuociamoli al fuoco». Il mattone servì loro da pietra e il bitume da malta.
4 Et dixerunt: “Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad caelum, et faciamus nobis nomen, ne dividamur super faciem universae terrae”.
4 Poi dissero: «Venite, costruiamoci una città e una torre, la cui cima tocchi il cielo, e facciamoci un nome, per non disperderci su tutta la terra».
5 Descendit autem Dominus, ut videret civitatem et turrim, quam aedificaverunt filii hominum,5 Ma il Signore scese a vedere la città e la torre che i figli degli uomini stavano costruendo.
6 et dixit Dominus: “Ecce unus est populus et unum labium omnibus; et hoc est initium operationis eorum, nec eis erit deinceps difficile, quidquid cogitaverint facere.6 Il Signore disse: «Ecco, essi sono un unico popolo e hanno tutti un’unica lingua; questo è l’inizio della loro opera, e ora quanto avranno in progetto di fare non sarà loro impossibile.
7 Venite igitur, descendamus et confundamus ibi linguam eorum, ut non intellegat unusquisque vocem proximi sui”.7 Scendiamo dunque e confondiamo la loro lingua, perché non comprendano più l’uno la lingua dell’altro».
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco super faciem universae terrae, et cessaverunt aedificare civitatem.
8 Il Signore li disperse di là su tutta la terra ed essi cessarono di costruire la città.
9 Et idcirco vocatum est nomen eius Babel, quia ibi confusum est labium universae terrae, et inde dispersit eos Dominus super faciem universae terrae.
9 Per questo la si chiamò Babele, perché là il Signore confuse la lingua di tutta la terra e di là il Signore li disperse su tutta la terra.
10 Hae sunt generationes Sem. Sem centum erat annorum, quando genuit Arphaxad biennio post diluvium;10 Questa è la discendenza di Sem: Sem aveva cento anni quando generò Arpacsàd, due anni dopo il diluvio;
11 vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentos annos et genuit filios et filias.
11 Sem, dopo aver generato Arpacsàd, visse cinquecento anni e generò figli e figlie.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sala.12 Arpacsàd aveva trentacinque anni quando generò Selach;
13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sala, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.13 Arpacsàd, dopo aver generato Selach, visse quattrocentotré anni e generò figli e figlie.
14 Sala quoque vixit triginta annis et genuit Heber.14 Selach aveva trent’anni quando generò Eber;
15 Vixitque Sala, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.15 Selach, dopo aver generato Eber, visse quattrocentotré anni e generò figli e figlie.
16 Vixit autem Heber triginta quattuor annis et genuit Phaleg.16 Eber aveva trentaquattro anni quando generò Peleg;
17 Et vixit Heber, postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis et genuit filios et filias.17 Eber, dopo aver generato Peleg, visse quattrocentotrenta anni e generò figli e figlie.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis et genuit Reu.18 Peleg aveva trent’anni quando generò Reu;
19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis et genuit filios et filias.
19 Peleg, dopo aver generato Reu, visse duecentonove anni e generò figli e figlie.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Seruch.20 Reu aveva trentadue anni quando generò Serug;
21 Vixitque Reu, postquam genuit Seruch, ducentis septem annis et genuit filios et filias.
21 Reu, dopo aver generato Serug, visse duecentosette anni e generò figli e figlie.
22 Vixit vero Seruch triginta annis et genuit Nachor.22 Serug aveva trent’anni quando generò Nacor;
23 Vixitque Seruch, postquam genuit Nachor, ducentos annos et genuit filios et filias.
23 Serug, dopo aver generato Nacor, visse duecento anni e generò figli e figlie.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis et genuit Thare.24 Nacor aveva ventinove anni quando generò Terach;
25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annos et genuit filios et filias.
25 Nacor, dopo aver generato Terach, visse centodiciannove anni e generò figli e figlie.
26 Vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram, Nachor et Aran.26 Terach aveva settant’anni quando generò Abram, Nacor e Aran.
27 Hae sunt autem generationes Thare. Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot;27 Questa è la discendenza di Terach: Terach generò Abram, Nacor e Aran; Aran generò Lot.
28 mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldaeorum.28 Aran poi morì alla presenza di suo padre Terach nella sua terra natale, in Ur dei Caldei.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram Sarai, et nomen uxoris Nachor Melcha, filia Aran patris Melchae et patris Ieschae.29 Abram e Nacor presero moglie; la moglie di Abram si chiamava Sarài e la moglie di Nacor Milca, che era figlia di Aran, padre di Milca e padre di Isca.
30 Erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos.30 Sarài era sterile e non aveva figli.
31 Tulitque Thare Abram filium suum et Lot filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldaeorum, ut irent in terram Chanaan. Veneruntque usque Charran et habitaverunt ibi.31 Poi Terach prese Abram, suo figlio, e Lot, figlio di Aran, figlio cioè di suo figlio, e Sarài sua nuora, moglie di Abram suo figlio, e uscì con loro da Ur dei Caldei per andare nella terra di Canaan. Arrivarono fino a Carran e vi si stabilirono.
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Charran.
32 La vita di Terach fu di duecentocinque anni; Terach morì a Carran.