Genesi 41

¹ Post duos annos vidit pharao somnium. Putabat se stare super fluvium,

² de quo ascendebant septem boves pulchrae et crassae et pascebantur in locis palustribus.

³ Aliae quoque septem emergebant post illas de flumine foedae confectaeque macie et stabant in ipsa amnis ripa;

⁴ devoraveruntque septem boves pulchras et crassas. Expergefactus pharao

⁵ rursum dormivit et vidit alterum somnium. Septem spicae pullulabant in culmo uno plenae atque formosae.

⁶ Aliae quoque totidem spicae tenues et percussae vento urente oriebantur

⁷ devorantes omnem priorum pulchritudinem. Evigilavit pharao, et ecce erat somnium!

⁸ Et, facto mane, pavore perterritus misit ad omnes coniectores Aegypti cunctosque sapientes suos; et accersitis narravit somnium, nec erat qui interpretaretur.

⁹ Tunc demum reminiscens pincernarum magister ait: “ Confiteor peccatum meum.

¹⁰ Iratus rex servis suis me et magistrum pistorum retrudi iussit in carcerem principis satellitum,

¹¹ ubi una nocte uterque vidimus somnium praesagum futurorum.

¹² Erat ibi puer Hebraeus eiusdem ducis satellitum famulus, cui narrantes somnia

¹³ audivimus quidquid postea rei probavit eventus. Ego enim redditus sum officio meo, et ille suspensus est in patibulo ”.

¹⁴ Protinus ad regis imperium eductum de carcere Ioseph totonderunt ac, veste mutata, obtulerunt ei.

¹⁵ Cui ille ait: “ Vidi somnia, nec est qui edisserat; quae audivi te sapientissime conicere ”.

¹⁶ Respondit Ioseph: “ Absque me Deus respondebit prospera pharaoni! ”.

¹⁷ Narravit ergo pharao, quod viderat: “ Putabam me stare super ripam fluminis

¹⁸ et septem boves de amne conscendere pulchras nimis et obesis carnibus, quae in pastu paludis virecta carpebant.

¹⁹ Et ecce has sequebantur aliae septem boves in tantum deformes et macilentae, ut numquam tales in terra Aegypti viderim;

²⁰ quae, devoratis et consumptis prioribus,

²¹ nullum saturitatis dedere vestigium; sed simili macie et squalore torpebant. Evigilans, rursus sopore depressus,

²² vidi somnium: Septem spicae pullulabant in culmo uno plenae atque pulcherrimae.

²³ Aliae quoque septem tenues et percussae vento urente oriebantur e stipula;

²⁴ quae priorum pulchritudinem devoraverunt. Narravi coniectoribus somnium, et nemo est qui edisserat ”.

²⁵ Respondit Ioseph: “ Somnium regis unum est: quae facturus est, Deus ostendit pharaoni.

²⁶ Septem boves pulchrae et septem spicae plenae septem ubertatis anni sunt; eandemque vim somnii comprehendunt.

²⁷ Septem quoque boves tenues atque macilentae, quae ascenderunt post eas, et septem spicae tenues et vento urente percussae septem anni sunt venturae famis,

²⁸ qui hoc ordine complebuntur:

²⁹ ecce septem anni venient fertilitatis magnae in universa terra Aegypti;

³⁰ quos sequentur septem anni alii tantae sterilitatis, ut oblivioni tradatur cuncta retro abundantia. Consumptura est enim fames omnem terram,

³¹ et ubertatis magnitudinem perditura est inopiae magnitudo.

³² Quod autem vidisti secundo ad eandem rem pertinens somnium, firmitatis indicium est, eo quod fiat sermo Dei et velocius a Deo impleatur.

³³ Nunc ergo provideat rex virum intellegentem et sapientem et praeficiat eum terrae Aegypti

³⁴ constituatque praepositos per cunctas regiones et quintam partem fructuum per septem annos fertilitatis,

³⁵ qui iam nunc futuri sunt, congreget in horrea; et omne frumentum sub pharaonis potestate condatur serveturque in urbibus;

³⁶ et paretur futurae septem annorum fami, quae pressura est Aegyptum, et non consumetur terra inopia ”.

³⁷ Placuit pharaoni consilium et cunctis ministris eius.

³⁸ Locutusque est ad eos: “ Num invenire poterimus talem virum, qui spiritu Dei plenus sit? ”.

³⁹ Dixit ergo ad Ioseph: “ Quia ostendit tibi Deus omnia, quae locutus es, numquid sapientiorem et consimilem tui invenire potero?

⁴⁰ Tu eris super domum meam, et ad tui oris imperium cunctus populus meus oboediet; uno tantum regni solio te praecedam ”.

⁴¹ Dixitque rursus pharao ad Ioseph: “ Ecce, constitui te super universam terram Aegypti ”.

⁴² Tulitque anulum de manu sua et dedit eum in manu eius; vestivitque eum stola byssina et collo torquem auream circumposuit.

⁴³ Fecitque eum ascendere super currum suum secundum, clamante praecone: “ Abrech! ”, ut omnes coram eo genuflecterent et praepositum esse scirent universae terrae Aegypti.

⁴⁴ Dixit quoque rex ad Ioseph: “ Ego sum pharao; absque tuo imperio non movebit quisquam manum aut pedem in omni terra Aegypti ”.

⁴⁵ Vertitque nomen eius et vocavit eum lingua Aegyptiaca Saphaneth Phanec (quod interpretatur Salvator mundi) deditque illi uxorem Aseneth filiam Putiphare sacerdotis Heliopoleos.
Egressus est itaque Ioseph ad terram Aegypti

⁴⁶ ­ triginta autem annorum erat quando stetit in conspectu regis pharaonis ­ et circuivit omnes regiones Aegypti.

⁴⁷ Venitque fertilitas septem annorum, et segetes congregavit in horrea Aegypti

⁴⁸ condens in singulis urbibus frumentum camporum in circuitu.

⁴⁹ Tantaque fuit abundantia tritici, ut arenae maris coaequaretur, et copia mensuram excederet.

⁵⁰ Nati sunt autem Ioseph filii duo, antequam veniret fames, quos ei peperit Aseneth filia Putiphare sacerdotis Heliopoleos.

⁵¹ Vocavitque nomen primogeniti Manasses dicens: “ Oblivisci me fecit Deus omnium laborum meorum et domus patris mei ”.

⁵² Nomen quoque secundi appellavit Ephraim dicens: “ Crescere me fecit Deus in terra paupertatis meae ”.

⁵³ Igitur, transactis septem annis ubertatis, qui fuerant in Aegypto,

⁵⁴ coeperunt venire septem anni inopiae, quos praedixerat Ioseph, et in universo orbe fames praevaluit; in cuncta autem terra Aegypti erat panis.

⁵⁵ Qua esuriente, clamavit populus ad pharaonem alimenta petens. Quibus ille respondit: “ Ite ad Ioseph et, quidquid vobis dixerit, facite ”.

⁵⁶ Et invaluit fames in omni terra Aegypti; aperuitque Ioseph universa horrea et vendebat Aegyptiis; nam et illos oppresserat fames.

⁵⁷ Omnesque provinciae veniebant in Aegyptum, ut emerent escas apud Ioseph, quia inopia invaluerat in universa terra.