1 La mano del Signore fu sopra di me, e, portatomi via collo Spirito del Signore, mi posò in mezzo ad un campo che era coperto di ossa. | 1 Facta est super me manus Domini, et eduxit me in spiritu Domini, et dimisit me in medio campi qui erat plenus ossibus. |
2 Mi fece girare intorno ad esse: eran disseminate in gran quantità sulla faccia del campo, ed oltremodo diseccate. | 2 Et circumduxit me per ea in gyro : erant autem multa valde super faciem campi, siccaque vehementer. |
3 E (il Signore) mi disse: « Figlio dell'uomo, credi che possan rivivere queste ossa? » Risposi: « Tu lo sai, Signore Dio ». | 3 Et dixit ad me : Fili hominis, putasne vivent ossa ista ? Et dixi : Domine Deus, tu nosti. |
4 Ed egli mi disse: « Profetizza sopra queste ossa, e di' loro: — Ossa aride, ascoltate la parola del Signore: | 4 Et dixit ad me : Vaticinare de ossibus istis, et dices eis : Ossa arida, audite verbum Domini. |
5 Queste cose dice il Signore Dio a queste ossa: Ecco, io infonderò in voi lo spirito, e vivrete. | 5 Hæc dicit Dominus Deus ossibus his : Ecce ego intromittam in vos spiritum, et vivetis. |
6 Io metterò sopra di voi i nervi, farò crescere sopra di voi le carni, stenderò sopra di voi la pelle, vi darò lo spirito, e vivrete e saprete ch'io sono il Signore ». | 6 Et dabo super vos nervos, et succrescere faciam super vos carnes, et superextendam in vobis cutem, et dabo vobis spiritum, et vivetis : et scietis quia ego Dominus. |
7 Io profetai secondo l'ordine avuto. E, mentre profetavo, cominciò lo strepito, poi ecco il movimento, e le ossa si accostarono alle ossa, ciascuno alla propria giuntura. | 7 Et prophetavi sicut præceperat mihi : factus est autem sonitus, prophetante me, et ecce commotio : et accesserunt ossa ad ossa, unumquodque ad juncturam suam. |
8 Stetti a guardare; ed ecco correre sopra di essi i nervi, crescere le carni, stendersi la pedice; ma non avevano lo spirito. | 8 Et vidi, et ecce super ea nervi et carnes ascenderunt, et extenta est in eis cutis desuper : et spiritum non habebant. |
9 Allora (il Signore) mi disse: « Profetizza allo spirito, o figlio dell'uomo, profetizza e di' allo spirito: Così parla il Signore Dio: Dai quattro venti vieni, o spirito, soffia sopra questi morti, affinchè abbiano vita ». | 9 Et dixit ad me : Vaticinare ad spiritum : vaticinare, fili hominis, et dices ad spiritum : Hæc dicit Dominus Deus : A quatuor ventis veni, spiritus, et insuffla super interfectos istos, et reviviscant. |
10 Appena ebbi profetato secondo l'ordine avuto, entrò in essi lo spirito, rivissero, si rizzarono in piedi. Un esercito grande, grandissimo! | 10 Et prophetavi sicut præceperat mihi : et ingressus est in ea spiritus, et vixerunt : steteruntque super pedes suos, exercitus grandis nimis valde.
|
11 E il Signore mi dissi: « Figlio dell'uomo, tutte queste ossa son la famiglia d'Israele: essi dicono: « Sono inaridite le nostre ossa, la nostra speranza è morta, siamo staccati ». | 11 Et dixit ad me : Fili hominis, ossa hæc universa, domus Israël est. Ipsi dicunt : Aruerunt ossa nostra, et periit spes nostra, et abscissi sumus. |
12 Per questo profetizza e di' loro: Così parla il Signore Dio: Ecco io aprirò le vostre tombe, io vi trarrò dai vostri sepolcri, o popolo mio, e vi condurrò nella terra d'Israele. | 12 Propterea vaticinare, et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego aperiam tumulos vestros, et educam vos de sepulchris vestris, populus meus, et inducam vos in terram Israël. |
13 E voi conoscerete ch'io sono il Signore, quando avrò aperte le vostre tombe, e vi avrò tratti dai vostri sepolcri, o popolo mio. | 13 Et scietis quia ego Dominus, cum aperuero sepulchra vestra, et eduxero vos de tumulis vestris, popule meus, |
14 Quando avrò infuso in voi il mio spirito, avrete vita, e vi farò riposare sopra la vostra terra, ed allora conoscerete che io, il Signore, ho parlato ed ho fatto, dice il Signore Dio ». | 14 et dedero spiritum meum in vobis, et vixeritis : et requiescere vos faciam super humum vestram, et scietis quia ego Dominus locutus sum, et feci, ait Dominus Deus.
|
15 E il Signore mi parlò e disse: | 15 Et factus est sermo Domini ad me, dicens : |
16 « Or tu, figlio dell'uomo, prenditi un legno e scrivici sopra: « A Giuda e ai figli d'Israele con lui uniti »; prendi poi un altro legno e scrivici sopra: « A Giuseppe, verga d'Efraim, a tutta la casa d'Israele e a quelli che sono con lei». | 16 Et tu, fili hominis, sume tibi lignum unum, et scribe super illud : Judæ, et filiorum Israël sociorum ejus : et tolle lignum alterum, et scribe super illud : Joseph, ligno Ephraim, et cunctæ domui Israël sociorumque ejus. |
17 Accostali l'uno all'altro in modo da formare un sol legno, e si congiungeranno nella tua mano. | 17 Et adjunge illa unum ad alterum tibi in lignum unum : et erunt in unionem in manu tua. |
18 Or quando i figli d'Israele, rivolgendoti la parola, ti diranno: «Ci potresti spiegare che vuoi significare con questo? » | 18 Cum autem dixerint ad te filii populi tui, loquentes : Nonne indicas nobis quid in his tibi velis ? |
19 tu dirai loro: Queste cose dice il Signore Dio: Ecco io prenderò il legno di Giuseppe, che è nella mano d'Efraim, con le tribù d'Israele a lui unite, e le congiungerò al legno di Giuda, e ne farò un sol legno: diverranno un solo nella sua mano ». | 19 loqueris ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego assumam lignum Joseph, quod est in manu Ephraim, et tribus Israël, quæ sunt ei adjunctæ, et dabo eas pariter cum ligno Juda, et faciam eas in lignum unum : et erunt unum in manu ejus. |
20 Tenendo in mano dinanzi ai loro occhi i legni sui quali avrai scritto, | 20 Erunt autem ligna super quæ scripseris in manu tua in oculis eorum. |
21 dirai loro: « Queste cose dice il Signore Dio: Ecco io prenderò i figlioli d'Israele di mezzo alle nazioni tra le quali furon dispersi, radunatili da ogni parte, li ricondurrò alla loro terra. | 21 Et dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego assumam filios Israël de medio nationum ad quas abierunt : et congregabo eos undique, et adducam eos ad humum suam. |
22 E farò d'essi una sola nazione, nella loro terra, sui monti d'Israele, e un solo re dominerà su tutti; non saran più due nazioni, non saran più divisi in due regni. | 22 Et faciam eos in gentem unam in terra in montibus Israël, et rex unus erit omnibus imperans : et non erunt ultra duæ gentes, nec dividentur amplius in duo regna, |
23 E non si contamineranno più coi loro idoli, colle loro abominazioni, colle loro iniquità: io li libererò da tutti i luoghi nei quali peccarono, li purificherò; ed essi saranno il mio popolo, ed io sarò il loro Dio. | 23 neque polluentur ultra in idolis suis, et abominationibus suis, et cunctis iniquitatibus suis : et salvos eos faciam de universis sedibus in quibus peccaverunt, et emundabo eos : et erunt mihi populus, et ego ero eis Deus. |
24 E il mio servo David sarà il loro re; vi sarà un solo pastore per tutti, e osserveranno le mie leggi, custodiranno i miei comandamenti, li metteranno in pratica. | 24 Et servus meus David rex super eos, et pastor unus erit omnium eorum. In judiciis meis ambulabunt, et mandata mea custodient, et facient ea : |
25 Abiteranno nella terra da me data al mio servo Giacobbe, nella terra abitata dai vostri padri; vi abiteranno essi, i loro figli, i figli dei loro figli in sempiterno, e il mio servo David sarà in perpetuo il loro principe. | 25 et habitabunt super terram quam dedi servo meo Jacob, in qua habitaverunt patres vestri : et habitabunt super eam ipsi, et filii eorum, et filii filiorum eorum, usque in sempiternum : et David servus meus princeps eorum in perpetuum. |
26 E farò con essi un'alleanza di pace, che sarà per essi un patto eterno; darò loro stabilità, li moltiplicherò, porrò per sempre in mezzo ad essi il mio santuario. | 26 Et percutiam illis fœdus pacis : pactum sempiternum erit eis. Et fundabo eos, et multiplicabo, et dabo sanctificationem meam in medio eorum in perpetuum. |
27 Il mio tabernacolo sarà in mezzo a loro: io sarò il loro Dio, ed essi saranno il mio popolo. | 27 Et erit tabernaculum meum in eis : et ero eis Deus, et ipsi erunt mihi populus. |
28 E le nazioni conosceranno ch'io sono il Signore, il santificatore d'Israele, quando per sempre starà in mezzo a loro al mio santuario ». | 28 Et scient gentes quia ego Dominus sanctificator Israël, cum fuerit sanctificatio mea in medio eorum in perpetuum. |