1 E tu, o figlio dell'uomo, profetizza alle montagne d'Israele, e di': « Montagne d'Israele, udite la parola del Signore. | 1 Tu autem, fili hominis, pro pheta super montes Israel et dices: MontesIsrael, audite verbum Domini. |
2 Così parla il Signore Dio: Perchè il nemico ha detto di voi: « Bene! Le altezze eterne ci son date in possesso ereditario! », | 2 Haec dicit Dominus Deus: Eo quod dixeritinimicus de vobis: “Euge, altitudines sempiternae in hereditatem datae suntnobis”; |
3 per questo profetizza e di': Così parla il Signore Dio: Siccome voi siete state desolate e calpestate in ogni parte, e siete divenute possesso di altre nazioni e siete come scherno sulle bocche e l'obbrobrio del popolo, | 3 propterea vaticinare et dic: Haec dicit Dominus Deus: Pro eo quoddesolati estis, et inhiaverunt vobis per circuitum, ut fieretis in hereditatemreliquis gentibus, et ascendistis super labium linguae et opprobrium populi; |
4 per questo, o montagne d'Israele, udite la parola del Signore Dio: Così parla il Signore Dio alle montagne e alle colline, ai torrenti e alle valli, ai deserti, alle mura diroccate, alle città abbandonate che sono state saccheggiate e schernite dalle altre nazioni circonvicine; | 4 propterea, montes Israel, audite verbum Domini Dei: Haec dicit Dominus Deusmontibus et collibus, torrentibus vallibusque et desertis dissipatis et urbibusderelictis, quae depopulatae sunt et subsannatae a reliquis gentibus percircuitum; |
5 per questo, così parla il Signore Dio: Siccome, nell'ardore del mio zelo, ho parlato contro le altre nazioni rimaste e contro tutta l'Idumea, che si presero come possesso ereditario la mia terra, con gioia, con tutto il cuore, e scacciarono per saccheggiare, | 5 propterea haec dicit Dominus Deus: In igne zeli mei locutus sum dereliquis gentibus et de Idumaea universa, quae dederunt terram meam sibi inhereditatem cum gaudio et toto corde et ex animo maligno, ut pascua eiusdepraedarentur. |
6 per questo, profetizza sopra la terra d'Israele, e di' alle montagne e alle colline, ai gioghi e alle valli: Così parla il Signore Dio: Ecco che io ho parlato nel mio zelo e nel mio furore, perchè avete sopportati gli insulti delle nazioni. | 6 Idcirco vaticinare super humum Israel et dices montibus etcollibus, torrentibus et vallibus: Haec dicit Dominus Deus: Ecce ego in zelo meoet in furore meo locutus sum, eo quod confusionem gentium sustinueritis; |
7 Per questo, così parla il Signore Dio: Io ho alzata la mia mano, e le nazioni che vi stanno d'intorno porteranno pure la loro confusione. | 7 idcirco haec dicit Dominus Deus: Ego levavi manum meam: gentes, quae in circuituvestro sunt, ipsae confusionem suam portabunt; |
8 Ma voi, o montagne d'Israele, gettate i vostri rami, portate i vostri frutti per il mio popolo d'Israele, perchè è vicino a tornare; | 8 vos autem, montes Israel, ramosvestros germinabitis et fructum vestrum afferetis populo meo Israel, prope estenim ut veniat. |
9 infatti eccomi a voi, a voi mi rivolgerò, e sarete arati, e sarete seminati. | 9 Quia ecce ego ad vos et convertar ad vos, et arabimini etaccipietis sementem; |
10 E moltiplicherò in voi gli uomini e tutta la casa d'Israele, e le città saranno abitate e saranno restaurate le rovine. | 10 et multiplicabo in vobis homines, omnem domum Israel, ethabitabuntur civitates, et ruinosa instaurabuntur. |
11 E vi riempirò d'uomini e di giumenti, che moltiplicheranno e cresceranno, e vi renderò abitati come da principio, e vi darò beni maggiori di quelli che aveste da principio e saprete che io sono il Signore. | 11 Et replebo vos hominibuset iumentis, et multiplicabuntur et crescent; et habitari vos faciam, sicut aprincipio bonisque donabo maioribus quam habuistis ab initio, et scietis quiaego Dominus. |
12 E a voi condurrò degli uomini, il mio popolo d'Israele, ed essi ti avranno in possesso ereditario, e tu sarai la loro eredità, e non ti accadrà più di essere senza di essi. | 12 Et adducam super vos homines, populum meum Israel, et hereditatepossidebunt te, et eris eis in hereditatem et non addes ultra ut eos faciasabsque liberis. |
13 Così parla il Signore Dio: Perchè dicono di voi: « Tu divori gli uomini e soffochi la tua gente », | 13 Haec dicit Dominus Deus: Pro eo quod dicunt de vobis: “Devoratrix hominumes et faciens gentem tuam absque liberis”; |
14 per questo, tu non divorerai più gli uomini, tu non ucciderai più la tua gente — dice il Signore Dio. | 14 propterea homines non comedesamplius et gentem tuam non facies ultra absque liberis, ait Dominus Deus. |
15 E non farò più sentire contro di te gli oltraggi delle nazioni, tu non porterai più l'obbrobrio dei popoli e non perderai più la tua gente -— dice il Signore Dio ». | 15 Necauditam faciam in te amplius ignominiam gentium, et opprobrium populorumnequaquam portabis ultra et gentem tuam non facies amplius absque liberis ”,ait Dominus Deus. |
16 E la parola del Signore mi fu indirizzata in questi termini: | 16 Et factum est verbum Domini ad me dicens: |
17 « Figlio dell'uomo, quelli della casa d'Israele abitarono nella loro terra e la contaminarono colla loro condotta e colle loro tendenze, la loro condotta davanti a me divenne come l'immondezza di donna impura. | 17 “ Filihominis, domus Israel habitaverunt in humo sua et polluerunt eam in viis suis etin operibus suis; iuxta immunditiam menstruatae facta est via eorum coram me. |
18 E scaricai sopra di essi il mio sdegno a causa del sangue da essi sparso sopra la terra, che essi contaminarono coi loro idoli. | 18 Et effudi indignationem meam super eos pro sanguine, quem fuderunt super terram,et in idolis suis polluerunt eam. |
19 E li ho dispersi tra le nazioni, e sono stati gettati al vento per le terre; li ho giudicati secondo la loro condotta e i loro ritrovati. | 19 Et dispersi eos in gentes, et ventilatisunt in terras; iuxta vias eorum et iuxta opera eorum iudicavi eos. |
20 Giunti fra le nazioni nelle quali erano entrati, disonorarono 11 mio santo nome, quando si diceva di essi: « Questo è il popolo del Signore, e sono usciti dalla terra di lui ». | 20 Etingressi sunt ad gentes, ad quas introierunt, et polluerunt nomen sanctum meum,cum diceretur de eis: “Populus Domini iste est, et de terra eius egressi sunt”.
|
21 Ma io ebbi riguardo al mio santo nome, disonorato dalla casa d'Israele tra le nazioni fra le quali è andata. | 21 Et peperci nomini meo sancto, quod polluerat domus Israel in gentibus, adquas ingressi sunt.
|
22 Per questo, di'- alla casa d'Israele: Così parla il Signore Dio: Non per voi io agirò, o casa d'Israele, ma per il mio santo nome che voi avete disonorato in mezzo alle nazioni fra le quali siete andati. | 22 Idcirco dices domui Israel: Haec dicit Domihus Deus: Non propter vos egofaciam, domus Israel, sed propter nomen sanctum meum, quod polluistis ingentibus, ad quas intrastis; |
23 Io glorificherò il mio gran nome che è disonorato tra le nazioni in mezzo alle quali voi l'avete disonorato, e le nazioni sapranno che io sono il Signore — dice il Signore degli eserciti. Quando in voi avrò fatto conoscere la mia santità davanti ad essi, | 23 et sanctificabo nomen meum magnum, quod pollutumest inter gentes, quod polluistis in medio earum, ut sciant gentes quia egoDominus, ait Dominus Deus, cum sanctificatus fuero in vobis coram eis. |
24 io vi toglierò di mezzo alle genti, vi radunerò da tutte le regioni, vi condurrò alla vostra terra. | 24 Tollamquippe vos de gentibus et congregabo vos de universis terris et adducam vos interram vestram; |
25 Io verserò sopra di voi acqua pura, e voi sarete purificati da tutte le vostre immondezze, da tutti i vostri idoli. Io vi purificherò; | 25 et effundam super vos aquam mundam, et mundabimini ab omnibusinquinamentis vestris, et ab universis idolis vestris mundabo vos. |
26 e io vi darò un nuovo cuore, io porrò dentro di voi uno spirito nuovo, e toglierò dal vostro corpo il cuore di pietra, e vi darò un cuore di carne. | 26 Et dabovobis cor novum et spiritum novum ponam in medio vestri et auferam cor lapideumde carne vestra et dabo vobis cor carneum; |
27 Io metterò dentro di voi il mio spirito, vi farò seguire i miei precetti, osservare e praticare le mie leggi. | 27 et spiritum meum ponam in mediovestri et faciam, ut in praeceptis meis ambuletis et iudicia mea custodiatis etoperemini. |
28 Voi abiterete nella terra che io diedi ai padri vostri, voi sarete il mio popolo, ed io sarò il vostro Dio. | 28 Et habitabitis in terra, quam dedi patribus vestris, et eritismihi in populum, et ego ero vobis in Deum. |
29 Ed o vi libererò da tutte le vostre immondezze, e farò venire il frumento e in abbondanza, e non vi opprimerò più colla fame. | 29 Et salvabo vos ex universisinquinamentis vestris et vocabo frumentum et multiplicabo illud et non imponamvobis famem. |
30 E moltiplicherò i frutti degli alberi, e i germogli dei campi, in modo che non portiate più l'obbrobrio della fame tra le nazioni. | 30 Et multiplicabo fructum ligni et genimina agri, ut non portetisultra opprobrium famis in gentibus. |
31 E voi vi ricorderete della vostra pessima condotta e delle vostre non buone tendenze, e vi dispiaceranno le vostre iniquità e le vostre scelleratezze. | 31 Et recordabimini viarum vestrarumpessimarum operumque non bonorum, et displicebunt vobis iniquitates vestrae etscelera vestra. |
32 Non per voi io agirò — dice il Signore Dio, — sappiatelo, e vergognatevi e arrossite della vostra condotta, o casa d'Israele. | 32 Non propter vos ego faciam, ait Dominus Deus, notum sitvobis; confundimini et erubescite super viis vestris, domus Israel.
|
33 Così parla il Signore Dio: Nel giorno in cui vi purificherò da tutte le vostre iniquità, e ripopolerò le città e restaurerò le rovine, | 33 Haec dicit Dominus Deus: In die, qua mundavero vos ex omnibus iniquitatibusvestris et inhabitari fecero urbes et instauravero ruinosa, |
34 sarà coltivata la terra deserta, quella che non era che desolazione agli occhi del viaggiatore, | 34 et terra desertafuerit exculta, quae quondam erat desolata in oculis omnis viatoris, |
35 e diranno: « Quella terra incolta è divenuta un giardino di delizie, e le città deserte, vuote, rovinate son fortificate», | 35 dicent:“Terra illa inculta facta est ut hortus Eden, et civitates desertae etdestitutae atque destructae munitae inhabitantur”. |
36 e le nazioni che resteranno intorno a voi sapranno che io sono il Signore che riedifico le rovine e pianto i luoghi incolti, che io, il Signore, ho parlato ed ho fatto. | 36 Et scient gentes,quaecumque derelictae fuerint in circuitu vestro, quia ego Dominus aedificavidissipata plantavique inculta; ego Dominus locutus sum et facio.
|
37 Così parla il Signore Dio: Anche questo la casa d'Israele otterrà da me che a lei faccia: io li moltiplicherò come gregge d'uomini. | 37 Haec dicit Dominus Deus: Adhuc in hoc exorabor a domo Israel, ut faciam eis:multiplicabo eos sicut gregem hominum, |
38 Come gregge santo, come il gregge di Gerusalemme nelle sue solennità, così le città deserte saran piene di greggi d'uomini, e sapranno che io sono il Signore ». | 38 ut gregem sanctum, ut gregem Ierusalemin sollemnitatibus eius; sic erunt civitates desertae plenae gregibus hominum,et scient quia ego Dominus ”.
|