Salmi 43
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | LXX |
---|---|
1 (Per la fine. Ai figli di Core. Istruttivo). | 1 εις το τελος τοις υιοις κορε εις συνεσιν ψαλμος |
2 O Dio, l'abbiamo udito coi nostri orecchi, i nostri padri ce l'hanno raccontato quello che facesti ai loro giorni, nei tempi antichi. | 2 ο θεος εν τοις ωσιν ημων ηκουσαμεν οι πατερες ημων ανηγγειλαν ημιν εργον ο ειργασω εν ταις ημεραις αυτων εν ημεραις αρχαιαις |
3 Colla tua mano estirpasti le nazioni e piantasti loro, castigati e discacciati i popoli. | 3 η χειρ σου εθνη εξωλεθρευσεν και κατεφυτευσας αυτους εκακωσας λαους και εξεβαλες αυτους |
4 Non colla loro spada conquistarono il paese, nè li salvò il loro braccio; ma la tua destra, la tua potenza, lo splendore del tuo volto, perchè li amavi. | 4 ου γαρ εν τη ρομφαια αυτων εκληρονομησαν γην και ο βραχιων αυτων ουκ εσωσεν αυτους αλλ' η δεξια σου και ο βραχιων σου και ο φωτισμος του προσωπου σου οτι ευδοκησας εν αυτοις |
5 Tu stesso sei il mio re, il mio Dio, tu che ordini la salvezza di Giacobbe. | 5 συ ει αυτος ο βασιλευς μου και ο θεος μου ο εντελλομενος τας σωτηριας ιακωβ |
6 Con te noi butteremo per aria i nostri nemici, e nel tuo nome disprezzeremo quelli che insorgono contro di noi. | 6 εν σοι τους εχθρους ημων κερατιουμεν και εν τω ονοματι σου εξουθενωσομεν τους επανιστανομενους ημιν |
7 Io certo non porrò la speranza nel mio arco; nè sarà la mia spada quella che mi salverà. | 7 ου γαρ επι τω τοξω μου ελπιω και η ρομφαια μου ου σωσει με |
8 Tu ci salvi da coloro che ci affliggono, tu svergogni quelli che ci odiano. | 8 εσωσας γαρ ημας εκ των θλιβοντων ημας και τους μισουντας ημας κατησχυνας |
9 In Dio ci glorieremo ogni giorno, e celebreremo il tuo nome in eterno. | 9 εν τω θεω επαινεσθησομεθα ολην την ημεραν και εν τω ονοματι σου εξομολογησομεθα εις τον αιωνα διαψαλμα |
10 Ma ora tu scacci e svergogni noi, e non esci più, o Dio, alla testa dei nostri eserciti. | 10 νυνι δε απωσω και κατησχυνας ημας και ουκ εξελευση εν ταις δυναμεσιν ημων |
11 Ci hai fatto voltare le spalle dinanzi al nostro nemico, e quelli che ci odiano ci han saccheggiati a lor talento. | 11 απεστρεψας ημας εις τα οπισω παρα τους εχθρους ημων και οι μισουντες ημας διηρπαζον εαυτοις |
12 Ci hai consegnati come pecore da macello e ci hai dispersi tra le nazioni. | 12 εδωκας ημας ως προβατα βρωσεως και εν τοις εθνεσιν διεσπειρας ημας |
13 Hai venduto il tuo popolo per niente, e non ci fu gran gente alla vendita. | 13 απεδου τον λαον σου ανευ τιμης και ουκ ην πληθος εν τοις αλλαγμασιν αυτων |
14 Ci hai resi l'obbrobrio dei nostri vicini, il sogghigno, lo scherno di chi ci sta d'intorno. | 14 εθου ημας ονειδος τοις γειτοσιν ημων μυκτηρισμον και καταγελωτα τοις κυκλω ημων |
15 Ci hai resi la favola delle nazioni; su noi i popoli scrollano il capo. | 15 εθου ημας εις παραβολην εν τοις εθνεσιν κινησιν κεφαλης εν τοις λαοις |
16 Di continuo mi sta dinanzi la mia ignominia, e il rossore della mia faccia mi ha coperto. | 16 ολην την ημεραν η εντροπη μου κατεναντιον μου εστιν και η αισχυνη του προσωπου μου εκαλυψεν με |
17 All'udir la voce di chi oltraggia e vitupera, al vedere il nemico, il persecutore. | 17 απο φωνης ονειδιζοντος και παραλαλουντος απο προσωπου εχθρου και εκδιωκοντος |
18 Tutte queste cose ci son piombate addosso. Eppure non ti abbiamo dimenticato, non abbiamo agito iniquamente contro il tuo patto; | 18 ταυτα παντα ηλθεν εφ' ημας και ουκ επελαθομεθα σου και ουκ ηδικησαμεν εν διαθηκη σου |
19 Nè da te si è ritirato il nostro a cuore, nè hai sviati i nostri passi a dal tuo cammino. | 19 και ουκ απεστη εις τα οπισω η καρδια ημων και εξεκλινας τας τριβους ημων απο της οδου σου |
20 E tu ci hai umiliati nel luogo i dell'afflizione e ci ha coperti l'ombra di morte. | 20 οτι εταπεινωσας ημας εν τοπω κακωσεως και επεκαλυψεν ημας σκια θανατου |
21 Dato che avessimo dimenticato il nome del nostro Dio e stese le nostre mani a Dio straniero, | 21 ει επελαθομεθα του ονοματος του θεου ημων και ει διεπετασαμεν χειρας ημων προς θεον αλλοτριον |
22 Non avrebbe chiesto conto di ciò Dio? Egli conosce i segreti del cuore. Ma noi a causa di te siamo messi a morte tutto il giorno, considerati come pecore da macello. | 22 ουχι ο θεος εκζητησει ταυτα αυτος γαρ γινωσκει τα κρυφια της καρδιας |
23 Alzati, perchè dormi, o Signore? Alzati, non ci rigettare per sempre. | 23 οτι ενεκα σου θανατουμεθα ολην την ημεραν ελογισθημεν ως προβατα σφαγης |
24 Perchè nascondi la tua faccia, dimentichi la nostra miseria, la nostra tribolazione? | 24 εξεγερθητι ινα τι υπνοις κυριε αναστηθι και μη απωση εις τελος |
25 L'anima nostra è prostrata nella polvere, il nostro ventre s'è appiccicato alla terra. | 25 ινα τι το προσωπον σου αποστρεφεις επιλανθανη της πτωχειας ημων και της θλιψεως ημων |
26 Sorgi, o Signore, aiutaci, riscattaci per amor del tuo nome. | 26 οτι εταπεινωθη εις χουν η ψυχη ημων εκολληθη εις γην η γαστηρ ημων |
27 αναστα κυριε βοηθησον ημιν και λυτρωσαι ημας ενεκεν του ονοματος σου |