Primo libro delle Cronache 29

BIBBIA TINTORI	GREEK BIBLE
1 Il re David disse a tutta l'assemblea: « Dio ha eletto uno solo, Salomone mio figlio ancor giovane di tenera età; ma l'opera è grandiosa perchè non si tratta di preparar l'abitazione per un uomo, ma per Iddio.	1 Τοτε ειπεν ο βασιλευς Δαβιδ προς πασαν την συναξιν, Σολομων ο υιος μου, τον οποιον μονον εξελεξεν ο Θεος, ειναι ετι νεος και απαλος? το δε εργον μεγα? διοτι δεν ειναι δια ανθρωπον η οικοδομη, αλλα δια Κυριον τον Θεον.
2 Or io con tutte le mie forze ho preparate le spese per la casa del mio Dio: l'oro pei vasi d'oro, l'argento per quelli d'argento, il rame per quei di rame, il ferro per quelli di ferro; i legnami per quei di legno, e pietre d'onice, e pietre simili allo stibio, pietre a vari colori, ogni sorta di pietre preziose e marmo bianco in grandissima quantità.	2 Εγω λοιπον ητοιμασα καθ' ολην την δυναμιν μου δια τον οικον του Θεου μου, τον χρυσον δια τα χρυσα και τον αργυρον δια τα αργυρα και τον χαλκον δια τα χαλκινα, τον σιδηρον δια τα σιδηρα και ξυλα δια τα ξυλινα, ονυχιτας λιθους και λιθους ενθεσεως, λιθους λαμπρους και ποικιλους και παντος ειδους πολυτιμους λιθους και μαρμαρα αφθονα.
3 Oltre a tutte queste cose che ho offerte per la casa di Dio, io dò del mio altro oro ed argento per il tempio del mio Dio, oltre quello che fio preparato pel santuario:	3 Και ετι δια τον ποθον μου εις τον οικον του Θεου μου, και εκ των ιδιων μου υπαρχοντων εδωκα περιπλεον χρυσιον και αργυριον δια τον οικον του Θεου μου, εκτος παντος εκεινου το οποιον ητοιμασα δια τον οικον τον αγιον?
4 tre mila talenti d'oro d'Ofir, sette mila talenti di argento finissimo, per indorare le pareti del tempio.	4 τρεις χιλιαδας ταλαντα χρυσιου, εκ του χρυσιου Οφειρ, και επτα χιλιαδας ταλαντα κεκαθαρισμενου αργυριου, δια να περισκεπασωσι τους τοιχους των οικων?
5 Dov'è necessario l'oro, i lavori sian fatti d'oro, dov'è necessario l'argento, sian fatti d'argento, per man d'artefici. Or se qualcuno spontaneamente vuol fare delle offerte, empia oggi la sua mano ed offra al Signore ciò che gli parrà bene ».	5 το χρυσιον δια τα χρυσα, και το αργυριον δια τα αργυρα, και δια πασαν εργασιαν γινομενην δια των χειρων των τεχνιτων. Τις λοιπον προθυμειται να καμη σημερον προσφοραν εις τον Κυριον;
6 Allora i capi delle famiglie, i principi delle tribù d'Israele, i tribuni, i centurioni, i sopraintendenti dei possessi del re promisero.	6 Τοτε οι αρχοντες των πατριων και οι αρχοντες των φυλων του Ισραηλ και οι χιλιαρχοι και οι εκατονταρχοι και οι επισταται των εργων του βασιλεως, επροθυμηθησαν?
7 Poi diedero pei lavori della casa di Dio cinque mila talenti d'oro e dieci mila darici; dieci mila talenti d'argento e diciotto mila di rame, e cento mila talenti di ferro.	7 και εδωκαν δια το εργον του οικου του Θεου, χρυσιου πεντακισχιλια ταλαντα και δεκα χιλιαδας χρυσων, και αργυριου δεκα χιλιαδας ταλαντων, και χαλκου δεκαοκτω χιλιαδας ταλαντων, και εκατον χιλιαδας ταλαντων σιδηρου.
8 Tutti quelli che possedevano delle pietre preziose le consegnarono a Iahiel Gersonita per i tesori della casa del Signore.	8 Και εις οσους ευρεθησαν λιθοι τιμιοι, εδωκαν αυτους εις το θησαυροφυλακιον του οικου του Κυριου δια χειρος Ιεχιηλ του Γηρσωνιτου.
9 Il popolo si rallegrò: aveva promesso spontaneamente le sue offerte e di tutto cuore le offriva al Si­gnore. Anche il re David ne ebbe grande allegrezza,	9 Εχαρη δε ο λαος, διοτι επροθυμηθησαν, επειδη με πληρη καρδιαν προσεφεραν αυτοπροαιρετως εις τον Κυριον? και ο βασιλευς Δαβιδ ετι εχαρη χαραν μεγαλην.
10 e, benedicendo il Signore alla presenza di tutta la moltitudine, disse: « Benedetto sei tu, o Signore Dio d'I­sraele padre nostro di eternità in eternità.	10 Και ευλογησεν ο Δαβιδ τον Κυριον ενωπιον πασης της συναξεως? και ειπεν ο Δαβιδ, Ευλογητος συ, Κυριε ο Θεος του Ισραηλ, ο πατηρ ημων, απο του αιωνος και εως του αιωνος.
11 Tua, o Signore, è la magnificenza, la potenza, la gloria, la vittoria; tua è la lode, perchè tutte le cose che sono in cielo e in terra son tue. Tuo, o Si­gnore, è il regno, e tu sei sopra tutti i principi.	11 Σου, Κυριε, ειναι η μεγαλωσυνη και η δυναμις και η τιμη και η νικη και η δοξα? διοτι σου ειναι παντα τα εν ουρανω και τα επι γης? σου η βασιλεια, Κυριε, και συ εισαι ο υψουμενος ως κεφαλη υπερανω παντων?
12 Tue son le ricchezze, tua è la gloria: tu domini sopra tutte le cose; nella tua mano è la forza e la potenza, nella tua mano la grandezza e l'impero su tutte le cose.	12 και ο πλουτος και η δοξα παρα σου ερχονται, και συ δεσποζεις των απαντων? και εις την χειρα σου ειναι η ισχυς και η δυναμις? και εις την χειρα σου το να μεγαλυνης και να ισχυροποιης τα παντα.
13 Or dunque, o Dio nostro, noi ti celebriamo e lodiamo il nome tuo glorioso.	13 Τωρα λοιπον, Θεε ημων, ημεις ευχαριστουμεν σε και υμνουμεν το ενδοξον ονομα σου.
14 Chi son io, e chi è il mio popolo da poter promettere a te tutte queste cose? Tutto è tuo: ti abbiamo dato quello che dalla tua mano abbiamo ricevuto.	14 Αλλα τις ειμαι εγω, και τις ο λαος μου, ωστε να δυνηθωμεν να προσφερωμεν προθυμως εις σε κατα ταυτα; διοτι τα παντα ερχονται εκ σου και εκ των σων διδομεν εις σε.
15 Noi dinanzi a te siamo dei pellegrini e degli stranieri, come tutti i nostri padri. I nostri giorni sulla terra son come un'ombra e non c'è mai sosta.	15 Διοτι ειμεθα ξενοι ενωπιον σου και παροικοι, καθως παντες οι πατερες ημων? αι ημεραι ημων επι της γης ειναι ως σκια, και μονιμοτης δεν υπαρχει.
16 Signore Dio nostro, tutta que­st'abbondanza, che noi abbiamo preparata per edificare una casa al tuo santo nome, viene dalla tua mano e tutte le cose son tue.	16 Κυριε Θεε ημων, απαν τουτο το πληθος, το οποιον ητοιμασαμεν δια να οικοδομησωμεν οικον εις σε δια το ονομα σου το αγιον, εκ της χειρος σου ερχεται, και σου ειναι τα παντα.
17 Lo so, mio Dio, che tu provi i cuori e ami la semplicità, per que­sto io nella semplicità del mio cuore ho offerto con gioia tutte queste cose, e il tuo popolo qui radunato l'ho visto con gran gioia offrirti i doni.	17 Και γνωριζω, Θεε μου, οτι συ εισαι ο δοκιμαζων την καρδιαν και αρεσκεσαι εις την ευθυτητα. Εγω εν ευθυτητι της καρδιας μου προσεφερα παντα ταυτα? και τωρα ειδον μετ' ευφροσυνης τον λαον σου, τον ενταυθα παροντα, οτι αυτοπροαιρετως προσφερει εις σε.
18 Signore, Dio di Àbramo, di Isacco, di Israele padri nostri, conserva in eterno questa volontà del loro cuore, questo sentimento di venerazione verso di te duri per sempre.	18 Κυριε Θεε του Αβρααμ, του Ισαακ και του Ισραηλ, των πατερων ημων, φυλαττε τουτο δια παντος εις τους διαλογισμους της καρδιας του λαου σου, και κατευθυνε την καρδιαν αυτων προς σε?
19 Tu dà a Salomone mio figlio un cuore perfetto, affinchè custodisca i tuoi comandamenti, le tue leggi, le tue cerimonie, ed eseguendo ogni cosa, edifichi la casa di cui ho preparate le spese ».	19 και δος εις τον Σολομωντα τον υιον μου καρδιαν τελειαν, δια να φυλαττη τας εντολας σου, τα μαρτυρια σου και τα προσταγματα σου, και να εκτελη τα παντα και να κατασκευαση την οικοδομην, την οποιαν προητοιμασα.
20 Poi David disse a tutta radunanza: « Benedite il Signore Dio nostro ». Tutta l'adunanza benedisse il Signore Dio dei suoi padri, s'inchinò, adorò Dio e poi il re.	20 Και ειπεν ο Δαβιδ προς πασαν την συναξιν, Ευλογησατε τωρα Κυριον τον Θεον σας. Και πασα η συναξις ευλογησε Κυριον τον Θεον των πατερων αυτων και κυψαντες, προσεκυνησαν τον Κυριον και τον βασιλεα.
21 Immolarono vittime al Si­gnore: e il giorno dopo offrirono in olocausto mille tori, mille mon­toni, mille agnelli, colle loro libazioni, con tutti i riti e in grande abbondanza per tutto Israele.	21 Και την ακολουθον ημεραν εθυσιασαν θυσιας εις τον Κυριον και προσεφεραν ολοκαυτωματα προς τον Κυριον, χιλιους μοσχους, χιλιους κριους, χιλια αρνια, και τας σπονδας αυτων και θυσιας αφθονους δια παντα τον Ισραηλ?
22 Quel giorno mangiarono e bevvero con grande allegrezza davanti al Signore, e unsero per la seconda volta Salomone, figlio di David. Lo unsero pel Signore in principe, e Sadoc in sommo sacerdote.	22 και εφαγον και επιον ενωπιον του Κυριου την ημεραν εκεινην, εν χαρα μεγαλη. Και εκηρυξαν εκ δευτερου Σολομωντα τον υιον του Δαβιδ βασιλεα, και εχρισαν αυτον εις τον Κυριον, δια να ηναι αρχων, και τον Σαδωκ δια ιερεα.
23 Salomone sedette sul trono del Signore come re, in vece di David suo padre, e fu da tutti gradito e gli ubbidì tutto Israele.	23 Τοτε ο Σολομων εκαθησεν επι του θρονου του Κυριου βασιλευς αντι Δαβιδ του πατρος αυτου, και ευημερησε? και πας ο Ισραηλ υπηκουσεν εις αυτον.
24 Tutti i principi, e i magnati, e tutti i figli del re diedero la mano, e furon soggetti al re Salomone.	24 Και παντες οι αρχοντες και οι δυνατοι και παντες ετι οι υιοι του βασιλεως Δαβιδ υπεταχθησαν εις Σολομωντα τον βασιλεα.
25 Così il Signore innalzò Salomone sopra tutto Israele o gli diede un regno glorioso, qua­le non l'ebbe prima di lui alcun re d'Israele.	25 Και εμεγαλυνεν ο Κυριος εις ακρον τον Σολομωντα εμπροσθεν παντος του Ισραηλ, και εθεσεν επ' αυτον μεγαλειοτητα βασιλικην, οποια δεν εσταθη εις ουδενα βασιλεα προ αυτου εν τω Ισραηλ.
26 Adunque David figlio d'Isai regnò sopra tutto Israele:	26 Ουτω Δαβιδ ο υιος του Ιεσσαι εβασιλευσεν επι παντα τον Ισραηλ?
27 il tempo che regnò fu di quarantanni: sette in Ebron; trentatrè in Gerusalemme.	27 και ο καιρος τον οποιον εβασιλευσεν επι τον Ισραηλ ητο τεσσαρακοντα ετη? επτα ετη εβασιλευσεν εν Χεβρων και τριακοντα τρια εβασιλευσεν εν Ιερουσαλημ.
28 Egli morì in prospera vecchiaia, pieno di giorni, di ricchezze e di gloria; e gli successe nel regno il suo figlio Salomone.	28 Και ετελευτησεν εις γηρας καλον, πληρης ημερων, πλουτου και δοξης? και εβασιλευσεν αντ' αυτου Σολομων ο υιος αυτου.
29 Or le gesta del re David, dalle prime alle ultime sono scritte nel libro del profeta Samuele, nel libro del profeta Natan e nel volume del veggente Gad,	29 Αι δε πραξεις του βασιλεως Δαβιδ, αι πρωται και αι τελευταιαι ιδου, ειναι γεγραμμεναι εν τω βιβλιω Σαμουηλ του βλεποντος, και εν τω βιβλιω Ναθαν του προφητου, και εν τω βιβλιω Γαδ του βλεποντος,
30 colla storia di tutto il suo regno, della sua forza, dei tempi che passarono sotto di lui, sia in Israele die in tutti i regni della terra.	30 μετα πασης αυτου της βασιλειας και της δυναμεως αυτου και των καιρων, οιτινες παρηλθον επ' αυτον και επι τον Ισραηλ και επι πασας τας βασιλειας της γης.