Scrutatio

Sabato, 4 maggio 2024 - San Ciriaco ( Letture di oggi)

Secondo libro di Samuele 10


font
BIBBIA TINTORINOVA VULGATA
1 Dopo queste cose avvenne che mori il re dei figli di Ammon e gli successe nel regno Hanon suo figlio.1 Factum est autem post haec, ut moreretur rex filiorum Ammon, et regnaret Hanon filius eius pro eo.
2 David disse: « Farò del bene ad Hanon figlio di Naas, come il padre suo fece del bene a me ». E così mandò a consolarlo della morte del padre, per mezzo dei suoi servi. Ma quando i servi di David furon giunti nella terra dei figli di Ammon,2 Dixitque David: “ Faciam misericordiam cum Hanon filio Naas, sicut fecit pater eius mecum misericordiam ”. Misit ergo David consolans eum per servos suos super patris interitu. Cum autem venissent servi David in terram filiorum Ammon,
3 i principi dei figli d'Ammon dissero ad Hanon loro signore: « Credi tu che David li abbia mandati a consolarti per fare onore a tuo padre? Non è piuttosto per riconoscere ed esplorare la città, per distruggerla, che ti ha mandati i suoi servi? »3 dixerunt principes filiorum Ammon ad Hanon dominum suum: “ Putas quod propter honorem patris tui David miserit ad te consolatores; et non ideo, ut investigaret et exploraret civitatem et everteret eam, misit David servos suos ad te? ”.
4 Allora Hanon, presi i servi di David, fece loro radere la metà della barba e tagliare la metà delle loro vesti fino alle natiche, e poi li rimandò.4 Tulit itaque Hanon servos David rasitque dimidiam partem barbae eorum et praecidit vestes eorum medias usque ad nates et dimisit eos.
5 Saputa la cosa, David mandò loro incontro, perchè quegli uomini erano oltremodo e ignominiosamente confusi, e fece loro dire: « Fermatevi in Gerico sino a che non vi è cresciuta la barba, e poi tornate ».5 Quod cum nuntiatum esset David, misit in occursum eorum — erant enim viri confusi turpiter valde — et mandavit eis David: “ Manete Iericho, donec crescat barba vestra, et tunc revertimini ”.
6 Ma i figli d'Ammon, accortisi d'aver fatta ingiuria a David, mandarono ad assoldare dei Siri di Rohob, dei Siri di Soba, venti mila uomini a piedi, e mille uomini dal re di Maaca, dodici mila da Istob.6 Videntes autem filii Ammon quod exosos se fecissent David, miserunt et conduxerunt mercede a Syria Bethrohob et a Syria Soba viginti milia peditum et a rege Maacha mille viros et a viris Tob duodecim milia virorum.
7 David, saputolo, mandò Gioab con tutto l'esercito dei combattenti.7 Quod cum audisset David, misit Ioab et omnem exercitum, viros fortissimos.
8 Uscirono adunque i figli d'Ammon, e si schierarono davanti all'entrata della loro porta; mentre i Siri di Soba, di Rohob, d'Istob e di Maaca stavano a parte nella campagna.8 Egressi sunt ergo filii Ammon et direxerunt aciem ante ipsum introitum portae; Syri autem Soba et Rohob et viri Tob et Maacha seorsum erant in campo.
9 Quando Gioab vide che la battaglia era preparata contro di lui di fronte e alle spalle, fece una scelta fra tutti i migliori di Israele, e ordinò la sua armata contro i Siri;9 Videns igitur Ioab quod praeparatum esset adversum se proelium et ex adverso et post tergum, elegit ex omnibus electis Israel et instruxit aciem contra Syros;
10 il rimanente del popolo lo diede ad Abisai suo fratello, il quale l'ordinò in battaglia contro i figli d'Ammon.10 reliquam autem partem populi tradidit Abisai fratri suo, qui direxit aciem adversus filios Ammon.
11 Gioab gli disse: « Se i Siri prevalgono contro di me, mi darai soccorso: se i figli d'Aminon prevalgono contro di te, verrò io in tuo aiuto.11 Et ait Ioab: “ Si praevaluerint adversum me Syri, eris mihi in adiutorium; si autem filii Ammon praevaluerint adversum te, auxiliabor tibi.
12 Sii valoroso, e combattiamo per il nostro popolo e per la città del nostro Dio; il Signore poi farà quello che a lui piacerà ».12 Esto vir fortis, et fortiter agamus pro populo nostro et civitatibus Dei nostri; Dominus autem faciet, quod bonum est in conspectu suo ”.
13 Gioab colla sua gente attaccò adunque i Siri, che subito fuggirono dinanzi a lui;13 Iniit itaque Ioab et populus, qui erat cum eo, certamen contra Syros, qui fugerunt a facie eius.
14 e i figli d'Ammon, veduto che i Siri eran fuggiti, fuggirono anch'essi dinanzi ad Abisai e rientrarono nella città. Poi Gioab si ritirò dai figli d'Ammon e andò a Gerusalemme.14 Filii autem Ammon videntes quod fugissent Syri, fugerunt et ipsi a facie Abisai et ingressi sunt civitatem. Reversusque est Ioab a filiis Ammon et venit Ierusalem.
15 Ma i Siri, vedendo che erano stati battuti da Israele, si riunirono tutti insieme.15 Videntes igitur Syri quoniam corruissent coram Israel, congregati sunt pariter.
16 Adarezer fece venire i Siri che eran di là dal fiume, e condusse con sè il loro esercito, e Sobac, capo delle milizie d'Adarezer, era il loro principe.16 Misitque Adadezer et eduxit Syros, qui erant trans fluvium, et venerunt in Elam; Sobach autem magister militiae Adadezer erat princeps eorum.
17 Saputa la cosa, David riunì tutto Israele, passò il Giordano e andò a Helam. I Siri ordinarono la battaglia contro David e combatterono contro di lui;17 Quod cum nuntiatum esset David, contraxit omnem Israelem et transivit Iordanem venitque in Elam. Et direxerunt aciem Syri ex adverso David et pugnaverunt contra eum.
18 ma i Siri fuggirono dinanzi a Israele, e David, dei Siri, distrusse settecento carri e quaranta mila soldati a cavallo, e percosse Sobac, capo delle milizie, che morì subito.18 Fugeruntque Syri a facie Israel; et occidit David de Syris septingentos currus et quadraginta milia peditum et Sobach principem militiae percussit, qui ibi mortuus est.
19 Or tutti i re che eran venuti in aiuto di Adarezer, vedendosi sconfitti da Israele, presi dalla paura, fuggirono dinanzi a Israele in numero di cinquant'otto mila uomini. Poi fecero pace con Israele e gli furon soggetti, e i Siri non ardirono più di dare soccorsi ai figli d'Ammon.19 Videntes autem universi reges, qui erant in praesidio Adadezer, se victos esse ab Israel, fecerunt pacem cum Israel et servierunt eis. Timueruntque Syri auxilium praebere ultra filiis Ammon.