Salmi 88
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | LXX |
---|---|
1 - Ode di Etan l'Ezraita. | 1 συνεσεως αιθαν τω ισραηλιτη |
2 Le bontà del Signore io canterò in eterno, di generazione in generazione predicherò la sua fedeltà con la mia bocca. | 2 τα ελεη σου κυριε εις τον αιωνα ασομαι εις γενεαν και γενεαν απαγγελω την αληθειαν σου εν τω στοματι μου |
3 Perchè io dico: Un edificio eterno è la tua grazia, stabilita è ne' cieli la tua fedeltà. | 3 οτι ειπας εις τον αιωνα ελεος οικοδομηθησεται εν τοις ουρανοις ετοιμασθησεται η αληθεια σου |
4 «Ho stretto alleanza con i miei eletti, ho giurato a David mio servo: | 4 διεθεμην διαθηκην τοις εκλεκτοις μου ωμοσα δαυιδ τω δουλω μου |
5 - Sino all'eternità stabilirò il tuo seme, ed edificherò di generazione in generazione il tuo trono -». | 5 εως του αιωνος ετοιμασω το σπερμα σου και οικοδομησω εις γενεαν και γενεαν τον θρονον σου διαψαλμα |
6 Lodano i cieli le tue meraviglie, o Signore, e la tua fedeltà nell'adunanza de' santi. | 6 εξομολογησονται οι ουρανοι τα θαυμασια σου κυριε και την αληθειαν σου εν εκκλησια αγιων |
7 Perchè, chi v'è sopra le nubi ch'è uguale al Signore? chi è simile a Dio tra i figli di Dio? | 7 οτι τις εν νεφελαις ισωθησεται τω κυριω και τις ομοιωθησεται τω κυριω εν υιοις θεου |
8 Iddio è glorificato nel consesso de' santi, è grande e tremendo più di quanti gli son d' intorno. | 8 ο θεος ενδοξαζομενος εν βουλη αγιων μεγας και φοβερος επι παντας τους περικυκλω αυτου |
9 O Signore, Dio degli eserciti, chi è simile a te? potente tu sei, o Signore, e la tua fedeltà ti sta d'intorno. | 9 κυριε ο θεος των δυναμεων τις ομοιος σοι δυνατος ει κυριε και η αληθεια σου κυκλω σου |
10 Tu domini la prepotenza del mare, l'impeto de' suoi flutti tu calmi. | 10 συ δεσποζεις του κρατους της θαλασσης τον δε σαλον των κυματων αυτης συ καταπραυνεις |
11 Tu abbattesti a mo' d'un ferito il superbo [Egitto], col braccio tuo potente disperdesti i tuoi nemici. | 11 συ εταπεινωσας ως τραυματιαν υπερηφανον και εν τω βραχιονι της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου |
12 Tuoi sono i cieli e tua la terra, il mondo e quanto è in esso tu l'hai fondato. | 12 σοι εισιν οι ουρανοι και ση εστιν η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης συ εθεμελιωσας |
13 L'Aquilone e l'Austro gli hai creati tu, il Tabor e l'Hermon nel tuo nome esultano. | 13 τον βορραν και θαλασσας συ εκτισας θαβωρ και ερμων εν τω ονοματι σου αγαλλιασονται |
14 Il tuo braccio è potente: forte è la tua mano e si leva alta la tua destra. | 14 σος ο βραχιων μετα δυναστειας κραταιωθητω η χειρ σου υψωθητω η δεξια σου |
15 L'equità e la giustizia sono il sostegno del tuo trono, la bontà e la fedeltà vanno innanzi al tuo volto. | 15 δικαιοσυνη και κριμα ετοιμασια του θρονου σου ελεος και αληθεια προπορευσεται προ προσωπου σου |
16 Beato il popolo che sa il [grido di] giubilo! O Signore, alla luce del tuo volto camminano, | 16 μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον κυριε εν τω φωτι του προσωπου σου πορευσονται |
17 e nel nome tuo esultano tutto il dì, e nella tua giustizia s'esaltano. | 17 και εν τω ονοματι σου αγαλλιασονται ολην την ημεραν και εν τη δικαιοσυνη σου υψωθησονται |
18 Perchè la gloria della lor forza sei tu, e per la tua benevolenza s'esalta la nostra possa. | 18 οτι το καυχημα της δυναμεως αυτων ει συ και εν τη ευδοκια σου υψωθησεται το κερας ημων |
19 Giacchè [in mano] del Signore è il nostro scudo, e [in mano] del Santo d'Israele [il] nostro re. | 19 οτι του κυριου η αντιλημψις και του αγιου ισραηλ βασιλεως ημων |
20 Una volta tu parlasti in visioneai tuoi santi e dicesti:«Ho riversato l'aiuto sur un potente, ho esaltato uno, scelto di tra il mio popolo. | 20 τοτε ελαλησας εν ορασει τοις οσιοις σου και ειπας εθεμην βοηθειαν επι δυνατον υψωσα εκλεκτον εκ του λαου μου |
21 Ho trovato David mio servo, col sacro mio olio l'ho unto. | 21 ευρον δαυιδ τον δουλον μου εν ελαιω αγιω μου εχρισα αυτον |
22 La mia mano lo sosterrà, e il mio braccio gli darà vigore. | 22 η γαρ χειρ μου συναντιλημψεται αυτω και ο βραχιων μου κατισχυσει αυτον |
23 A nulla riuscirà il nemico contro di lui, e il figliuolo dell'iniquità non potrà più nuocergli. | 23 ουκ ωφελησει εχθρος εν αυτω και υιος ανομιας ου προσθησει του κακωσαι αυτον |
24 Farò a pezzi davanti a lui i suoi nemici, e i suoi avversari metterò in fuga. | 24 και συγκοψω τους εχθρους αυτου απο προσωπου αυτου και τους μισουντας αυτον τροπωσομαι |
25 E la mia fedeltà e il mio favore saran con lui, e nel mio nome sarà esaltata la sua possa. | 25 και η αληθεια μου και το ελεος μου μετ' αυτου και εν τω ονοματι μου υψωθησεται το κερας αυτου |
26 E stenderò sul mare la sua manoe sui fiumi la sua destra. | 26 και θησομαι εν θαλασση χειρα αυτου και εν ποταμοις δεξιαν αυτου |
27 Egli m'invocherà: - Padre mio tu sei, il mio Dio e il protettore della mia salvezza.- | 27 αυτος επικαλεσεται με πατηρ μου ει συ θεος μου και αντιλημπτωρ της σωτηριας μου |
28 E lo costituirò il [mio] primogenito, l'eccelso tra i re della terra. | 28 καγω πρωτοτοκον θησομαι αυτον υψηλον παρα τοις βασιλευσιν της γης |
29 In eterno gli conserverò il mio favore e il mio patto [si manterrà] fedele a lui. | 29 εις τον αιωνα φυλαξω αυτω το ελεος μου και η διαθηκη μου πιστη αυτω |
30 E stabilirò ne' secoli la sua progenie e il suo trono [farò eterno] come i giorni de' cieli. | 30 και θησομαι εις τον αιωνα του αιωνος το σπερμα αυτου και τον θρονον αυτου ως τας ημερας του ουρανου |
31 Che se i suoi figliuoli abbandoneranno la mia legge, e ne' miei precetti non cammineranno; | 31 εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και τοις κριμασιν μου μη πορευθωσιν |
32 se i miei ordini violeranno, e i miei comandamenti non osserveranno: | 32 εαν τα δικαιωματα μου βεβηλωσουσιν και τας εντολας μου μη φυλαξωσιν |
33 punirò con la verga le loro iniquitàe con le sferzate i loro peccati; | 33 επισκεψομαι εν ραβδω τας ανομιας αυτων και εν μαστιξιν τας αμαρτιας αυτων |
34 ma il mio favore non ritrarrò da lui, nè farò torto alla mia fedeltà. | 34 το δε ελεος μου ου μη διασκεδασω απ' αυτου ουδε μη αδικησω εν τη αληθεια μου |
35 E non violerò il mio patto, e la parola uscita dalle mie labbra non renderò vana. | 35 ουδε μη βεβηλωσω την διαθηκην μου και τα εκπορευομενα δια των χειλεων μου ου μη αθετησω |
36 Ho giurato una volta per la mia santità, non mentirò a David. | 36 απαξ ωμοσα εν τω αγιω μου ει τω δαυιδ ψευσομαι |
37 Il suo seme durerà in eterno, | 37 το σπερμα αυτου εις τον αιωνα μενει και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος εναντιον μου |
38 e il suo trono [permarrà] come il sole al mio cospetto, come la luna sarà stabilito in eterno: e chi l'attesta nel cielo è fedele». | 38 και ως η σεληνη κατηρτισμενη εις τον αιωνα και ο μαρτυς εν ουρανω πιστος διαψαλμα |
39 [Ed ecco] invece [che] tu hai rigettato e dispregiato, hai respinto il tuo Unto! | 39 συ δε απωσω και εξουδενωσας ανεβαλου τον χριστον σου |
40 Hai rotto il patto col tuo servo, hai profanato nella polvere il suo diadema. | 40 κατεστρεψας την διαθηκην του δουλου σου εβεβηλωσας εις την γην το αγιασμα αυτου |
41 Hai distrutto tutte le sue muraglie, le sue fortezze hai ridotto in rovina. | 41 καθειλες παντας τους φραγμους αυτου εθου τα οχυρωματα αυτου δειλιαν |
42 L'han saccheggiato quanti passavan per via, è diventato l'obbrobrio de' suoi vicini. | 42 διηρπασαν αυτον παντες οι διοδευοντες οδον εγενηθη ονειδος τοις γειτοσιν αυτου |
43 Hai esaltato la destra de' suoi oppressori, hai rallegrato tutti i suoi nemici. | 43 υψωσας την δεξιαν των εχθρων αυτου ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου |
44 Hai deviato l'aiuto della sua spadae non l'hai soccorso nella battaglia. | 44 απεστρεψας την βοηθειαν της ρομφαιας αυτου και ουκ αντελαβου αυτου εν τω πολεμω |
45 L'hai spogliato del [suo] splendore, e il suo trono hai rovesciato a terra. | 45 κατελυσας απο καθαρισμου αυτον τον θρονον αυτου εις την γην κατερραξας |
46 Hai abbreviato i giorni di sua vita, l'hai ricoperto di vergogna. | 46 εσμικρυνας τας ημερας του χρονου αυτου κατεχεας αυτου αισχυνην διαψαλμα |
47 Sino a quando, o Signore, continuerai a voltarti in là?[e] divamperà come fuoco l'ira tua? | 47 εως ποτε κυριε αποστρεψεις εις τελος εκκαυθησεται ως πυρ η οργη σου |
48 Ricordati com'è [breve] la mia esistenza: forsechè invano hai tu creato tutti i figliuoli degli uomini? | 48 μνησθητι τις μου η υποστασις μη γαρ ματαιως εκτισας παντας τους υιους των ανθρωπων |
49 Chi è l'uomo che vivrà e non vedrà la morte? che scamperà l'anima sua dalla mano degli Inferi? | 49 τις εστιν ανθρωπος ος ζησεται και ουκ οψεται θανατον ρυσεται την ψυχην αυτου εκ χειρος αδου διαψαλμα |
50 Dove sono le grazie tue d'un tempo, o Signore, che tu giurasti a David sulla tua fedeltà? | 50 που εισιν τα ελεη σου τα αρχαια κυριε α ωμοσας τω δαυιδ εν τη αληθεια σου |
51 Rammentati, o Signore, dell'obbrobrio de' tuoi servi, [rammentati] che porto nel mio seno [l'obbrobrio] di molte genti, | 51 μνησθητι κυριε του ονειδισμου των δουλων σου ου υπεσχον εν τω κολπω μου πολλων εθνων |
52 [con] cui insultano i tuoi nemici, o Signore, [con] cui insultano le orme del tuo Unto. | 52 ου ωνειδισαν οι εχθροι σου κυριε ου ωνειδισαν το ανταλλαγμα του χριστου σου |
53 Benedetto il Signore in eterno. Così sia! Così sia! | 53 ευλογητος κυριος εις τον αιωνα γενοιτο γενοιτο |