Salmi 64

BIBBIA RICCIOTTI	LXX
1 - Al corifeo. Salmo di David. Cantico di Geremia ed Ezechiele per il popolo esultante, quando principiavano a partire.	1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ ωδη ιερεμιου και ιεζεκιηλ εκ του λογου της παροικιας οτε εμελλον εκπορευεσθαι
2 A te si convien l'inno o Dio, in Sion, a te si renderà il voto in Gerusalemme.	2 σοι πρεπει υμνος ο θεος εν σιων και σοι αποδοθησεται ευχη εν ιερουσαλημ
3 Ascolta la mia preghiera: a te ricorre ogni mortale.	3 εισακουσον προσευχης μου προς σε πασα σαρξ ηξει
4 Le parole degli empi han prevalso su noi; ma alle nostre empietà tu perdonerai propizio.	4 λογοι ανομιων υπερεδυναμωσαν ημας και τας ασεβειας ημων συ ιλαση
5 Beato colui che tu eleggi e avvicini [a te], [perchè] dimori ne' tuoi atrii. Ci sazieremo de' beni della tua casa: santo è il tuo tempio,	5 μακαριος ον εξελεξω και προσελαβου κατασκηνωσει εν ταις αυλαις σου πλησθησομεθα εν τοις αγαθοις του οικου σου αγιος ο ναος σου θαυμαστος εν δικαιοσυνη
6 mirabile nella giustizia. Esaudiscici, o Dio salvatore nostro, speranza d'ogni estremo angolo della terra, e [di quei che son] nel mare, lontano:	6 επακουσον ημων ο θεος ο σωτηρ ημων η ελπις παντων των περατων της γης και εν θαλασση μακραν
7 tu, che stabilisci i monti con la tua forza, cinto di potenza,	7 ετοιμαζων ορη εν τη ισχυι αυτου περιεζωσμενος εν δυναστεια
8 tu che sconvolgi il profondo del mare, il fragor de' suoi flutti. S'agitan le genti,	8 ο συνταρασσων το κυτος της θαλασσης ηχους κυματων αυτης ταραχθησονται τα εθνη
9 e temono gli abitanti degli [estremi] confini a cagion de' tuoi portenti. Le porte del mattino e della seratu riempi di giubilo.	9 και φοβηθησονται οι κατοικουντες τα περατα απο των σημειων σου εξοδους πρωιας και εσπερας τερψεις
10 Tu visiti la terra e l'abbeveri, copiosamente l'arricchisci. Il fiume di Dio é colmo di acque, con esso tu prepari il [frumento], cibo degli uomini: tale è invero la sua preparazione.	10 επεσκεψω την γην και εμεθυσας αυτην επληθυνας του πλουτισαι αυτην ο ποταμος του θεου επληρωθη υδατων ητοιμασας την τροφην αυτων οτι ουτως η ετοιμασια σου
11 Irriga i suoi solchi, moltiplica i suoi germogli: delle sue piogge si allieterà germinando.	11 τους αυλακας αυτης μεθυσον πληθυνον τα γενηματα αυτης εν ταις σταγοσιν αυτης ευφρανθησεται ανατελλουσα
12 Benedici il coronamento dell'anno [oggetto] della tua bontà, e i tuoi campi si riempiranno d'ubertà.	12 ευλογησεις τον στεφανον του ενιαυτου της χρηστοτητος σου και τα πεδια σου πλησθησονται πιοτητος
13 S'impingueranno i bei [prati] del deserto, e di giubilo le colline si cingeranno.	13 πιανθησονται τα ωραια της ερημου και αγαλλιασιν οι βουνοι περιζωσονται
14 Si riveston gli arieti de' greggi, e le valli abbonderan di frumento. Levan la voce e inneggiano!	14 ενεδυσαντο οι κριοι των προβατων και αι κοιλαδες πληθυνουσι σιτον κεκραξονται και γαρ υμνησουσιν