Genesi 1

BIBBIA RICCIOTTI	GREEK BIBLE
1 In principio, creò Dio il cielo e la terra.	1 Εν αρχη εποιησεν ο Θεος τον ουρανον και την γην.
2 La terra però era informe e vuota, e sulla faccia dell'abisso eran tenebre, e lo spirito di Dio si librava sulle acque.	2 Η δε γη ητο αμορφος και ερημος? και σκοτος επι του προσωπου της αβυσσου. Και πνευμα Θεου εφερετο επι της επιφανειας των υδατων.
3 Disse Dio: «Si faccia la luce». E la luce fu.	3 Και ειπεν ο Θεος, Γενηθητω φως? και εγεινε φως?
4 Vide Dio che la luce era buona, e la divise dalle tenebre.	4 και ειδεν ο Θεος το φως οτι ητο καλον? και διεχωρισεν ο Θεος το φως απο του σκοτους?
5 E chiamò giorno la luce, e notte le tenebre. E tra sera e mattina si compì un giorno.	5 και εκαλεσεν ο Θεος το φως, Ημεραν? το δε σκοτος εκαλεσε, Νυκτα. Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα πρωτη.
6 Disse ancora Dio: «Si faccia il firmamento in mezzo alle acque, e divida acque da acque».	6 Και ειπεν ο Θεος, Γενηθητω στερεωμα αναμεσον των υδατων, και ας διαχωριζη υδατα απο υδατων.
7 Fece Dio il firmamento, e divise le acque sotto il firmamento da quelle che erano sopra. Così fu.	7 Και εποιησεν ο Θεος το στερεωμα, και διεχωρισε τα υδατα τα υποκατωθεν του στερεωματος απο των υδατων των επανωθεν του στερεωματος. Και εγεινεν ουτω.
8 Dio chiamò cielo il firmamento. E tra sera e mattina si compì il secondo giorno.	8 Και εκαλεσεν ο Θεος το στερεωμα, Ουρανον. Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα δευτερα.
9 Disse poi Dio: «si radunino in un sol luogo le acque che sono sotto il cielo, ed apparisca l'asciutto». E così fu.	9 Και ειπεν ο Θεος, Ας συναχθωσι τα υδατα τα υποκατω του ουρανου εις τοπον ενα, και ας φανη η ξηρα. Και εγεινεν ουτω.
10 E Dio chiamò terra l'asciutto, e mari la riunione delle acque. E vide Dio che era cosa buona.	10 Και εκαλεσεν ο Θεος την ξηραν, γην? και το συναγμα των υδατων εκαλεσε, Θαλασσας? και ειδεν ο Θεος οτι ητο καλον.
11 E disse: «La terra germogli erba verdeggiante che faccia il seme, ed alberi fruttiferi che facciano frutti secondo il loro genere, ed abbiano in se stessi il proprio seme sopra la terra». Così fu fatto.	11 Και ειπεν ο Θεος, Ας βλαστηση η γη χλωρον χορτον, χορτον καμνοντα σπορον, και δενδρον καρπιμον καμνον καρπον κατα το ειδος αυτου, του οποιου το σπερμα να ηναι εν αυτω επι της γης. Και εγεινεν ουτω.
12 E la terra produsse erba verdeggiante che facesse il seme secondo il genere suo, ed alberi facenti frutto, aventi ciascuno il seme secondo la propria specie. E vide Dio che era cosa buona.	12 Και εβλαστησεν η γη χλωρον χορτον, χορτον καμνοντα σπορον κατα το ειδος αυτου, και δενδρον καμνον καρπον, του οποιου το σπερμα ειναι εν αυτω κατα το ειδος αυτου? και ειδεν ο Θεος οτι ητο καλον.
13 E tra sera e mattina si compì il giorno terzo.	13 Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα τριτη.
14 Disse poi Dio: «Si facciano dei luminari nel firmamento celeste, e dividano il giorno dalla notte, e contrassegnino le stagioni, e i giorni e gli anni,	14 Και ειπεν ο Θεος, Ας γεινωσι φωστηρες εν τω στερεωματι του ουρανου, δια να διαχωριζωσι την ημεραν απο της νυκτος? και ας ηναι δια σημεια και καιρους και ημερας και ενιαυτους?
15 sicché risplendano nel firmamento celeste, ed illuminino la terra». Così fu fatto.	15 και ας ηναι δια φωστηρας εν τω στερεωματι του ουρανου, δια να φεγγωσιν επι της γης. Και εγεινεν ουτω.
16 E fece Dio due luminari grandi: il luminare più grande che presedesse al giorno, e il luminare più piccolo che presedesse alla notte; e le stelle.	16 Και εκαμεν ο Θεος τους δυο φωστηρας τους μεγαλους, τον φωστηρα τον μεγαν δια να εξουσιαζη επι της ημερας, και τον φωστηρα τον μικρον δια να εξουσιαζη επι της νυκτος? και τους αστερας?
17 E le pose nel firmamento celeste, perché lucessero sopra la terra,	17 και εθεσεν αυτους ο Θεος εν τω στερεωματι του ουρανου, δια να φεγγωσιν επι της γης,
18 presedessero al giorno ed alla notte, e dividessero la luce dalle tenebre. E Dio vide che era cosa buona.	18 και να εξουσιαζωσιν επι της ημερας και επι της νυκτος και να διαχωριζωσι το φως απο του σκοτους. Και ειδεν ο Θεος οτι ητο καλον.
19 E tra sera e mattina si compì il quarto giorno.	19 Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα τεταρτη.
20 Disse ancora Dio: «Producano le acque vivi animali striscianti, e volanti sopra la terra, sotto il firmamento celeste».	20 Και ειπεν ο Θεος, Ας γεννησωσι τα υδατα εν αφθονια νηκτα εμψυχα και πετεινα ας πετωνται επανωθεν της γης κατα το στερεωμα του ουρανου.
21 E creò Dio i grandi mostri marini, ed ogni animale vivente e moventesi, prodotto dalle acque secondo la sua specie, ed ogni volatile secondo il suo genere. Vide Dio che era una buona cosa,	21 Και εποιησεν ο Θεος τα κητη τα μεγαλα και παν εμψυχον κινουμενον, τα οποια εγεννησαν εν αφθονια τα υδατα κατα το ειδος αυτων, και παν πετεινον πτερωτον κατα το ειδος αυτου. Και ειδεν ο Θεος οτι ητο καλον.
22 e li benedisse dicendo: «Crescete e moltiplicatevi, e popolate le acque del mare, e si moltiplichino gli uccelli sopra la terra».	22 Και ευλογησεν αυτα ο Θεος, λεγων, Αυξανεσθε και πληθυνεσθε και γεμισατε τα υδατα εν ταις θαλασσαις? και τα πετεινα ας πληθυνωνται επι της γης.
23 E tra sera e mattina si compì il giorno quinto.	23 Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα πεμπτη.
24 Disse pure Dio: «Produca la terra animali viventi nel loro genere, giumenti e rettili e bestie terrestri secondo la loro specie». Così fu.	24 Και ειπεν ο Θεος, Ας γεννηση η γη ζωα εμψυχα κατα το ειδος αυτων, κτηνη και ερπετα και ζωα της γης κατα το ειδος αυτων? και εγεινεν ουτω.
25 E fece Dio gli animali terrestri secondo le loro specie, ed i giumenti di tutti i rettili terrestri nel loro genere. E vide Dio che era cosa buona.	25 Και εκαμεν ο Θεος τα ζωα της γης κατα το ειδος αυτων, και τα κτηνη κατα το ειδος αυτων, και παν ερπετον της γης κατα το ειδος αυτου. Και ειδεν ο Θεος οτι ητο καλον.
26 E disse: «Facciamo l'uomo a nostra immagine e somiglianza; e presieda ai pesci del mare ed ai volatili del cielo ed alle bestie di tutta la terra, e ad ogni rettile che in terra si muove».	26 Και ειπεν ο θεος, Ας καμωμεν ανθρωπον κατ' εικονα ημων, καθ' ομοιωσιν ημων? και ας εξουσιαζη επι των ιχθυων της θαλασσης και επι των πετεινων του ουρανου και επι των κτηνων και επι πασης της γης και επι παντος ερπετου, ερποντος επι της γης.
27 E creò Iddio l'uomo ad immagine sua; ad immagine di Dio lo creò; maschio e femmina li creò.	27 Και εποιησεν ο Θεος τον ανθρωπον κατ' εικονα εαυτου? κατ' εικονα Θεου εποιησεν αυτον? αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους?
28 E li benedisse Dio, dicendo: «Crescete e moltiplicatevi, e popolate la terra, ed assoggettatevela, e signoreggiate i pesci del mare e i volatili del cielo, e tutti gli animali che si muovono sulla terra».	28 και ευλογησεν αυτους ο Θεος? και ειπε προς αυτους ο Θεος, Αυξανεσθε και πληθυνεσθε και γεμισατε την γην και κυριευσατε αυτην, και εξουσιαζετε επι των ιχθυων της θαλασσης και επι των πετεινων του ουρανου και επι παντος ζωου κινουμενου επι της γης.
29 Poi disse: «Ecco, io v'ho dato ogni erba che fa il seme sopra la terra, e tutti gli alberi che producono in se medesimi i semi del loro genere, acciò vi servano di cibo;	29 Και ειπεν ο Θεος, Ιδου, σας εδωκα παντα χορτον καμνοντα σπορον, οστις ειναι επι του προσωπου πασης της γης, και παν δενδρον, το οποιον εχει εν εαυτω καρπον δενδρου καμνοντος σπορον? ταυτα θελουσιν εισθαι εις εσας προς τροφην?
30 ed a tutti gli animali della terra, e ad ogni volatile dell'aria, e a tutti quelli che si muovono sulla terra e ne' quali è un'anima vivente [li ho dati] affinché abbiano da cibarsi». Così fu fatto.	30 και εις παντα τα ζωα της γης και εις παντα τα πετεινα του ουρανου και εις παν ερπετον ερπον επι της γης και εχον εν εαυτω ψυχην ζωσαν, εδωκα παντα χλωρον χορτον εις τροφην. Και εγεινεν ουτω.
31 E vide Dio tutte le opere sue, ed erano grandemente buone. E tra sera e mattina si compì il giorno sesto.	31 Και ειδεν ο Θεος παντα οσα εποιησε? και ιδου, ησαν καλα λιαν. Και εγεινεν εσπερα και εγεινε πρωι, ημερα εκτη.