Giosuè 4

BIBBIA CEI 2008	LXX
1 Quando tutta la gente ebbe finito di attraversare il Giordano, il Signore disse a Giosuè:	1 και επει συνετελεσεν πας ο λαος διαβαινων τον ιορδανην και ειπεν κυριος τω ιησοι λεγων
2 «Sceglietevi tra il popolo dodici uomini, un uomo per ciascuna tribù,	2 παραλαβων ανδρας απο του λαου ενα αφ' εκαστης φυλης
3 e comandate loro di prendere dodici pietre da qui, in mezzo al Giordano, dal luogo dove stanno immobili i piedi dei sacerdoti, di trasportarle e di deporle dove questa notte pernotterete».	3 συνταξον αυτοις λεγων ανελεσθε εκ μεσου του ιορδανου ετοιμους δωδεκα λιθους και τουτους διακομισαντες αμα υμιν αυτοις θετε αυτους εν τη στρατοπεδεια υμων ου εαν παρεμβαλητε εκει την νυκτα
4 Giosuè convocò i dodici uomini che aveva designato tra gli Israeliti, un uomo per ciascuna tribù,	4 και ανακαλεσαμενος ιησους δωδεκα ανδρας των ενδοξων απο των υιων ισραηλ ενα αφ' εκαστης φυλης
5 e disse loro: «Passate davanti all’arca del Signore, vostro Dio, in mezzo al Giordano, e caricatevi sulle spalle ciascuno una pietra, secondo il numero delle tribù degli Israeliti,	5 ειπεν αυτοις προσαγαγετε εμπροσθεν μου προ προσωπου κυριου εις μεσον του ιορδανου και ανελομενος εκειθεν εκαστος λιθον αρατω επι των ωμων αυτου κατα τον αριθμον των δωδεκα φυλων του ισραηλ
6 perché siano un segno in mezzo a voi. Quando un domani i vostri figli vi chiederanno che cosa significhino per voi queste pietre,	6 ινα υπαρχωσιν υμιν ουτοι εις σημειον κειμενον δια παντος ινα οταν ερωτα σε ο υιος σου αυριον λεγων τι εισιν οι λιθοι ουτοι υμιν
7 risponderete loro: “Le acque del Giordano si divisero dinanzi all’arca dell’alleanza del Signore. Quando essa attraversò il Giordano, le acque del Giordano si divisero. Queste pietre dovranno essere un memoriale per gli Israeliti, per sempre”».	7 και συ δηλωσεις τω υιω σου λεγων οτι εξελιπεν ο ιορδανης ποταμος απο προσωπου κιβωτου διαθηκης κυριου πασης της γης ως διεβαινεν αυτον και εσονται οι λιθοι ουτοι υμιν μνημοσυνον τοις υιοις ισραηλ εως του αιωνος
8 Gli Israeliti fecero quanto aveva comandato Giosuè, presero dodici pietre in mezzo al Giordano, come aveva detto il Signore a Giosuè, secondo il numero delle tribù degli Israeliti, le trasportarono verso il luogo di pernottamento e le deposero là.	8 και εποιησαν ουτως οι υιοι ισραηλ καθοτι ενετειλατο κυριος τω ιησοι και λαβοντες δωδεκα λιθους εκ μεσου του ιορδανου καθαπερ συνεταξεν κυριος τω ιησοι εν τη συντελεια της διαβασεως των υιων ισραηλ και διεκομισαν αμα εαυτοις εις την παρεμβολην και απεθηκαν εκει
9 Giosuè poi eresse dodici pietre in mezzo al Giordano, nel luogo dove poggiavano i piedi dei sacerdoti che portavano l’arca dell’alleanza: esse si trovano là fino ad oggi.	9 εστησεν δε ιησους και αλλους δωδεκα λιθους εν αυτω τω ιορδανη εν τω γενομενω τοπω υπο τους ποδας των ιερεων των αιροντων την κιβωτον της διαθηκης κυριου και εισιν εκει εως της σημερον ημερας
10 I sacerdoti che portavano l’arca rimasero fermi in mezzo al Giordano, finché non si fosse compiuto quanto Giosuè aveva comandato al popolo, secondo l’ordine del Signore e secondo tutte le prescrizioni dategli da Mosè. Il popolo dunque si affrettò ad attraversare il fiume.	10 ειστηκεισαν δε οι ιερεις οι αιροντες την κιβωτον της διαθηκης εν τω ιορδανη εως ου συνετελεσεν ιησους παντα α ενετειλατο κυριος αναγγειλαι τω λαω και εσπευσεν ο λαος και διεβησαν
11 Quando poi tutto il popolo ebbe terminato la traversata, anche l’arca del Signore attraversò e i sacerdoti si posero dinanzi al popolo.	11 και εγενετο ως συνετελεσεν πας ο λαος διαβηναι και διεβη η κιβωτος της διαθηκης κυριου και οι λιθοι εμπροσθεν αυτων
12 Quelli di Ruben, di Gad e metà della tribù di Manasse, ben armati, attraversarono in testa agli Israeliti, secondo il comando di Mosè;	12 και διεβησαν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ και οι ημισεις φυλης μανασση διεσκευασμενοι εμπροσθεν των υιων ισραηλ καθαπερ ενετειλατο αυτοις μωυσης
13 circa quarantamila, militarmente equipaggiati, attraversarono davanti al Signore pronti a combattere, in direzione delle steppe di Gerico.	13 τετρακισμυριοι ευζωνοι εις μαχην διεβησαν εναντιον κυριου εις πολεμον προς την ιεριχω πολιν
14 In quel giorno il Signore rese grande Giosuè agli occhi di tutto Israele. Essi lo temettero, come avevano temuto Mosè tutti i giorni della sua vita.	14 εν εκεινη τη ημερα ηυξησεν κυριος τον ιησουν εναντιον παντος του γενους ισραηλ και εφοβουντο αυτον ωσπερ μωυσην οσον χρονον εζη
15 Il Signore disse a Giosuè:	15 και ειπεν κυριος τω ιησοι λεγων
16 «Comanda ai sacerdoti che portano l’arca della Testimonianza di risalire dal Giordano».	16 εντειλαι τοις ιερευσιν τοις αιρουσιν την κιβωτον της διαθηκης του μαρτυριου κυριου εκβηναι εκ του ιορδανου
17 Giosuè comandò ai sacerdoti: «Risalite dal Giordano».	17 και ενετειλατο ιησους τοις ιερευσιν λεγων εκβητε εκ του ιορδανου
18 Quando i sacerdoti, che portavano l’arca dell’alleanza del Signore, risalirono dal Giordano, nello stesso momento in cui la pianta dei loro piedi toccò l’asciutto, le acque del Giordano tornarono al loro posto e rifluirono come nei giorni precedenti su tutta l’ampiezza delle loro sponde.	18 και εγενετο ως εξεβησαν οι ιερεις οι αιροντες την κιβωτον της διαθηκης κυριου εκ του ιορδανου και εθηκαν τους ποδας επι της γης ωρμησεν το υδωρ του ιορδανου κατα χωραν και επορευετο καθα εχθες και τριτην ημεραν δι' ολης της κρηπιδος
19 Il popolo risalì dal Giordano il dieci del primo mese e si accampò a Gàlgala, sul confine orientale di Gerico.	19 και ο λαος ανεβη εκ του ιορδανου δεκατη του μηνος του πρωτου και κατεστρατοπεδευσαν οι υιοι ισραηλ εν γαλγαλοις κατα μερος το προς ηλιου ανατολας απο της ιεριχω
20 Giosuè eresse a Gàlgala quelle dodici pietre prese dal Giordano	20 και τους δωδεκα λιθους τουτους ους ελαβεν εκ του ιορδανου εστησεν ιησους εν γαλγαλοις
21 e disse agli Israeliti: «Quando un domani i vostri figli chiederanno ai loro padri: “Che cosa sono queste pietre?”,	21 λεγων οταν ερωτωσιν υμας οι υιοι υμων λεγοντες τι εισιν οι λιθοι ουτοι
22 darete ai vostri figli questa spiegazione: “All’asciutto Israele ha attraversato questo Giordano,	22 αναγγειλατε τοις υιοις υμων οτι επι ξηρας διεβη ισραηλ τον ιορδανην
23 poiché il Signore, vostro Dio, prosciugò le acque del Giordano dinanzi a voi, finché non attraversaste, come il Signore, vostro Dio, fece con il Mar Rosso, che prosciugò davanti a noi finché non attraversammo;	23 αποξηραναντος κυριου του θεου ημων το υδωρ του ιορδανου εκ του εμπροσθεν αυτων μεχρι ου διεβησαν καθαπερ εποιησεν κυριος ο θεος ημων την ερυθραν θαλασσαν ην απεξηρανεν κυριος ο θεος ημων εμπροσθεν ημων εως παρηλθομεν
24 perché tutti i popoli della terra sappiano che la mano del Signore è potente e voi temiate tutti i giorni il Signore, vostro Dio”».	24 οπως γνωσιν παντα τα εθνη της γης οτι η δυναμις του κυριου ισχυρα εστιν και ινα υμεις σεβησθε κυριον τον θεον υμων εν παντι χρονω