Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Siracide 14


font
BIBBIA CEI 1974VULGATA
1 Beato l'uomo che non ha peccato con le parole
e non è tormentato dal rimorso dei peccati.
1 Beatus vir qui non est lapsus verbo ex ore suo,
et non est stimulatus in tristitia delicti.
2 Beato chi non ha nulla da rimproverarsi
e chi non ha perduto la sua speranza.

2 Felix qui non habuit animi sui tristitiam,
et non excidit a spe sua.
3 A un uomo gretto non conviene la ricchezza,
a che servono gli averi a un uomo avaro?
3 Viro cupido et tenaci sine ratione est substantia :
et homini livido ad quid aurum ?
4 Chi accumula a forza di privazioni accumula per altri,
con i suoi beni faran festa gli estranei.
4 Qui acervat ex animo suo injuste, aliis congregat,
et in bonis illius alius luxuriabitur.
5 Chi è cattivo con se stesso con chi si mostrerà buono?
Non sa godere delle sue ricchezze.
5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit ?
et non jucundabitur in bonis suis.
6 Nessuno è peggiore di chi tormenta se stesso;
questa è la ricompensa della sua malizia.
6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius :
et hæc redditio est malitiæ illius.
7 Se fa il bene, lo fa per distrazione;
ma alla fine mostrerà la sua malizia.
7 Et si bene fecerit, ignoranter et non volens facit :
et in novissimo manifestat malitiam suam.
8 È malvagio l'uomo dall'occhio invidioso;
volge altrove lo sguardo e disprezza la vita altrui.
8 Nequam est oculus lividi :
et avertens faciem suam, et despiciens animam suam.
9 L'occhio dell'avaro non si accontenta di una parte,
l'insana cupidigia inaridisce l'anima sua.
9 Insatiabilis oculus cupidi in parte iniquitatis :
non satiabitur donec consumat arefaciens animam suam.
10 Un occhio cattivo è invidioso anche del pane
e sulla sua tavola esso manca.
10 Oculus malus ad mala, et non saturabitur pane,
sed indigens et in tristitia erit super mensam suam.
11 Figlio, per quanto ti è possibile, tràttati bene
e presenta al Signore le offerte dovute.
11 Fili, si habes, benefac tecum,
et Deo dignas oblationes offer.
12 Ricòrdati che la morte non tarderà
e il decreto degli inferi non t'è stato rivelato.
12 Memor esto quoniam mors non tardat,
et testamentum inferorum, quia demonstratum est tibi :
testamentum enim hujus mundi morte morietur.
13 Prima di morire fa' del bene all'amico,
secondo le tue possibilità sii con lui generoso.
13 Ante mortem benefac amico tuo,
et secundum vires tuas exporrigens da pauperi.
14 Non privarti di un giorno felice;
non ti sfugga alcuna parte di un buon desiderio.
14 Non defrauderis a die bono,
et particula boni doni non te prætereat.
15 Forse non lascerai a un altro le tue sostanze
e le tue fatiche per esser divise fra gli eredi?
15 Nonne aliis relinques dolores et labores tuos
in divisione sortis ?
16 Regala e accetta regali, distrai l'anima tua,
perché negli inferi non c'è gioia da ricercare.
16 Da et accipe,
et justifica animam tuam.
17 Ogni corpo invecchia come un abito,
è una legge da sempre: "Certo si muore!".
17 Ante obitum tuum operare justitiam,
quoniam non est apud inferos invenire cibum.
18 Come foglie verdi su un albero frondoso:
le une lascia cadere, altre ne fa spuntare,
lo stesso avviene per le generazioni di carne e di sangue:
le une muoiono, altre ne nascono.
18 Omnis caro sicut f?num veterascet,
et sicut folium fructificans in arbore viridi.
19 Ogni opera corruttibile scompare;
chi la compie se ne andrà con essa.

19 Alia generantur, et alia dejiciuntur :
sic generatio carnis et sanguinis, alia finitur, et alia nascitur.
20 Beato l'uomo che medita sulla sapienza
e ragiona con l'intelligenza,
20 Omne opus corruptibile in fine deficiet,
et qui illud operatur ibit cum illo.
21 e considera nel cuore le sue vie:
ne penetrerà con la mente i segreti.
21 Et omne opus electum justificabitur,
et qui operatur illud honorabitur in illo.
22 La insegue come uno che segue una pista,
si apposta sui suoi sentieri.
22 Beatus vir qui in sapientia morabitur,
et qui in justitia sua meditabitur,
et in sensu cogitabit circumspectionem Dei :
23 Egli spia alle sue finestre
e starà ad ascoltare alla sua porta.
23 qui excogitat vias illius in corde suo,
et in absconditis suis intelligens,
vadens post illam quasi investigator,
et in viis illius consistens :
24 Fa sosta vicino alla sua casa
e fisserà un chiodo nelle sue pareti;
24 qui respicit per fenestras illius,
et in januis illius audiens :
25 alzerà la propria tenda presso di essa
e si riparerà in un rifugio di benessere;
25 qui requiescit juxta domum illius,
et in parietibus illius figens palum,
statuet casulam suam ad manus illius,
et requiescent in casula illius bona per ævum.
26 metterà i propri figli sotto la sua protezione
e sotto i suoi rami soggiornerà;
26 Statuet filios suos sub tegmine illius,
et sub ramis ejus morabitur.
27 da essa sarà protetto contro il caldo,
egli abiterà all'ombra della sua gloria.
27 Protegetur sub tegmine illius a fervore,
et in gloria ejus requiescet.