Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Mateo 22


font
BIBLIAVULGATA
1 Tomando Jesús de nuevo la palabra les habló en parábolas, diciendo:1 Et respondens Jesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens :
2 «El Reino de los Cielos es semejante a un rey que celebró el banquete de bodas de su hijo.2 Simile factum est regnum cælorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.
3 Envió sus siervos a llamar a los invitados a la boda, pero no quisieron venir.3 Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.
4 Envió todavía otros siervos, con este encargo: Decid a los invitados: “Mirad, mi banquete está preparado, se han matado ya mis novillos y animales cebados, y todo está a punto; venid a la boda.”4 Iterum misit alios servos, dicens : Dicite invitatis : Ecce prandium meum paravi, tauri mei et altilia occisa sunt, et omnia parata : venite ad nuptias.
5 Pero ellos, sin hacer caso, se fueron el uno a su campo, el otro a su negocio;5 Illi autem neglexerunt : et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam :
6 y los demás agarraron a los siervos, los escarnecieron y los mataron.6 reliqui vero tenuerunt servos ejus, et contumeliis affectos occiderunt.
7 Se airó el rey y, enviando sus tropas, dio muerte a aquellos homicidas y prendió fuego a su ciudad.7 Rex autem cum audisset, iratus est : et missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit.
8 Entonces dice a sus siervos: “La boda está preparada, pero los invitados no eran dignos.8 Tunc ait servis suis : Nuptiæ quidem paratæ sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni :
9 Id, pues, a los cruces de los caminos y, a cuantos encontréis, invitadlos a la boda.”9 ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis, vocate ad nuptias.
10 Los siervos salieron a los caminos, reunieron a todos los que encontraron, malos y buenos, y la sala de bodas se llenó de comensales.10 Et egressi servi ejus in vias, congregaverunt omnes quos invenerunt, malos et bonos : et impletæ sunt nuptiæ discumbentium.
11 «Entró el rey a ver a los comensales, y al notar que había allí uno que no tenía traje de boda,11 Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali.
12 le dice: “Amigo, ¿cómo has entrado aquí sin traje de boda?” El se quedó callado.12 Et ait illi : Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem ? At ille obmutuit.
13 Entonces el rey dijo a los sirvientes: “Atadle de pies y manos, y echadle a las tinieblas de fuera; allí será el llanto y el rechinar de dientes.”13 Tunc dicit rex ministris : Ligatis manibus et pedibus ejus, mittite eum in tenebras exteriores : ibi erit fletus et stridor dentium.
14 Porque muchos son llamados, mas pocos escogidos».14 Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.
15 Entonces los fariseos se fueron y celebraron consejo sobre la forma de sorprenderle en alguna palabra.15 Tunc abeuntes pharisæi, consilium inierunt ut caperent eum in sermone.
16 Y le envían sus discípulos, junto con los herodianos, a decirle: «Maestro, sabemos que eres veraz y que enseñas el camino de Dios con franqueza y que no te importa por nadie, porque no miras la condición de las personas.16 Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis, dicentes : Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo : non enim respicis personam hominum :
17 Dinos, pues, qué te parece, ¿es lícito pagar tributo al César o no?»17 dic ergo nobis quid tibi videtur, licet censum dare Cæsari, an non ?
18 Mas Jesús, conociendo su malicia, dijo: «Hipócritas, ¿por qué me tentáis?18 Cognita autem Jesus nequitia eorum, ait : Quid me tentatis, hypocritæ ?
19 Mostradme la moneda del tributo». Ellos le presentaron un denario.19 ostendite mihi numisma census. At illi obtulerunt ei denarium.
20 Y les dice: «¿De quién es esta imagen y la inscripción?»20 Et ait illis Jesus : Cujus est imago hæc, et superscriptio ?
21 Dícenle: «Del César». Entonces les dice: «Pues lo del César devolvédselo al César, y lo de Dios a Dios».21 Dicunt ei : Cæsaris. Tunc ait illis : Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari : et quæ sunt Dei, Deo.
22 Al oír esto, quedaron maravillados, y dejándole, se fueron.22 Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt.
23 Aquel día se le acercaron unos saduceos, esos que niegan que haya resurrección, y le preguntaron:23 In illo die accesserunt ad eum sadducæi, qui dicunt non esse resurrectionem : et interrogaverunt eum,
24 «Maestro, Moisés dijo: Si alguien muere sin tener hijos, su hermano se casará con la mujer de aquél para dar descendencia a su hermano.24 dicentes : Magister, Moyses dixit : Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.
25 Ahora bien, había entre nosotros siete hermanos. El primero se casó y murió; y, no teniendo descendencia, dejó su mujer a su hermano.25 Erant autem apud nos septem fratres : et primus, uxore ducta, defunctus est : et non habens semen, reliquit uxorem suam fratri suo.
26 Sucedió lo mismo con el segundo, y con el tercero, hasta los siete.26 Similiter secundus, et tertius usque ad septimum.
27 Después de todos murió la mujer.27 Novissime autem omnium et mulier defuncta est.
28 En la resurrección, pues, ¿de cuál de los siete será mujer? Porque todos la tuvieron».28 In resurrectione ergo cujus erit de septem uxor ? omnes enim habuerunt eam.
29 Jesús les respondió: «Estáis en un error, por no entender las Escrituras ni el poder de Dios.29 Respondens autem Jesus, ait illis : Erratis nescientes Scripturas, neque virtutem Dei.
30 Pues en la resurrección, ni ellos tomarán mujer ni ellas marido, sino que serán como ángeles en el cielo.30 In resurrectione enim neque nubent, neque nubentur : sed erunt sicut angeli Dei in cælo.
31 Y en cuanto a la resurrección de los muertos, ¿no habéis leído aquellas palabras de Dios cuando os dice:31 De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis :
32 Yo soy el Dios de Abraham, el Dios de Isaac y el Dios de Jacob? No es un Dios de muertos, sino de vivos».32 Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob ? Non est Deus mortuorum, sed viventium.
33 Al oír esto, la gente se maravillaba de su doctrina.33 Et audientes turbæ, mirabantur in doctrina ejus.
34 Mas los fariseos, al enterarse de que había tapado la boca a los saduceos, se reunieron en grupo,34 Pharisæi autem audientes quod silentium imposuisset sadducæis, convenerunt in unum :
35 y uno de ellos le preguntó con ánimo de ponerle a prueba:35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor, tentans eum :
36 «Maestro, ¿cuál es el mandamiento mayor de la Ley?»36 Magister, quod est mandatum magnum in lege ?
37 El le dijo: «Amarás al Señor, tu Dios, con todo tu corazón, con toda tu alma y con toda tu mente.37 Ait illi Jesus : Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.
38 Este es el mayor y el primer mandamiento.38 Hoc est maximum, et primum mandatum.
39 El segundo es semejante a éste: Amarás a tu prójimo como a ti mismo.39 Secundum autem simile est huic : Diliges proximum tuum, sicut teipsum.
40 De estos dos mandamientos penden toda la Ley y los Profetas».40 In his duobus mandatis universa lex pendet, et prophetæ.
41 Estando reunidos los fariseos, les propuso Jesús esta cuestión:41 Congregatis autem pharisæis, interrogavit eos Jesus,
42 «¿Qué pensáis acerca del Cristo? ¿De quién es hijo?» Dícenle: «De David».42 dicens : Quid vobis videtur de Christo ? cujus filius est ? Dicunt ei : David.
43 Díceles: «Pues ¿cómo David, movido por el Espíritu, le llama Señor, cuando dice:43 Ait illis : Quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum, dicens :
44 Dijo el Señor a mi Señor: Siéntate a mi diestra hasta que ponga a tus enemigos debajo de tus pies?44 Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum ?
45 Si, pues, David le llama Señor, ¿cómo puede ser hijo suyo?»45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius ejus est ?
46 Nadie era capaz de contestarle nada; y desde ese día ninguno se atrevió ya a hacerle más preguntas.46 Et nemo poterat ei respondere verbum : neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.