Scrutatio

Giovedi, 2 maggio 2024 - Sant´ Atanasio ( Letture di oggi)

Eclesiástico/Ben Sirá 16


font
BIBLIANOVA VULGATA
1 No desees multitud de hijos malvados,
no te goces en tener hijos impíos.
1 Ne iucunderis in filiis impiis; si multiplicentur, non oblecteris superipsos,
si non est timor Dei cum illis.
2 Aunque sean muchos, no te goces en ellos,
si con ellos no se halla el temor del Señor.
2 Non credas vitae illorum
et ne respexeris in labores eorum.
3 No pongas en su vida tu confianza,
ni te creas seguro por ser muchos,
que más vale uno que mil,
y morir sin hijos que tener hijos impíos.
3 Melior est enim unus timens Deum
quam mille filii impii;
4 Pues uno solo inteligente poblará una ciudad
mas la raza de los sin ley quedará despoblada.
4 et potius est mori sine filiis
quam relinquere filios impios.
5 Muchas cosas así han visto mis ojos,
y más graves aún oyeron mis oídos.
5 Ab uno sensato inhabitabitur patria,
tribus autem impiorum deseretur.
6 En la reunión de los pecadores prende el fuego,
contra la nación rebelde se inflama la Cólera.
6 Multa talia vidit oculus meus,
et fortiora horum audivit auris mea.
7 No perdonó él a los antiguos gigantes
que se rebelaron fiados de su fuerza.
7 In synagoga peccantium exardebit ignis,
et in gente incredibili exardescet ira.
8 No pasó por alto al vecindario de Lot,
a los que abominaba por su orgullo.
8 Non exoraverunt eum antiqui gigantes,
qui rebelles fuerunt confidentes suae virtuti.
9 No se apiadó de la nación perdida,
de los que estaban engreídos en sus pecados.
9 Et non pepercit accolis Lot
et exsecratus est eos prae superbia verbi illorum;
10 Igual trató a los seiscientos mil de a pie
que se habían unido en la dureza de su corazón.
10 non misertus est gentis anathematis,
qui depulsi sunt in peccatis suis.
11 Aunque fuera uno solo el de dura cerviz,
sería asombroso que quedara impune.
Pues misericordia e ira están con El,
tan poderoso en perdón como pródigo en ira.
11 Et sicut sescenta milia peditum,
qui congregati sunt in duritia cordis sui;
et, si unus fuisset cervicatus,
mirum si fuisset immunis:
12 Tan grande como su misericordia es su severidad,
según sus obras juzga al hombre.
12 misericordia enim et ira est cum illo,
sustinens, exorabilis et effundens iram.
13 No escapará el pecador con su rapiña,
ni quedará fallida la paciencia del piadoso.
13 ecundum multam misericordiam suam, sic et correptio illius:
hominem secundum opera sua iudicat.
14 Para toda limosna tiene él un sitio,
cada cual hallará según sus obras.
14 Non effugiet in rapina peccator,
et non irrita erit sustinentia iusti.
15 Omni misericordiae erit merces:
unusquisque secundum meritum operum suorum inveniet coram se
et secundum intellectum peregrinationis ipsius.
Dominus induravit cor pharaonis, ne agnosceret illum,
ut opera sua innotescerent sub caelo.
Misericordia eius apparuit omnibus creaturis eius,
lucem suam et tenebras dispertiit filiis hominum.
16 Non dicas: “ A Deo abscondar!
Et, ex summo quis mei memorabitur?
17 No digas: «Del Señor me esconderé,
y ¿quién allá arriba se acordará de mí?
Entre la gran muchedumbre no seré reconocido,
pues ¿qué soy yo en la inmensa creación?»
17 In populo magno non agnoscar;
quae est enim anima mea in tam immensa creatura? ”.
18 Mira, el cielo, y el cielo de los cielos,
el abismo y la tierra serán sacudidos a la hora de su
visita.
18 Ecce caelum et caeli caelorum,
abyssus et universa terra et quae in eis sunt,
in visitatione illius commovebuntur;
19 A una los montes y los cimientos de la tierra
bajo su mirada temblarán de espanto.
19 montes simul et colles et fundamenta terrae,
cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur.
20 Mas en todo esto no piensa el corazón del hombre,
y en sus caminos, ¿quién repara?
20 Et in omnibus his non apponet cor,
etenim omne cor intellegitur ab illo.
21 Hay tempestad que no ve el hombre,
y la mayoría de sus obras se hacen en secreto.
21 Et vias illius quis intellegit
et procellam, quam nec oculus videbit hominis?
22 «Las obras de la justicia, ¿quién las anuncia?
¿quién las aguarda? ¡Pues la alianza está lejos!»
22 Nam plurima illius opera sunt in absconsis,
et opera iustitiae eius quis enuntiabit, aut quis sustinebit?
Longe enim est decretum,
et interrogatio omnium in consummatione est.
23 Esto piensa el ruin de corazón;
el estúpido, el perdido, sólo piensa necedades.
23 Qui minoratur corde, cogitat ista,
et vir imprudens et errans cogitat stulta.
24 Escúchame, hijo, y el saber aprende,
aplica tu corazón a mis palabras.
24 Audi me, fili, et disce prudentiam sensus,
25 Con mesura te revelaré la doctrina,
con precisión anunciaré el saber.
25 et dicam in aequitate disciplinam
et scrutabor enarrare sapientiam;
et in verbis meis attende in corde tuo.
Edico in aequitate spiritus virtutes,
quas posuit Deus in opera sua ab initio,
et in veritate enuntio scientiam eius.
26 Cuando creó el Señor sus obras desde el principio,
desde que las hizo les asignó su puesto.
26 Quando creavit Deus opera sua ab initio
et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum,
27 Ordenó para la eternidad sus obras,
desde sus comienzos por todas sus edades.
Ni tienen hambre ni se cansan,
y eso que no abandonan su tarea.
27 ornavit in aeternum opera illorum
et dominatum eorum in generationibus suis.
Nec esurierunt nec laboraverunt
et non destiterunt ab operibus suis.
28 Ninguna choca con otra,
jamás desobedecen su palabra.
28 Unusquisque proximum sibi non angustiavit,
29 Después de esto el Señor miró a la tierra,
y de sus bienes la colmó.
29 et usque in aeternum non erunt incredibiles verbo illius.
30 De todo ser viviente cubrió su faz,
y a ella vuelven todos.
30 Post haec Deus in terram respexit
et complevit illam bonis suis;
31 anima omnis vitalis cooperuit faciem ipsius,
et in ipsam iterum reversio illorum.