Salmos 17

BIBLIA	LXX
1 Oración. De David. Escucha, Yahveh, la justicia, atiende a mi clamor, presta oído a mi plegaria, que no es de labios engañosos.	1 εις το τελος τω παιδι κυριου τω δαυιδ α ελαλησεν τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν ημερα η ερρυσατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ
2 Mi juicio saldrá de tu presencia, tus ojos ven lo recto.	2 και ειπεν αγαπησω σε κυριε η ισχυς μου
3 Mi corazón tú sondas, de noche me visitas; me pruebas al crisol sin hallar nada malo en mí; mi boca no claudica	3 κυριος στερεωμα μου και καταφυγη μου και ρυστης μου ο θεος μου βοηθος μου και ελπιω επ' αυτον υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου
4 al modo de los hombres. La palabra de tus labios he guardado, por las sendas trazadas	4 αινων επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι
5 ajustando mis pasos; por tus veredas no vacilan mis pies.	5 περιεσχον με ωδινες θανατου και χειμαρροι ανομιας εξεταραξαν με
6 Yo te llamo, que tú, oh Dios, me respondes, tiende hacia mí tu oído, escucha mis palabras,	6 ωδινες αδου περιεκυκλωσαν με προεφθασαν με παγιδες θανατου
7 haz gala de tus gracias, tú que salvas a los que buscan a tu diestra refugio contra los que atacan.	7 και εν τω θλιβεσθαι με επεκαλεσαμην τον κυριον και προς τον θεον μου εκεκραξα ηκουσεν εκ ναου αγιου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου ενωπιον αυτου εισελευσεται εις τα ωτα αυτου
8 Guárdame como la pupila de los ojos, escóndeme a la sombra de tus alas	8 και εσαλευθη και εντρομος εγενηθη η γη και τα θεμελια των ορεων εταραχθησαν και εσαλευθησαν οτι ωργισθη αυτοις ο θεος
9 de esos impíos que me acosan, enemigos ensañados que me cercan.	9 ανεβη καπνος εν οργη αυτου και πυρ απο προσωπου αυτου κατεφλογισεν ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου
10 Están ellos cerrados en su grasa, hablan, la arrogancia en la boca.	10 και εκλινεν ουρανον και κατεβη και γνοφος υπο τους ποδας αυτου
11 Avanzan contra mí, ya me cercan, me clavan sus ojos para tirarme al suelo.	11 και επεβη επι χερουβιν και επετασθη επετασθη επι πτερυγων ανεμων
12 Son como el león ávido de presa, o el leoncillo agazapado en su guarida.	12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτεινον υδωρ εν νεφελαις αερων
13 ¡Levántate, Yahveh, hazle frente, derríbale; libra con tu espada mi alma del impío,	13 απο της τηλαυγησεως ενωπιον αυτου αι νεφελαι διηλθον χαλαζα και ανθρακες πυρος
14 de los mortales, con tu mano, Yahveh, de los mortales de este mundo, cuyo lote es la vida! ¡De tus reservas llénales el vientre, que sus hijos se sacien, y dejen las sobras para sus pequeños!	14 και εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου
15 Mas yo, en la justicia, contemplaré tu rostro, al despertar me hartaré de tu imagen.	15 και εξαπεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους και αστραπας επληθυνεν και συνεταραξεν αυτους
	16 και ωφθησαν αι πηγαι των υδατων και ανεκαλυφθη τα θεμελια της οικουμενης απο επιτιμησεως σου κυριε απο εμπνευσεως πνευματος οργης σου
	17 εξαπεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με προσελαβετο με εξ υδατων πολλων
	18 ρυσεται με εξ εχθρων μου δυνατων και εκ των μισουντων με οτι εστερεωθησαν υπερ εμε
	19 προεφθασαν με εν ημερα κακωσεως μου και εγενετο κυριος αντιστηριγμα μου
	20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον ρυσεται με οτι ηθελησεν με ρυσεται με εξ εχθρων μου δυνατων και εκ των μισουντων με
	21 και ανταποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταποδωσει μοι
	22 οτι εφυλαξα τας οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου
	23 οτι παντα τα κριματα αυτου ενωπιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστησα απ' εμου
	24 και εσομαι αμωμος μετ' αυτου και φυλαξομαι απο της ανομιας μου
	25 και ανταποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου
	26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος αθωου αθωος εση
	27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου διαστρεψεις
	28 οτι συ λαον ταπεινον σωσεις και οφθαλμους υπερηφανων ταπεινωσεις
	29 οτι συ φωτιεις λυχνον μου κυριε ο θεος μου φωτιεις το σκοτος μου
	30 οτι εν σοι ρυσθησομαι απο πειρατηριου και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος
	31 ο θεος μου αμωμος η οδος αυτου τα λογια κυριου πεπυρωμενα υπερασπιστης εστιν παντων των ελπιζοντων επ' αυτον
	32 οτι τις θεος πλην του κυριου και τις θεος πλην του θεου ημων
	33 ο θεος ο περιζωννυων με δυναμιν και εθετο αμωμον την οδον μου
	34 ο καταρτιζομενος τους ποδας μου ως ελαφου και επι τα υψηλα ιστων με
	35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και εθου τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου
	36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η δεξια σου αντελαβετο μου και η παιδεια σου ανωρθωσεν με εις τελος και η παιδεια σου αυτη με διδαξει
	37 επλατυνας τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ ησθενησαν τα ιχνη μου
	38 καταδιωξω τους εχθρους μου και καταλημψομαι αυτους και ουκ αποστραφησομαι εως αν εκλιπωσιν
	39 εκθλιψω αυτους και ου μη δυνωνται στηναι πεσουνται υπο τους ποδας μου
	40 και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον συνεποδισας παντας τους επανιστανομενους επ' εμε υποκατω μου
	41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον και τους μισουντας με εξωλεθρευσας
	42 εκεκραξαν και ουκ ην ο σωζων προς κυριον και ουκ εισηκουσεν αυτων
	43 και λεπτυνω αυτους ως χουν κατα προσωπον ανεμου ως πηλον πλατειων λεανω αυτους
	44 ρυση με εξ αντιλογιων λαου καταστησεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσεν μοι
	45 εις ακοην ωτιου υπηκουσεν μοι υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι
	46 υιοι αλλοτριοι επαλαιωθησαν και εχωλαναν απο των τριβων αυτων
	47 ζη κυριος και ευλογητος ο θεος μου και υψωθητω ο θεος της σωτηριας μου
	48 ο θεος ο διδους εκδικησεις εμοι και υποταξας λαους υπ' εμε
	49 ο ρυστης μου εξ εχθρων μου οργιλων απο των επανιστανομενων επ' εμε υψωσεις με απο ανδρος αδικου ρυση με
	50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν κυριε και τω ονοματι σου ψαλω
	51 μεγαλυνων τας σωτηριας του βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος