1 Hay, sí, para la plata un venero, para el oro un lugar donde se purifica. | 1 εστιν γαρ αργυριω τοπος οθεν γινεται τοπος δε χρυσιω οθεν διηθειται |
2 Se extrae del suelo el hierro, una piedra fundida se hace cobre. | 2 σιδηρος μεν γαρ εκ γης γινεται χαλκος δε ισα λιθω λατομειται |
3 Se pone fin a las tinieblas, hasta el último límite se excava la piedra oscura y lóbrega. | 3 ταξιν εθετο σκοτει και παν περας αυτος εξακριβαζεται λιθος σκοτια και σκια θανατου |
4 Extranjeros abren galerías de todo pie olvidadas, y oscilan, se balancean, lejos de los humanos. | 4 διακοπη χειμαρρου απο κονιας οι δε επιλανθανομενοι οδον δικαιαν ησθενησαν εκ βροτων |
5 Tierra de donde sale el pan, que está revuelta, abajo, por el fuego. | 5 γη εξ αυτης εξελευσεται αρτος υποκατω αυτης εστραφη ωσει πυρ |
6 Lugar donde las piedras son zafiro y contienen granos de oro. | 6 τοπος σαπφειρου οι λιθοι αυτης και χωμα χρυσιον αυτω |
7 Sendero que no conoce el ave de rapiña, ni el ojo del buitre lo columbra. | 7 τριβος ουκ εγνω αυτην πετεινον και ου παρεβλεψεν αυτην οφθαλμος γυπος |
8 No lo pisaron los hijos del orgullo, el león jamás lo atravesó. | 8 ουκ επατησαν αυτην υιοι αλαζονων ου παρηλθεν επ' αυτης λεων |
9 Aplica el hombre al pedernal su mano, descuaja las montañas de raíz. | 9 εν ακροτομω εξετεινεν χειρα αυτου κατεστρεψεν δε εκ ριζων ορη |
10 Abre canales en las rocas, ojo avizor a todo lo precioso. | 10 δινας δε ποταμων ερρηξεν παν δε εντιμον ειδεν μου ο οφθαλμος |
11 Explora las fuentes de los ríos, y saca a luz lo oculto. | 11 βαθη δε ποταμων ανεκαλυψεν εδειξεν δε εαυτου δυναμιν εις φως |
12 Mas la Sabiduría, ¿de dónde viene? ¿cuál es la sede de la Inteligencia? | 12 η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της επιστημης |
13 Ignora el hombre su sendero, no se le encuentra en la tierra de los vivos. | 13 ουκ οιδεν βροτος οδον αυτης ουδε μη ευρεθη εν ανθρωποις |
14 Dice el Abismo: «No está en mí», y el Mar: «No está conmigo.» | 14 αβυσσος ειπεν ουκ εστιν εν εμοι και θαλασσα ειπεν ουκ εστιν μετ' εμου |
15 No se puede dar por ella oro fino, ni comprarla a precio de plata, | 15 ου δωσει συγκλεισμον αντ' αυτης και ου σταθησεται αργυριον ανταλλαγμα αυτης |
16 ni evaluarla con el oro de Ofir, el ágata preciosa o el zafiro. | 16 και ου συμβασταχθησεται χρυσιω ωφιρ εν ονυχι τιμιω και σαπφειρω |
17 No la igualan el oro ni el vidrio, ni se puede cambiar por vaso de oro puro. | 17 ουκ ισωθησεται αυτη χρυσιον και υαλος και το αλλαγμα αυτης σκευη χρυσα |
18 Corales y cristal ni mencionarlos, mejor es pescar Sabiduría que perlas. | 18 μετεωρα και γαβις ου μνησθησεται και ελκυσον σοφιαν υπερ τα εσωτατα |
19 No la iguala el topacio de Kus, ni con oro puro puede evaluarse. | 19 ουκ ισωθησεται αυτη τοπαζιον αιθιοπιας χρυσιω καθαρω ου συμβασταχθησεται |
20 Mas la Sabiduría, ¿de dónde viene? ¿cuál es la sede de la Inteligencia? | 20 η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της συνεσεως |
21 Ocúltase a los ojos de todo ser viviente, se hurta a los pájaros del cielo. | 21 λεληθεν παντα ανθρωπον και απο πετεινων του ουρανου εκρυβη |
22 La Perdición y la Muerte dicen: «De oídas sabemos su renombre.» | 22 η απωλεια και ο θανατος ειπαν ακηκοαμεν δε αυτης το κλεος |
23 Sólo Dios su camino ha distinguido, sólo él conoce su lugar. | 23 ο θεος ευ συνεστησεν αυτης την οδον αυτος δε οιδεν τον τοπον αυτης |
24 (Porque él otea hasta los confines de la tierra, y ve cuanto hay bajo los cielos.) | 24 αυτος γαρ την υπ' ουρανον πασαν εφορα ειδως τα εν τη γη παντα α εποιησεν |
25 Cuando dio peso al viento y aforó las aguas con un módulo, | 25 ανεμων σταθμον υδατος τε μετρα |
26 cuando a la lluvia impuso ley y un camino a los giros de los truenos, | 26 οτε εποιησεν ουτως υετον ηριθμησεν και οδον εν τιναγματι φωνας |
27 entonces la vio y le puso precio, la estableció y la escudriñó. | 27 τοτε ειδεν αυτην και εξηγησατο αυτην ετοιμασας εξιχνιασεν |
28 Y dijo al hombre: «Mira, el temor del Señor es la Sabiduría, huir del mal, la Inteligencia.» | 28 ειπεν δε ανθρωπω ιδου η θεοσεβεια εστιν σοφια το δε απεχεσθαι απο κακων εστιν επιστημη |