Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jesus Sirach 21


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELNOVA VULGATA
1 Mein Sohn, hast du gesündigt, tu es nicht wieder
und bete wegen deiner früheren Sünden!
1 Fili, peccasti? Non adicias iterum,
sed et de pristinis deprecare, ut tibi dimittantur.
2 Flieh vor der Sünde wie vor der Schlange;
kommst du ihr zu nahe, so beißt sie dich. Löwenzähne sind ihre Zähne,
sie rauben den Menschen das Leben.
2 Quasi a facie colubri fuge peccata:
et, si accesseris ad illa, mordebunt te.
3 Wie ein zweischneidiges Schwert ist jedes Unrecht;
für die Wunde, die es schlägt, gibt es keine Heilung.
3 Dentes leonis dentes eorum
interficientes animas hominum.
4 Gewalttat und Hochmut verwüsten den Wohlstand,
das Haus des Übermütigen stürzt ein.
4 Quasi romphaea bis acuta omnis iniquitas:
plagae illius non est sanitas.
5 Das Gebet aus dem Mund des Armen dringt zu den Ohren Gottes
und rasch kommt Gottes Gericht.
5 Terror et iniuriae annullabunt substantiam,
et domus, quae nimis locuples est, annullabitur superbia;
sic substantia superbi eradicabitur.
6 Wer Ermahnung hasst, folgt der Spur des Sünders;
wer den Herrn fürchtet, nimmt sie sich zu Herzen.
6 Deprecatio pauperis ex ore usque ad aures Dei perveniet,
et iudicium festinato adveniet illi.
7 Von weitem erkennt man den Schwätzer;
der Erfahrene merkt es, wenn jener entgleist.
7 Qui odit correptionem, in vestigio est peccatoris;
et, qui timet Deum, convertet illam ad cor suum.
8 Baut einer sein Haus mit fremdem Geld,
sammelt er Steine für einen Schutthaufen.
8 Notus a longe potens lingua audaci,
et sensatus novit illum labi.
9 Ein Bündel Werg ist die Versammlung der Ruchlosen,
ihr Ende ist die Feuerflamme.
9 Qui aedificat domum suam impendiis alienis,
quasi qui colligit lapides suos in hiemem.
10 Der Weg der Sünder ist frei von Steinen;
doch sein Ende ist die Tiefe der Unterwelt.
10 Stuppa collecta synagoga peccantium,
et consummatio illorum flamma ignis.
11 Wer das Gesetz befolgt, beherrscht seinen Trieb
und Gottesfurcht ist vollendete Weisheit.
11 Via peccantium complanata lapidibus,
et in fine illius fovea inferi.
12 Der Unkluge lässt sich nicht erziehen;
doch es gibt auch Klugheit, die viel Bitterkeit einträgt.
12 Qui custodit legem, continebit sensum suum;
13 Das Wissen des Weisen schwillt an wie ein Bach,
wie ein lebendiger Quell ist sein Rat.
13 consummatio timoris Dei sapientia et sensus.
14 Das Herz des Toren ist wie eine geborstene Zisterne:
Es hält keine Weisheit fest.
14 Non erudietur, qui non est prudens;
15 Hört der Verständige ein weises Wort,
lobt er es und fügt andere hinzu. Hört es der Leichtfertige, lacht er darüber,
er wirft es weit hinter sich.
15 est autem astutia, quae abundat in malo,
et non est sensus, ubi est amaritudo.
16 Das Gespräch des Toren ist wie eine Last auf der Reise,
doch auf den Lippen des Verständigen findet sich Anmut.
16 Scientia sapientis tamquam inundatio abundabit,
et consilium illius sicut fons vitae permanet.
17 Die Rede des Weisen begehrt man in der Versammlung
und seine Worte überdenkt man im Herzen.
17 Cor fatui quasi vas confractum
et omnem sapientiam non tenebit.
18 Wie ein Gefängnis ist dem Toren die Weisheit,
Erkenntnis ist dem Unverständigen wie eine Fessel.
18 Verbum sapiens, quodcumque audierit scius,
laudabit et ad illud adiciet;
audivit luxuriosus, et displicebit illi
et proiciet illud post dorsum suum.
19 Wie Ketten an den Füßen ist dem Unvernünftigen die Zucht
und wie Handschellen an der rechten Hand.
19 Narratio fatui quasi sarcina in via,
sed in labiis sensati invenietur gratia.
20 Der Tor lacht mit lauter Stimme,
der Kluge aber lächelt kaum leise.
20 Os prudentis quaeretur in ecclesia,
et verba illius cogitabunt in cordibus suis.
21 Wie ein goldener Schmuck ist dem Weisen die Zucht
und wie eine Spange am rechten Arm.
21 Tamquam domus exterminata sic fatuo sapientia;
et scientia insensati inenarrabilia verba.
22 Der Fuß des Toren eilt rasch ins Haus,
der Besonnene aber wartet bescheiden.
22 Compedes in pedibus stulto doctrina
et quasi vincula manuum super manum dexteram.
23 Der Tor blickt durch die Tür ins Haus hinein,
der Wohlerzogene bleibt draußen stehen.
23 Fatuus in risu exaltat vocem suam;
vir autem sapiens vix tacite ridebit.
24 Ungezogen ist es, an der Tür zu horchen,
der Verständige aber verschließt seine Ohren.
24 Tamquam ornamentum aureum prudenti doctrina
et quasi brachiale in brachio dextro.
25 Die Lippen der Frevler erzählen ihre eigene Torheit,
die Worte der Verständigen sind wohl abgewogen.
25 Pes fatui facilis in domum proximi,
sed homo peritus verebitur personam.
26 Die Toren haben ihr Herz auf der Zunge,
die Weisen haben ihre Zunge im Herzen.
26 Stultus a fenestra respiciet in domum,
vir autem eruditus foris stabit.
27 Verflucht der Ruchlose den Gerechten,
so verflucht er sich selbst.
27 Ineruditio hominis auscultare per ostium,
et prudenti gravis contumelia.
28 Sich selbst besudelt der Verleumder;
wo er wohnt, ist er verhasst.
28 Labia imprudentium stulta narrabunt,
verba autem prudentium statera ponderabuntur.
29 In ore fatuorum cor illorum,
et in corde sapientium os illorum.
30 Dum maledicit impius adversarium,
maledicit ipse animam suam.
31 Susurro coinquinabit animam suam et in omnibus odietur;
et, qui cum eo manserit, odiosus erit:
tacitus et sensatus honorabitur.