Ijob 36

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	GREEK BIBLE
1 Dann fuhr Elihu fort und sprach:	1 Και ο Ελιου εξηκολουθησε και ειπεν?
2 Wart ein wenig, ich will es dir künden, ich hab für Gott noch mehr zu sagen.	2 Υπομεινον με ολιγον, και θελω σε διδαξει? διοτι εχω ετι λογους υπερ του Θεου.
3 Ich rufe mein Wissen weit hinaus, meinem Schöpfer verschaff ich Recht.	3 Θελω λαβει τα επιχειρηματα μου μακροθεν, και θελω αποδωσει δικαιοσυνην εις τον Ποιητην μου?
4 Denn wahrhaftig, meine Worte sind kein Trug, ein Mann vollkommenen Wissens steht vor dir.	4 διοτι οι λογοι μου επ' αληθειας δεν θελουσιν εισθαι ψευδεις? πλησιον σου ειναι ο τελειος κατα την γνωσιν.
5 Denn Gott ist gewaltig, doch verwirft er nicht, gewaltig an Kraft und an Weisheit.	5 Ιδου, ο Θεος ειναι ισχυρος, ομως δεν καταφρονει ουδενα? ισχυρος εις δυναμιν σοφιας.
6 Den Frevler lässt er nicht am Leben, doch den Gebeugten schafft er Recht.	6 Δεν θελει ζωοποιησει τον ασεβη? εις δε τους πτωχους διδει το δικαιον.
7 Er wendet seine Augen nicht von dem Gerechten; Könige auf dem Thron: für immer setzt er sie ein, sie werden groß.	7 Δεν αποσυρει τους οφθαλμους αυτου απο των δικαιων, αλλα και μετα βασιλεων βαλλει αυτους επι θρονου? μαλιστα καθιζει αυτους διαπαντος, και ειναι υψωμενοι.
8 Doch sind in Fesseln sie geschlagen, gefangen in des Elends Stricken,	8 Και εαν ηθελον εισθαι δεδεμενοι με δεσμα και πιασθη με σχοινια θλιψεως,
9 so hält er ihnen ihr Tun vor und ihr Vergehen, weil sie stolz geworden.	9 τοτε φανερονει εις αυτους τα εργα αυτων και τας παραβασεις αυτων, οτι υπερηυξησαν,
10 Er öffnet ihr Ohr zur Warnung, fordert sie auf, vom Bösen zu lassen.	10 και ανοιγει το ωτιον αυτων εις διδασκαλιαν, και απο της ανομιας προσταζει να επιστρεψωσιν.
11 Wenn sie gehorchen und ihm dienen, vollenden sie im Glück ihre Tage, in Wonnen ihre Jahre.	11 Εαν υπακουσωσι και δουλευσωσι, θελουσι τελειωσει τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευφροσυναις.
12 Hören sie nicht, so fahren sie zum Todesschacht hinab, verscheiden im Unverstand.	12 Αλλ' εαν δεν υπακουσωσι, θελουσι διαπερασθη υπο ρομφαιας και θελουσι τελευτησει εν αγνωσια.
13 Ruchlos Gesinnte hegen Groll, schreien nicht um Hilfe, wenn er sie fesselt.	13 Οι δε υποκριται την καρδιαν επισωρευουσιν οργην? δεν θελουσι βοησει οταν δεση αυτους?
14 Jung schon muss ihre Seele sterben, wie das Leben der Lustknaben ist ihr Leben.	14 αυτοι αποθνησκουσιν εν τη νεοτητι, και η ζωη αυτων τελειονει μεταξυ των ασελγων.
15 Den Geplagten rettet Gott durch seine Plage und öffnet durch Bedrängnis sein Ohr.	15 Λυτρονει τον τεθλιμμενον εν τη θλιψει αυτου και ανοιγει τα ωτα αυτων εν συμφορα?
16 Auch dich entreißt er dem Rachen der Bedrängnis, in Weite stehst du, nicht in Enge, voll ist deine Tafel von fetten Speisen.	16 και ουτως ηθελε σε εκβαλει απο της στενοχωριας εις ευρυχωριαν, οπου δεν υπαρχει στενοχωρια? και το παρατιθεμενον επι της τραπεζης σου θελει εισθαι πληρες παχους.
17 Doch wenn du wie ein Frevler richtest, wird Recht und Gericht dich treffen.	17 Αλλα συ εξεπληρωσας δικην ασεβους? δικη και κρισις θελουσι σε καταλαβει.
18 Zornglut verleite dich nicht beim Schicksalsschlag und reiches Lösegeld verführe dich nicht.	18 Επειδη υπαρχει θυμος, προσεχε μη σε εξαφανιση δια της προσβολης αυτου? τοτε ουδε μεγα λυτρον ηθελε σε λυτρωσει.
19 Wird dein Schreien aus der Not dich führen und alle Anstrengungen voll Kraft?	19 Θελει αποβλεψει εις τα πλουτη σου, ουτε εις χρυσιον ουτε εις πασαν την ισχυν της δυναμεως;
20 Sehne nicht die Nacht herbei, die Völker von ihrer Stätte vertreibt.	20 Μη επιποθει την νυκτα, καθ' ην οι λαοι εκκοπτονται εν τω τοπω αυτων.
21 Hüte dich und wende dich nicht zum Bösen! Denn darum wirst du durch Leid geprüft.	21 Προσεχε, μη στραφης προς την ανομιαν? διοτι συ προεκρινας τουτο μαλλον παρα την θλιψιν.
22 Sieh, groß ist Gott in seiner Macht. Wer ist ein Lehrer wie er?	22 Ιδου, ο Θεος ειναι υψωμενος δια της δυναμεως αυτου? τις διδασκει ως αυτος;
23 Wer will ihm weisen seinen Weg? Wer kann ihm sagen: Du tust Unrecht?	23 Τις διωρισεν εις αυτον την οδον αυτου; η τις δυναται να ειπη, Επραξας ανομιαν;
24 Denk daran, hoch sein Werk zu preisen, von dem die Menschen Lieder singen.	24 Ενθυμου να μεγαλυνης το εργον αυτου, το οποιον θεωρουσιν οι ανθρωποι.
25 Alle Welt schaut es voll Staunen, von ferne nur erblickt es der Mensch.	25 Πας ανθρωπος βλεπει αυτο? ο ανθρωπος θεωρει αυτο μακροθεν.
26 Sieh, Gott ist groß, nicht zu begreifen, unerforschlich ist die Zahl seiner Jahre.	26 Ιδου, ο Θεος ειναι μεγας και ακατανοητος εις ημας, και ο αριθμος των ετων αυτου ανεξερευνητος.
27 Denn er zieht die Wassertropfen herauf, als Regen ergießen sie sich aus der Flut.	27 Οταν ανασυρη τας ρανιδας του υδατος, αυται καταχεουσιν εκ των ατμων αυτου βροχην,
28 Durch ihn rieseln die Wolken, träufeln nieder auf die vielen Menschen.	28 την οποιαν τα νεφη ραινουσιν? αφθονως σταλαζουσιν επι τον ανθρωπον.
29 Wer gar versteht der Wolke Schweben, den Donnerhall aus seinem Zelt?	29 Δυναται τις ετι να εννοηση τας εφαπλωσεις των νεφελων, τον κροτον της σκηνης αυτου;
30 Sieh, darüber breitet er sein Licht und deckt des Meeres Wurzeln zu.	30 Ιδου, εφαπλονει το φως αυτου επ' αυτην και σκεπαζει τους πυθμενας της θαλασσης?
31 Denn damit richtet er die Völker, gibt Speise in reicher Fülle.	31 επειδη δι' αυτων δικαζει τους λαους και διδει τροφην αφθονως.
32 Mit leuchtenden Blitzen füllt er beide Hände, bietet sie auf gegen den, der angreift.	32 Εν ταις παλαμαις αυτου κρυπτει την αστραπην? και προσταζει αυτην εις ο, τι εχει να απαντηση.
33 Ihn kündigt an sein Donnerhall, wenn er im Zorn gegen den Frevel eifert.	33 Παραγγελλει εις αυτην υπερ του φιλου αυτου, κατα δε του ασεβους ετοιμαζει οργην.