Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Ijob 36


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELLXX
1 Dann fuhr Elihu fort und sprach:1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει
2 Wart ein wenig, ich will es dir künden,
ich hab für Gott noch mehr zu sagen.
2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις
3 Ich rufe mein Wissen weit hinaus,
meinem Schöpfer verschaff ich Recht.
3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω
4 Denn wahrhaftig, meine Worte sind kein Trug,
ein Mann vollkommenen Wissens steht vor dir.
4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις
5 Denn Gott ist gewaltig, doch verwirft er nicht,
gewaltig an Kraft und an Weisheit.
5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας
6 Den Frevler lässt er nicht am Leben,
doch den Gebeugten schafft er Recht.
6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει
7 Er wendet seine Augen nicht von dem Gerechten;
Könige auf dem Thron:
für immer setzt er sie ein, sie werden groß.
7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται
8 Doch sind in Fesseln sie geschlagen,
gefangen in des Elends Stricken,
8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας
9 so hält er ihnen ihr Tun vor
und ihr Vergehen, weil sie stolz geworden.
9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν
10 Er öffnet ihr Ohr zur Warnung,
fordert sie auf, vom Bösen zu lassen.
10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας
11 Wenn sie gehorchen und ihm dienen,
vollenden sie im Glück ihre Tage,
in Wonnen ihre Jahre.
11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις
12 Hören sie nicht, so fahren sie zum Todesschacht hinab,
verscheiden im Unverstand.
12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν
13 Ruchlos Gesinnte hegen Groll,
schreien nicht um Hilfe, wenn er sie fesselt.
13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους
14 Jung schon muss ihre Seele sterben,
wie das Leben der Lustknaben ist ihr Leben.
14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων
15 Den Geplagten rettet Gott durch seine Plage
und öffnet durch Bedrängnis sein Ohr.
15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει
16 Auch dich entreißt er dem Rachen der Bedrängnis,
in Weite stehst du, nicht in Enge,
voll ist deine Tafel von fetten Speisen.
16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος
17 Doch wenn du wie ein Frevler richtest,
wird Recht und Gericht dich treffen.
17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα
18 Zornglut verleite dich nicht beim Schicksalsschlag
und reiches Lösegeld verführe dich nicht.
18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις
19 Wird dein Schreien aus der Not dich führen
und alle Anstrengungen voll Kraft?
19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν
20 Sehne nicht die Nacht herbei,
die Völker von ihrer Stätte vertreibt.
20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων
21 Hüte dich und wende dich nicht zum Bösen!
Denn darum wirst du durch Leid geprüft.
21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας
22 Sieh, groß ist Gott in seiner Macht.
Wer ist ein Lehrer wie er?
22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης
23 Wer will ihm weisen seinen Weg?
Wer kann ihm sagen: Du tust Unrecht?
23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα
24 Denk daran, hoch sein Werk zu preisen,
von dem die Menschen Lieder singen.
24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες
25 Alle Welt schaut es voll Staunen,
von ferne nur erblickt es der Mensch.
25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι
26 Sieh, Gott ist groß, nicht zu begreifen,
unerforschlich ist die Zahl seiner Jahre.
26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος
27 Denn er zieht die Wassertropfen herauf,
als Regen ergießen sie sich aus der Flut.
27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην
28 Durch ihn rieseln die Wolken,
träufeln nieder auf die vielen Menschen.
28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος
29 Wer gar versteht der Wolke Schweben,
den Donnerhall aus seinem Zelt?
29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου
30 Sieh, darüber breitet er sein Licht
und deckt des Meeres Wurzeln zu.
30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν
31 Denn damit richtet er die Völker,
gibt Speise in reicher Fülle.
31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι
32 Mit leuchtenden Blitzen füllt er beide Hände,
bietet sie auf gegen den, der angreift.
32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι
33 Ihn kündigt an sein Donnerhall,
wenn er im Zorn gegen den Frevel eifert.
33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας