Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 44


font
VULGATASAGRADA BIBLIA
1 Laudemus viros gloriosos,
et parentes nostros in generatione sua.
1 Façamos o elogio dos homens ilustres, que são nossos antepassados, em sua linhagem.
2 Multam gloriam fecit Dominus :
magnificentia sua a sæculo.
2 O Senhor deu-lhes uma glória abundante, desde o princípio do mundo, por um efeito de sua magnificência.
3 Dominantes in potestatibus suis,
homines magni virtute et prudentia sua præditi,
nuntiantes in prophetis dignitatem prophetarum :
3 Eles foram soberanos em seus estados, foram homens de grande virtude, dotados de prudência. As predições que anunciaram adquiriram-lhes a dignidade de profetas:
4 et imperantes in præsenti populo,
et virtute prudentiæ populis sanctissima verba :
4 eles governaram os povos do seu tempo e, com a firmeza de sua sabedoria, deram instruções muito santas ao povo.
5 in peritia sua requirentes modos musicos,
et narrantes carmina Scripturarum :
5 Com sua habilidade cultivaram a arte das melodias, publicaram os cânticos das escrituras.
6 homines divites in virtute,
pulchritudinis studium habentes,
pacificantes in domibus suis.
6 Homens ricos de virtude, que tinham gosto pela beleza, e viviam em paz em suas casas.
7 Omnes isti in generationibus gentis suæ gloriam adepti sunt,
et in diebus suis habentur in laudibus.
7 Todos eles adquiriram fama junto de seus contemporâneos, e foram a glória de seu tempo.
8 Qui de illis nati sunt reliquerunt nomen
narrandi laudes eorum.
8 Aqueles que deles nasceram deixaram um nome que publica seus louvores.
9 Et sunt quorum non est memoria :
perierunt quasi qui non fuerint :
et nati sunt quasi non nati,
et filii ipsorum cum ipsis.
9 Outros há, dos quais não se tem lembrança; pereceram como se nunca tivessem existido. Nasceram, eles e seus filhos, como se não tivessem nascido.
10 Sed illi viri misericordiæ sunt,
quorum pietates non defuerunt.
10 Os primeiros, porém, foram homens de misericórdia; nunca foram esquecidas as obras de sua caridade.
11 Cum semine eorum permanent bona :
11 Na sua posteridade permanecem os seus bens.
12 hæreditas sancta nepotes eorum,
et in testamentis stetit semen eorum :
12 Os filhos de seus filhos são uma santa linhagem, e seus descendentes mantêm-se fiéis às alianças.
13 et filii eorum propter illos usque in æternum manent :
semen eorum et gloria eorum non derelinquetur.
13 Por causa deles seus filhos permanecem para sempre, e sua posteridade, assim como sua glória, não terá fim.
14 Corpora ipsorum in pace sepulta sunt,
et nomen eorum vivit in generationem et generationem.
14 Seus corpos foram sepultados em paz, seu nome vive de século em século.
15 Sapientiam ipsorum narrent populi,
et laudem eorum nuntiet ecclesia.
15 Proclamem os povos sua sabedoria, e cante a assembléia os seus louvores!
16 Enoch placuit Deo, et translatus est in paradisum,
ut det gentibus p?nitentiam.
16 Henoc agradou a Deus e foi transportado ao paraíso, para excitar as nações à penitência.
17 Noë inventus est perfectus, justus,
et in tempore iracundiæ factus est reconciliatio.
17 Noé foi julgado justo e perfeito, e no tempo da ira tornou-se o elo de reconciliação.
18 Ideo dimissum est reliquum terræ,
cum factum est diluvium.
18 Por isso foram deixados alguns na terra, quando veio o dilúvio.
19 Testamenta sæculi posita sunt apud illum,
ne deleri possit diluvio omnis caro.
19 Ele foi o depositário das alianças feitas com o mundo, a fim de que ninguém doravante fosse destruído por dilúvio.
20 Abraham magnus pater multitudinis gentium,
et non est inventus similis illi in gloria :
qui conservavit legem Excelsi,
et fuit in testamento cum illo.
20 Abraão é o pai ilustre de uma infinidade de povos. Ninguém lhe foi igual em glória: guardou a lei do Altíssimo, e fez aliança com ele.
21 In carne ejus stare fecit testamentum,
et in tentatione inventus est fidelis.
21 O Senhor marcou essa aliança em sua carne; na provação, mostrou-se fiel.
22 Ideo jurejurando dedit illi gloriam in gente sua,
crescere illum quasi terræ cumulum,
22 Por isso jurou Deus que o havia de glorificar na sua raça, e prometeu que ele cresceria como o pó da terra.
23 et ut stellas exaltare semen ejus,
et hæreditare illos a mari usque ad mare,
et a flumine usque ad terminos terræ.
23 Prometeu-lhe que exaltaria sua raça como as estrelas, e que seu quinhão de herança se estenderia de um mar a outro: desde o rio até as extremidades da terra.
24 Et in Isaac eodem modo fecit,
propter Abraham patrem ejus.
24 Ele fez o mesmo com Isaac, por causa de seu pai, Abraão.
25 Benedictionem omnium gentium dedit illi Dominus,
et testamentum confirmavit super caput Jacob.
25 O Senhor deu-lhe a bênção de todas as nações, e confirmou sua aliança sobre a cabeça de Jacó.
26 Agnovit eum in benedictionibus suis,
et dedit illi hæreditatem,
et divisit illi partem in tribubus duodecim.
26 Distinguiu-o com suas bênçãos, deu-lhe a herança, e repartiu-a entre as doze tribos.
27 Et conservavit illi homines misericordiæ,
invenientes gratiam in oculis omnis carnis.
27 Conservou-lhe homens cheios de misericórdia, que encontraram graça aos olhos de toda carne.