Isaia 54

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Exsulta, sterilis, quae non peperisti, laetare, gaude, quae non parturisti, quoniam multi sunt filii desertae magis quam filii nuptae, dicit Dominus.	1 Ευφρανθητι, στειρα, η μη τικτουσα? αναβοησον εν αγαλλιασει και τερπου, η μη ωδινουσα? διοτι πλειοτερα ειναι τα τεκνα της ηρημωμενης παρα τα τεκνα της εχουσης τον ανδρα, λεγει Κυριος.
2 Dilata locum tentorii tui et pelles tabernaculorum tuorum extende, ne parcas; longos fac funiculos tuos et clavos tuos consolida.	2 Πλατυνον τον τοπον της σκηνης σου και ας εκτεινωσι τα παραπετασματα των κατοικιων σου? μη φεισθης? μακρυνον τα σχοινια σου και στερεωσον τους πασσαλους σου.
3 Ad dexteram enim et ad laevam penetrabis, et semen tuum hereditabit gentes, quae civitates desertas inhabitabunt.	3 Διοτι θελεις εκταθη εις τα δεξια και εις τα αριστερα? και το σπερμα σου θελει κληρονομησει τα εθνη και θελει καμει τας ηρημωμενας πολεις να κατοικισθωσι.
4 Noli timere, quia non confunderis, neque erubescas, quia non te pudebit; nam confusionis adulescentiae tuae oblivisceris et opprobrii viduitatis tuae non recordaberis amplius.	4 Μη φοβου? διοτι δεν θελεις καταισχυνθη? μηδε εντρεπου? διοτι δεν θελεις αισχυνθη? διοτι θελεις λησμονησει την αισχυνην της νεοτητος σου και δεν θελεις ενθυμηθη πλεον το ονειδος της χηρειας σου.
5 Qui enim fecit te, erit sponsus tuus, Dominus exercituum nomen eius; et redemptor tuus Sanctus Israel, Deus omnis terrae vocabitur.	5 Διοτι ο ανηρ σου ειναι ο Ποιητης σου? το ονομα αυτου ειναι, Ο Κυριος των δυναμεων? και ο Λυτρωτης σου ειναι ο Αγιος του Ισραηλ? αυτος θελει ονομασθη, Ο Θεος πασης της γης.
6 Quia ut mulierem derelictam et maerentem spiritu vocavit te Dominus, et uxorem ab adulescentia abiectam dixit Deus tuus.	6 Διοτι ο Κυριος σε εκαλεσεν ως γυναικα εγκαταλελειμμενην και τεθλιμμενην το πνευμα και γυναικα νεοτητος αποβεβλημενην, λεγει ο Θεος σου.
7 Ad punctum in modico dereliqui te et in miserationibus magnis congregabo te.	7 Σε εγκατελιπον δια ολιγον καιρον? πλην με ελεος μεγα θελω σε περισυναξει.
8 In momento indignationis abscondi faciem meam parumper a te et in misericordia sempiterna misertus sum tui, dixit redemptor tuus Dominus.	8 Εν θυμω μικρω εκρυψα το προσωπον μου απο σου δια μιαν στιγμην? με ελεος ομως αιωνιον θελω σε ελεησει, λεγει Κυριος ο Λυτρωτης σου.
9 Sicut in diebus Noe istud mihi est, cui iuravi, ne inducerem aquas Noe ultra supra terram; sic iuravi, ut non irascar tibi et non increpem te.	9 Διοτι τουτο ειναι εις εμε ως τα υδατα του Νωε? επειδη, καθως ωμοσα οτι τα υδατα του Νωε δεν θελουσιν επελθει πλεον επι την γην, ουτως ωμοσα οτι δεν θελω θυμωθη πλεον κατα σου ουδε σε ελεγξει.
10 Montes enim recedent, et colles movebuntur, misericordia autem mea non recedet a te, et foedus pacis meae non movebitur, dixit miserator tuus Dominus.	10 Διοτι τα ορη θελουσι μετατοπισθη και οι λοφοι μετακινηθη? πλην το ελεος μου δεν θελει εκλειψει απο σου ουδε η διαθηκη της ειρηνης μου μετακινηθη, λεγει Κυριος ο ελεων σε.
11 Paupercula, tempestate convulsa absque ulla consolatione, ecce ego sternam super carbunculos lapides tuos et fundabo te in sapphiris;	11 Ω τεθλιμμενη, τεταραγμενη, απαρηγορητος, ιδου, εγω θελω στρωσει τους λιθους σου εκ μαρμαρων πορφυρων και θελω βαλει τα θεμελια σου εκ σαπφειρων.
12 et ponam iaspidem propugnacula tua et portas tuas in lapides pretiosos et omnes terminos tuos in lapides desiderabiles.	12 Και θελω καμει τας επαλξεις σου εξ αχατου και τας πυλας σου εξ ανθρακων και απαντα τον περιβολον σου εκ λιθων εκλεκτων.
13 Universi filii tui erunt discipuli Domini, et magna erit pax filiis tuis;	13 Παντες δε οι υιοι σου θελουσιν εισθαι διδακτοι του Κυριου, και θελει εισθαι μεγαλη η ειρηνη των υιων σου.
14 in iustitia fundaberis. Procul eris ab oppressione, quia non timebis, et a pavore, quia non appropinquabit tibi.	14 Εν δικαιοσυνη θελεις στερεωθη? μακραν απο της καταδυναστειας θελεις εισθαι, διοτι δεν θελεις φοβεισθαι? και απο του τρομου, διοτι δεν θελει σε πλησιασει.
15 Ecce, si impetus fiet, non erit ex me; qui impetum fecerit in te, cadetcontra te.	15 Ιδου, βεβαιως θελουσι συναχθη ομου εναντιον σου, πλην ουχι δι' εμου? Οσοι συναχθωσιν ομου εναντιον σου, ενεκα σου, θελουσι πεσει.
16 Ecce, ego creavi fabrum sufflantem in igne prunas et proferentem vas in opus suum; et ego creavi etiam vastatorem ad disperdendum.	16 Ιδου, εγω εκαμον τον χαλκεα, οστις φυσα τους ανθρακας εν τω πυρι και εξαγει το εργαλειον δια το εργον αυτου? και εγω εκαμον τον πορθητην δια να καταστρεφη.
17 Omne vas, quod fictum est contra te, frustra erit. Et omnem linguam insurgentem tibi in iudicio confutabis: haec est hereditas servorum Domini et iustitia eorum ex me, dicit Dominus.	17 Ουδεν οπλον κατασκευασθεν εναντιον σου θελει ευοδωθη? και πασαν γλωσσαν, ητις ηθελε κινηθη κατα σου, θελεις νικησει εν τη κρισει. Αυτη ειναι η κληρονομια των δουλων του Κυριου? και η δικαιοσυνη αυτων ειναι εξ εμου, λεγει ο Κυριος.