Isaiæ 24

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Ecce Dominus dissipat terram et frangit eam et conturbat faciem eius et dispergit habitatores eius.	1 Oto Pan pustoszy ziemię, niszczy ją i przewraca jej powierzchnię, a mieszkańców jej rozprasza.
2 Et erit sicut populus sic sacerdos, et sicut servus sic dominus eius, sicut ancilla sic domina eius, sicut emens sic ille qui vendit, sicut fenerator sic is qui mutuum accipit, sicut qui repetit sic qui debet.	2 I będzie dotknięty jak lud, tak kapłan, jak sługa, tak jego pan, jak służąca, tak jej pani, jak nabywca, tak sprzedawca, jak pożyczkę dający, tak biorący ją, jak wierzyciel, tak jego dłużnik.
3 Dissipatione dissipabitur terra et direptione praedabitur: Dominus enim locutus est verbum hoc.	3 Okropnie spustoszona będzie ziemia i bezgranicznie rozdrapana, bo Pan wydał taki wyrok.
4 Luget, languet terra, marcescit, languet orbis, marcescit altitudo simul cum terra.	4 Żałośnie wygląda ziemia, zmarniała; świat opadł z sił, niszczeje, niebo wraz z ziemią się wyczerpały.
5 Et terra infecta est sub habitatoribussuis, quia transgressi sunt leges, violaverunt mandatum, dissipaverunt foedus sempiternum.	5 Ziemia została splugawiona przez swoich mieszkańców, bo pogwałcili prawa, przestąpili przykazania, złamali wieczyste przymierze.
6 Propter hoc maledictio voravit terram, et poenas exsolverunt habitatores eius; ideoque imminuti sunt cultores eius, et relicti sunt homines pauci.	6 Dlatego ziemię pochłania przekleństwo, a jej mieszkańcy odpokutowują; dlatego się przerzedzają mieszkańcy ziemi i mało ludzi zostało.
7 Luget mustum, emarcuit vitis, ingemiscunt omnes, qui laetabantur corde.	7 Młode wino w smutku, winnica podupadła, wzdychają wszyscy ludzie wesołego serca.
8 Cessavit gaudium tympanorum, quievit sonitus laetantium, cessavit gaudium citharae;	8 Ustała wesołość bębenków, ucichła wrzawa hulających, umilkł wesoły dźwięk cytr.
9 cum cantico non bibent vinum, amara erit potio bibentibus illam.	9 Nie piją wina wśród pieśni, sycera gorzknieje pijakom.
10 Attrita est civitas inanitatis, clausa est omnis domus, ut nemo introeat;	10 Zburzone jest miasto chaosu, dom każdy zamknięty od wejścia.
11 clamor est super vino in plateis, occidit omnis laetitia, translatum est gaudium terrae.	11 Na ulicach narzekanie na brak wina. Minęła wszelka radość, wesele odeszło z ziemi.
12 Relicta est in urbe solitudo, et in ruinam confracta est porta;	12 Tylko pustka została w mieście i brama rozbita w kawałki.
13 quia haec erunt in medio terrae, in medio populorum, quomodo si olivae excutiantur, et finita vindemia colligantur racemi.	13 Tak bowiem będzie na środku ziemi pomiędzy narodami, jak przy otrząsaniu oliwek, jak ostatki winogron po winobraniu.
14 Hi levabunt vocem suam, laudabunt maiestatem Domini, hinnient de mari.	14 Ci to podniosą swój głos, sławić będą majestat Pana, wzniosą okrzyki od strony morza.
15 Propter hoc in regionibus lucis glorificate Dominum, in insulis maris nomen Domini, Dei Israel.	15 Dlatego na Wschodzie czcić będą Pana, na wyspach morskich imię Pana, Boga Izraelowego.
16 A finibus terrae laudes audivimus: “ Gloria iusto ”. Et dixi: “ Secretum meum mihi, secretum meum mihi. Vae mihi! ”. Praevaricantes praevaricati sunt et praevaricatione praevaricantium praevaricati sunt.	16 Od krańca ziemi słyszeliśmy pienia: Chwała Sprawiedliwemu! Lecz ja rzekłem: Mam tajemnicę, groźną mam tajemnicę, biada mi! Wiarołomni działają zdradliwie, wiarołomni dopuścili się zdrady.
17 Formido et fovea et laqueus super te, habitator terrae.	17 Groza i dół, i sidło na ciebie, mieszkańcu ziemi:
18 Et erit: qui fugerit a voce formidinis, cadet in foveam; et, qui ascenderit de fovea, tenebitur laqueo, quia cataractae de excelsis apertae sunt, et concussa sunt fundamenta terrae.	18 kto umknie przed krzykiem grozy, wpadnie w dół, a kto się wydostanie z dołu, w sidła się omota! Tak, upusty otworzą się w górze i podwaliny ziemi się zatrzęsą.
19 Confractione confracta est terra, contritione contrita est terra, commotione commota est terra,	19 Ziemia rozpadnie się w drobne kawałki, ziemia pękając wybuchnie, ziemia zadrgawszy zakołysze się,
20 agitatione agitabitur terra sicut ebrius et fluctuabit quasi tabernaculum; et gravis erit super eam iniquitas eius, et corruet et non adiciet ut resurgat.	20 ziemia się mocno będzie zataczać jak pijany i jak budka na wietrze będzie się chwiała; grzech jej zaciąży nad nią, tak iż upadnie i już nie powstanie.
21 Et erit in die illa: visitabit Dominus super militiam caeli in excelso et super reges terrae super terram;	21 Nastąpi w ów dzień to, iż Pan skarze wojsko niebieskie tam, w górze i królów ziemskich tu - na dole.
22 et congregabuntur et vincientur in lacu et claudentur in carcere; et post multos dies visitabuntur.	22 Zostaną zgromadzeni, uwięzieni w lochu; będą zamknięci w więzieniu, a po wielu latach będą ukarani.
23 Et erubescet luna, et confundetur sol, quia regnavit Dominus exercituum in monte Sion et in Ierusalem et in conspectu senum suorum glorificabitur.	23 Księżyc się zarumieni, słońce się zawstydzi, bo zakróluje Pan Zastępów na górze Syjon i w Jeruzalem: wobec swych starców będzie uwielbiony.