Isaia 24

NOVA VULGATA	LXX
1 Ecce Dominus dissipat terram et frangit eam et conturbat faciem eius et dispergit habitatores eius.	1 ιδου κυριος καταφθειρει την οικουμενην και ερημωσει αυτην και ανακαλυψει το προσωπον αυτης και διασπερει τους ενοικουντας εν αυτη
2 Et erit sicut populus sic sacerdos, et sicut servus sic dominus eius, sicut ancilla sic domina eius, sicut emens sic ille qui vendit, sicut fenerator sic is qui mutuum accipit, sicut qui repetit sic qui debet.	2 και εσται ο λαος ως ο ιερευς και ο παις ως ο κυριος και η θεραπαινα ως η κυρια εσται ο αγοραζων ως ο πωλων και ο δανειζων ως ο δανειζομενος και ο οφειλων ως ω οφειλει
3 Dissipatione dissipabitur terra et direptione praedabitur: Dominus enim locutus est verbum hoc.	3 φθορα φθαρησεται η γη και προνομη προνομευθησεται η γη το γαρ στομα κυριου ελαλησεν ταυτα
4 Luget, languet terra, marcescit, languet orbis, marcescit altitudo simul cum terra.	4 επενθησεν η γη και εφθαρη η οικουμενη επενθησαν οι υψηλοι της γης
5 Et terra infecta est sub habitatoribussuis, quia transgressi sunt leges, violaverunt mandatum, dissipaverunt foedus sempiternum.	5 η δε γη ηνομησεν δια τους κατοικουντας αυτην διοτι παρεβησαν τον νομον και ηλλαξαν τα προσταγματα διαθηκην αιωνιον
6 Propter hoc maledictio voravit terram, et poenas exsolverunt habitatores eius; ideoque imminuti sunt cultores eius, et relicti sunt homines pauci.	6 δια τουτο αρα εδεται την γην οτι ημαρτοσαν οι κατοικουντες αυτην δια τουτο πτωχοι εσονται οι ενοικουντες εν τη γη και καταλειφθησονται ανθρωποι ολιγοι
7 Luget mustum, emarcuit vitis, ingemiscunt omnes, qui laetabantur corde.	7 πενθησει οινος πενθησει αμπελος στεναξουσιν παντες οι ευφραινομενοι την ψυχην
8 Cessavit gaudium tympanorum, quievit sonitus laetantium, cessavit gaudium citharae;	8 πεπαυται ευφροσυνη τυμπανων πεπαυται αυθαδεια και πλουτος ασεβων πεπαυται φωνη κιθαρας
9 cum cantico non bibent vinum, amara erit potio bibentibus illam.	9 ησχυνθησαν ουκ επιον οινον πικρον εγενετο το σικερα τοις πινουσιν
10 Attrita est civitas inanitatis, clausa est omnis domus, ut nemo introeat;	10 ηρημωθη πασα πολις κλεισει οικιαν του μη εισελθειν
11 clamor est super vino in plateis, occidit omnis laetitia, translatum est gaudium terrae.	11 ολολυζετε περι του οινου πανταχη πεπαυται πασα ευφροσυνη της γης
12 Relicta est in urbe solitudo, et in ruinam confracta est porta;	12 και καταλειφθησονται πολεις ερημοι και οικοι εγκαταλελειμμενοι απολουνται
13 quia haec erunt in medio terrae, in medio populorum, quomodo si olivae excutiantur, et finita vindemia colligantur racemi.	13 ταυτα παντα εσται εν τη γη εν μεσω των εθνων ον τροπον εαν τις καλαμησηται ελαιαν ουτως καλαμησονται αυτους και εαν παυσηται ο τρυγητος
14 Hi levabunt vocem suam, laudabunt maiestatem Domini, hinnient de mari.	14 ουτοι φωνη βοησονται οι δε καταλειφθεντες επι της γης ευφρανθησονται αμα τη δοξη κυριου ταραχθησεται το υδωρ της θαλασσης
15 Propter hoc in regionibus lucis glorificate Dominum, in insulis maris nomen Domini, Dei Israel.	15 δια τουτο η δοξα κυριου εν ταις νησοις εσται της θαλασσης το ονομα κυριου ενδοξον εσται κυριε ο θεος ισραηλ
16 A finibus terrae laudes audivimus: “ Gloria iusto ”. Et dixi: “ Secretum meum mihi, secretum meum mihi. Vae mihi! ”. Praevaricantes praevaricati sunt et praevaricatione praevaricantium praevaricati sunt.	16 απο των πτερυγων της γης τερατα ηκουσαμεν ελπις τω ευσεβει και ερουσιν ουαι τοις αθετουσιν οι αθετουντες τον νομον
17 Formido et fovea et laqueus super te, habitator terrae.	17 φοβος και βοθυνος και παγις εφ' υμας τους ενοικουντας επι της γης
18 Et erit: qui fugerit a voce formidinis, cadet in foveam; et, qui ascenderit de fovea, tenebitur laqueo, quia cataractae de excelsis apertae sunt, et concussa sunt fundamenta terrae.	18 και εσται ο φευγων τον φοβον εμπεσειται εις τον βοθυνον ο δε εκβαινων εκ του βοθυνου αλωσεται υπο της παγιδος οτι θυριδες εκ του ουρανου ηνεωχθησαν και σεισθησεται τα θεμελια της γης
19 Confractione confracta est terra, contritione contrita est terra, commotione commota est terra,	19 ταραχη ταραχθησεται η γη και απορια απορηθησεται η γη
20 agitatione agitabitur terra sicut ebrius et fluctuabit quasi tabernaculum; et gravis erit super eam iniquitas eius, et corruet et non adiciet ut resurgat.	20 εκλινεν και σεισθησεται ως οπωροφυλακιον η γη ως ο μεθυων και κραιπαλων και πεσειται και ου μη δυνηται αναστηναι κατισχυσεν γαρ επ' αυτης η ανομια
21 Et erit in die illa: visitabit Dominus super militiam caeli in excelso et super reges terrae super terram;	21 και επαξει ο θεος επι τον κοσμον του ουρανου την χειρα και επι τους βασιλεις της γης
22 et congregabuntur et vincientur in lacu et claudentur in carcere; et post multos dies visitabuntur.	22 και συναξουσιν και αποκλεισουσιν εις οχυρωμα και εις δεσμωτηριον δια πολλων γενεων επισκοπη εσται αυτων
23 Et erubescet luna, et confundetur sol, quia regnavit Dominus exercituum in monte Sion et in Ierusalem et in conspectu senum suorum glorificabitur.	23 και τακησεται η πλινθος και πεσειται το τειχος οτι βασιλευσει κυριος εν σιων και εν ιερουσαλημ και ενωπιον των πρεσβυτερων δοξασθησεται