Scrutatio

Martedi, 30 aprile 2024 - San Pio V ( Letture di oggi)

Genesi 8


font
BIBBIA TINTORINOVA VULGATA
1 Ora Dio si ricordò di Noè, e di tutte le fiere e di tutti gli animali domestici ch'eran con lui nell'arca, e fece soffiare il vento sulla terra, e le acque diminuirono.1 Recordatus autem Deus Noe cunctorumque animantium et omnium iumentorum, quae erant cum eo in arca, adduxit spiritum super terram, et imminutae sunt aquae.
2 E chiuse le sorgenti dell'abisso, e le cateratte del cielo, e, rattenuta dal cielo la pioggia,2 Et clausi sunt fontes abyssi et cataractae caeli, et prohibitae sunt pluviae de caelo.
3 le acque, andando e venendo, si ritirarono dalla, terra; e cominciarono a scemare dopo cento cinquanta giorni.3 Reversaeque sunt aquae de terra euntes et redeuntes et coeperunt minui post centum quinquaginta dies.
4 E nel settimo mese, al ventisette del mese, l'arca si posò sopra le montagne d'Armenia.4 Requievitque arca mense septimo, decima septima die mensis super montes Ararat.
5 E le acque continuarono a scemare fino al decimo mese; e nel decimo mese, il primo del mese, apparvero le vette dei monti.5 At vero aquae ibant et decrescebant usque ad decimum mensem; decimo enim mense, prima die mensis, apparuerunt cacumina montium.
6 Passati quaranta giorni, Noè, aperta la finestra che aveva fatta nell'arca, mandò fuori il corvo,6 Cumque transissent quadraginta dies, aperiens Noe fenestram arcae, quam fecerat, dimisit corvum;
7 il quale andò via e non tornò finché le acque non furono asciugate sulla terra.7 qui egrediebatur exiens et rediens, donec siccarentur aquae super terram.
8 Dopo di lui mandò pure la colomba, per vedere se le acque fossero sparite sopra la superficie della terra.8 Emisit quoque columbam a se, ut videret si iam cessassent aquae super faciem terrae.
9 Or la colomba, non trovando ove posare il piede, tornò a lui nell'arca, perchè le acque occupavano tutta la superficie della terra; ed egli, stesa la mano, la prese e la mise dentro l'arca.9 Quae, cum non invenisset, ubi requiesceret pes eius, reversa est ad eum in arcam; aquae enim erant super universam terram. Extenditque manum et apprehensam intulit in arcam.
10 Avendo poi aspettato altri sette giorni, di nuovo mandò fuori dall'arca la colomba,10 Exspectatis autem ultra septem diebus aliis, rursum dimisit columbam ex arca.
11 la quale tornò a lui verso sera, portando nel becco un ramo di ulivo con verdi foglie. E Noè capi che le acque non coprivan più la terra;11 At illa venit ad eum ad vesperam portans ramum olivae virentibus foliis in ore suo. Intellexit ergo Noe quod cessassent aquae super terram.
12 nondimeno aspettò altri sette giorni e rimandò fuori la colomba, la quale non tornò più a lui.12 Exspectavitque nihilominus septem alios dies; et emisit columbam, quae non est reversa ultra ad eum.
13 Così l'anno secentesimo primo, nel primo mese, al primo del mese, le acque lasciarono la terra, e Noè, scoperchiato il tetto dell'arca, guardò e vide che la superficie della terra era asciutta.13 Igitur sescentesimo primo anno, primo mense, prima die mensis, siccatae sunt aquae super terram; et aperiens Noe tectum arcae, et ecce aspexit viditque quod exsiccata erat superficies terrae.
14 La terra fu asciutta il secondo mese, ai ventisette del mese.14 Mense secundo, septima et vicesima die mensis, arefacta est terra.
15 E Dio parlò a Noè e gli disse:15 Locutus est autem Deus ad Noe dicens:
16 « Esci dall'arca tu e la tua moglie, i tuoi figlioli e le mogli dei tuoi figlioli teco.16 “Egredere de arca tu et uxor tua, filii tui et uxores filiorum tuorum tecum.
17 Fa uscire con te tutti gli animali d'ogni specie che son teco: volatili e bestie e rettili che striscian sulla terra; e scendete sulla terra, crescete e moltiplicatevi sopra di essa ».17 Cuncta animantia, quae sunt apud te ex omni carne, tam in volatilibus quam in pecoribus et in universis reptilibus, quae reptant super terram, educ tecum, ut pullulent super terram et crescant et multiplicentur super eam”.
18 Uscì adunque Noè coi suoi figlioli, la sua moglie e le mogli dei suoi figlioli.18 Egressus est ergo Noe et filii eius, uxor illius et uxores filiorum eius cum eo.
19 E anche tutte le fiere e gli animali domestici e i rettili che strisciano sopra la terra secondo le loro famiglie uscirono dall'arca.19 Sed et omnia animantia, iumenta, volatilia et reptilia, quae reptant super terram, secundum genus suum egressa sunt de arca.
20 E Noè eresse un altare al Signore, e, prendendo di tutti gli animali e di tutti gli uccelli puri, li offrì in olocausto sopra l'altare.20 Aedificavit autem Noe altare Domino; et tollens de cunctis pecoribus mundis et volucribus mundis obtulit holocausta super altare.
21 E il Signore, gradito l'odore soave, disse: « Io non maledirò più la terra a causa degli uomini, perchè i sensi e i pensieri del cuore umano sono inclinati al male fin dall'adolescenza; quindi non colpirò più ogni vivente come ho fatto.21 Odoratusque est Dominus odorem suavitatis et locutus est Dominus ad cor suum: “Nequaquam ultra maledicam terrae propter homines, quia cogitatio humani cordis in malum prona est ab adulescentia sua. Non igitur ultra percutiam omnem animam viventem, sicut feci.
22 Finchè durerà la terra, semente e messe, freddo e caldo, estate e inverno, notte e giorno non cesseranno mai ».22 Cunctis diebus terrae, sementis et messis, frigus et aestus, aestas et hiems, dies et nox non requiescent”.