1 - In quel tempo Erode il Tetrarca, avendo udito la fama di Gesù, | 1 In illo tempore audivit He rodes tetrarcha famam Iesu |
2 disse a' suoi cortigiani: «Costui è Giovanni Battista, risuscitato dai morti; per questo si fanno miracoli per mezzo suo». | 2 et ait puerissuis: “ Hic est Ioannes Baptista; ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutesoperantur in eo ”. |
3 Poichè Erode, avendo fatto arrestare Giovanni, l'aveva chiuso in prigione, a causa d'Erodiade, moglie di suo fratello Filippo; | 3 Herodes enim tenuit Ioannem et alligavit eum et posuit incarcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui. |
4 perchè Giovanni gli diceva: «Non ti è permesso di tenerla con te». | 4 Dicebat enim illiIoannes: “ Non licet tibi habere eam ”. |
5 Ora, pur desiderando di farlo morire, temeva il popolo che lo riguardava come un profeta. | 5 Et volens illum occidere, timuitpopulum, quia sicut prophetam eum habebant.
|
6 Ma nel giorno natalizio di Erode, la figlia di Erodiade, ballò nel convito e piacque tanto a Erode, | 6 Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio et placuitHerodi, |
7 ch'egli promise con giuramento di darle qualunque cosa gli avesse domandato. | 7 unde cum iuramento pollicitus est ei dare, quodcumque postulasset. |
8 Ed ella, istruita prima da sua madre: «Dammi qui», gli disse «sopra un piatto la testa di Giovanni Battista». | 8 At illa, praemonita a matre sua: “ Da mihi, inquit, hic in disco caput IoannisBaptistae ”. |
9 Il re ne fu contristato, ma a motivo del giuramento e dei convitati, comandò che le fosse data, | 9 Et contristatus rex propter iuramentum et eos, qui pariterrecumbebant, iussit dari |
10 e fece decapitare Giovanni nella prigione. | 10 misitque et decollavit Ioannem in carcere; |
11 La testa di lui, portata sopra un piatto, venne data alla fanciulla. | 11 etallatum est caput eius in disco et datum est puellae, et tulit matri suae. |
12 I discepoli di Giovanni vennero a prenderne il corpo e lo seppellirono; poi corsero a riferire il fatto a Gesù. | 12 Etaccedentes discipuli eius tulerunt corpus et sepelierunt illud et venientesnuntiaverunt Iesu.
|
13 Gesù, udite queste cose, se ne andò in barca e si ritirò in un luogo deserto e appartato; ma le turbe, saputolo, gli tennero dietro, a piedi, dalle città. | 13 Quod cum audisset Iesus, secessit inde in navicula in locum desertum seorsum;et cum audissent, turbae secutae sunt eum pedestres de civitatibus. |
14 Sceso poi dalla barca, vide una gran folla, e n'ebbe compassione e guarì i loro infermi. | 14 Et exiensvidit turbam multam et misertus est eorum et curavit languidos eorum. |
15 Sul far della sera, i suoi discepoli gli s'accostarono dicendo: «Il luogo è deserto e l'ora è tarda; licenzia dunque le turbe affinchè vadano per i villaggi a comprarsi da mangiare». | 15 Vespereautem facto, accesserunt ad eum discipuli dicentes: “ Desertus est locus, ethora iam praeteriit; dimitte turbas, ut euntes in castella emant sibi escas ”. |
16 Ma Gesù rispose loro: «Non c'è bisogno che se ne vadano; date voi da mangiare a loro». | 16 Iesus autem dixit eis: “ Non habent necesse ire; date illis vos manducare”. |
17 Essi osservarono: «Noi abbiam soltanto cinque pani e due pesci». | 17 Illi autem dicunt ei: “ Non habemus hic nisi quinque panes et duospisces ”. |
18 «Portatemeli qua», disse loro. | 18 Qui ait: “ Afferte illos mihi huc ”. |
19 E dopo aver comandato alle turbe di accomodarsi sull'erba, prese i cinque pani e i due pesci e alzati gli occhi al cielo, benedisse e spezzando i pani li diede ai discepoli e i discepoli alle turbe. | 19 Et cum iussissetturbas discumbere supra fenum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus,aspiciens in caelum benedixit et fregit et dedit discipulis panes, discipuliautem turbis. |
20 Tutti mangiarono e si satollarono; e si portaron via dodici ceste piene colme dei frammenti avanzati. | 20 Et manducaverunt omnes et saturati sunt; et tulerunt reliquiasfragmentorum duodecim cophinos plenos. |
21 Ora quelli che avevano mangiato erano circa cinquemila uomini senza contare le donne e i fanciulli. | 21 Manducantium autem fuit numerus ferequinque milia virorum, exceptis mulieribus et parvulis.
|
22 Subito dopo Gesù invitò i suoi discepoli a salire in barca e a precederlo sull'altra riva, mentr'egli congedava le turbe. | 22 Et statim iussit discipulos ascendere in naviculam et praecedere eum transfretum, donec dimitteret turbas. |
23 Dopo averle congedate, salì in disparte sul monte a pregare. E venuta la sera, si trovò tutto solo. | 23 Et dimissis turbis, ascendit in montem solusorare. Vespere autem facto, solus erat ibi.
|
24 Frattanto la barca, in mezzo al mare, era sbattuta dai flutti essendo il vento contrario. | 24 Navicula autem iam multis stadiis a terra distabat, fluctibus iactata; eratenim contrarius ventus. |
25 Ma alla quarta vigilia della notte, Gesù andò verso di loro, camminando sul mare. | 25 Quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambulanssupra mare. |
26 I discepoli, vedendolo camminare sul mare, si turbarono e dissero: «È un fantasma». E gridaron dalla paura. | 26 Discipuli autem, videntes eum supra mare ambulantem, turbati suntdicentes: “ Phantasma est ”, et prae timore clamaverunt. |
27 Ma subito Gesù rivolgendosi a loro, disse: «Coraggio, sono io; non temete». | 27 Statimque Iesuslocutus est eis dicens: “ Habete fiduciam, ego sum; nolite timere! ”. |
28 Pietro rispose: «Signore, se sei tu, comandami di venire da te sulle acque». | 28 Respondens autem ei Petrus dixit: “ Domine, si tu es, iube me venire ad tesuper aquas ”. |
29 Ed egli disse: «Vieni». E Pietro, sceso dalla barca, camminò sulle acque per andare da Gesù. | 29 At ipse ait: “ Veni! ”. Et descendens Petrus de naviculaambulavit super aquas et venit ad Iesum. |
30 Ma, vedendo la violenza del vento, s'impaurì e poichè cominciava a sommergersi gridò: «Signore, salvami!». | 30 Videns vero ventum validum timuitet, cum coepisset mergi, clamavit dicens: “ Domine, salvum me fac! ”. |
31 Gesù stendendogli subito la mano, lo afferrò e gli disse: «Uomo di poca fede, perchè hai dubitato?». | 31 Continuo autem Iesus extendens manum apprehendit eum et ait illi: “ Modicaefidei, quare dubitasti? ”. |
32 E quando furon montati sulla barca, il vento cessò. | 32 Et cum ascendissent in naviculam, cessavitventus. |
33 Allora quelli che eran nella barca l'adorarono dicendo: «Tu sei veramente il Figliuolo di Dio». | 33 Qui autem in navicula erant, adoraverunt eum dicentes: “ VereFilius Dei es! ”.
|
34 Attraversato il lago, approdarono nella terra di Genezaret. | 34 Et cum transfretassent, venerunt in terram Gennesaret. |
35 La gente del luogo, riconosciutolo, mandarono ad avvisare tutto il paese all'intorno; e vennero a presentargli tutti gl'infermi | 35 Et cum cognovissenteum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam et obtulerunt eiomnes male habentes, |
36 e lo pregavano di lasciar loro toccare almeno l'orlo della sua veste; e quanti lo toccavano, guarivano. | 36 et rogabant eum, ut vel fimbriam vestimenti eiustangerent; et, quicumque tetigerunt, salvi facti sunt.
|