Tobia 13

BIBBIA RICCIOTTI	GREEK BIBLE
1 - Allora il vecchio Tobia aprì la bocca a benedire il Signore, e disse:« Grande sei in eterno, o Signore; in tutti i secoli è il regno tuo;	1 και τωβιτ εγραψεν προσευχην εις αγαλλιασιν και ειπεν
2 perchè tu flagelli e salvi, conduci al sepolcro e risusciti nè v'è chi sfugga dalla tua mano.	2 ευλογητος ο θεος ο ζων εις τους αιωνας και η βασιλεια αυτου οτι αυτος μαστιγοι και ελεα καταγει εις αδην και αναγει και ουκ εστιν ος εκφευξεται την χειρα αυτου
3 Date gloria al Signore, figli d' Israele, e lodatelo al cospetto delle nazioni;	3 εξομολογεισθε αυτω οι υιοι ισραηλ ενωπιον των εθνων οτι αυτος διεσπειρεν ημας εν αυτοις
4 perchè egli vi fe' disperdere fra popoli che non lo conoscono, acciò narraste le sue meraviglie, ed insegnaste ad essi che non v' è altro Dio onnipotente oltre di lui.	4 εκει υποδειξατε την μεγαλωσυνην αυτου υψουτε αυτον ενωπιον παντος ζωντος καθοτι αυτος κυριος ημων και θεος αυτος πατηρ ημων εις παντας τους αιωνας
5 Egli ci castigò per le nostre iniquità; egli ci libererà per la sua misericordia.	5 και μαστιγωσει ημας εν ταις αδικιαις ημων και παλιν ελεησει και συναξει ημας εκ παντων των εθνων ου εαν σκορπισθητε εν αυτοις
6 Rimirate dunque quel ch'egli ha fatto per noi con timore e tremore rendetegli lode, e con le vostre opere esaltate il re de' secoli.	6 εαν επιστρεψητε προς αυτον εν ολη καρδια υμων και εν ολη τη ψυχη ποιησαι ενωπιον αυτου αληθειαν τοτε επιστρεψει προς υμας και ου μη κρυψη το προσωπον αυτου αφ' υμων
7 Io poi nella terra del mio esilio gli darò lode, perchè ha mostrato la sua maestà ad una gente peccatrice.	7 και θεασασθε α ποιησει μεθ' υμων και εξομολογησασθε αυτω εν ολω τω στοματι υμων και ευλογησατε τον κυριον της δικαιοσυνης και υψωσατε τον βασιλεα των αιωνων
8 Convertitevi dunque, peccatori, e fate il bene innanzi a Dìo, credendo che egli userà con voi la sua misericordia.	8 εγω εν τη γη της αιχμαλωσιας μου εξομολογουμαι αυτω και δεικνυω την ισχυν και την μεγαλωσυνην αυτου εθνει αμαρτωλων επιστρεψατε αμαρτωλοι και ποιησατε δικαιοσυνην ενωπιον αυτου τις γινωσκει ει θελησει υμας και ποιησει ελεημοσυνην υμιν
9 Io poi e l'anima mia in lui ci rallegreremo,	9 τον θεον μου υψω και η ψυχη μου τον βασιλεα του ουρανου και αγαλλιασεται την μεγαλωσυνην αυτου
10 Benedite tutti il Signore, o suoi eletti; celebrate giorni di letizia, e dategli lode.	10 λεγετωσαν παντες και εξομολογεισθωσαν αυτω εν ιεροσολυμοις ιεροσολυμα πολις αγια μαστιγωσει επι τα εργα των υιων σου και παλιν ελεησει τους υιους των δικαιων
11 O Gerusalemme, città di Dio, il Signore t' ha castigato per l'opere delle tue mani.	11 εξομολογου τω κυριω αγαθως και ευλογει τον βασιλεα των αιωνων ινα παλιν η σκηνη αυτου οικοδομηθη σοι μετα χαρας
12 Da' gloria a Dio pei tuoi beni, e benedici l'iddio de' secoli; acciò riedifichi in te il suo tabernacolo, e richiami a te tutt' i prigionieri, e tu goda in tutti i secoli de' secoli.	12 και ευφραναι εν σοι τους αιχμαλωτους και αγαπησαι εν σοι τους ταλαιπωρους εις πασας τας γενεας του αιωνος
13 Tu rifulgerai di splendida luce, e tutti i confini della terra t'adoreranno.	13 εθνη πολλα μακροθεν ηξει προς το ονομα κυριου του θεου δωρα εν χερσιν εχοντες και δωρα τω βασιλει του ουρανου γενεαι γενεων δωσουσιν σοι αγαλλιαμα
14 A te verranno le genti da lungi, e portando doni in te adoreranno il Signore; considereranno come un santuario la tua terra,	14 επικαταρατοι παντες οι μισουντες σε ευλογημενοι εσονται παντες οι αγαπωντες σε εις τον αιωνα
15 perchè in mezzo a te invocheranno il nome grande,	15 χαρηθι και αγαλλιασαι επι τοις υιοις των δικαιων οτι συναχθησονται και ευλογησουσιν τον κυριον των δικαιων ω μακαριοι οι αγαπωντες σε χαρησονται επι τη ειρηνη σου
16 Saranno maledetti quelli che ti disprezzeranno; condannati tutti quelli che ti bestemmieranno; benedetti quelli che ti riedificheranno.	16 μακαριοι οσοι ελυπηθησαν επι πασαις ταις μαστιξιν σου οτι επι σοι χαρησονται θεασαμενοι πασαν την δοξαν σου και ευφρανθησονται εις τον αιωνα η ψυχη μου ευλογειτω τον θεον τον βασιλεα τον μεγαν
17 Tu poi ti rallegrerai ne' tuoi figli, perchè tutti saran benedetti, e riuniti presso il Signore.	17 οτι οικοδομηθησεται ιερουσαλημ σαπφειρω και σμαραγδω και λιθω εντιμω τα τειχη σου και οι πυργοι και οι προμαχωνες εν χρυσιω καθαρω και αι πλατειαι ιερουσαλημ βηρυλλω και ανθρακι και λιθω εκ σουφιρ ψηφολογηθησονται
18 Beati tutti quelli che t'amano, e che si rallegrano della tua pace.	18 και ερουσιν πασαι αι ρυμαι αυτης αλληλουια και αινεσουσιν λεγοντες ευλογητος ο θεος ος υψωσεν παντας τους αιωνας
19 Anima mia, benedici il Signore, perchè ha liberato Gerusalemme sua città da tutte le sue tribolazioni, il Signore Dio nostro.
20 Beato sarò se rimarrò qualcuno della mia stirpe a veder lo splendore di Gerusalemme.
21 Le porte di Gerusalemme saran fatte di zaffiro e smeraldo, e tutto il giro delle sue mura di pietra preziosa.
22 Tutte le sue piazze saran lastricate di pietra candida e monda, e per le sue strade si canterà: alleluia.
23 Benedetto il Signore che l'ha esaltata, e sia il regno di lui sopra d'essa nel secoli de' secoli. Amen ».