ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 33

LXX	NOVA VULGATA
1 τω δαυιδ οποτε ηλλοιωσεν το προσωπον αυτου εναντιον αβιμελεχ και απελυσεν αυτον και απηλθεν	1 Exsultate, iusti, in Domino; rectos decet collaudatio.
2 ευλογησω τον κυριον εν παντι καιρω δια παντος η αινεσις αυτου εν τω στοματι μου	2 Confitemini Domino in cithara, in psalterio decem chordarum psallite illi.
3 εν τω κυριω επαινεσθησεται η ψυχη μου ακουσατωσαν πραεις και ευφρανθητωσαν	3 Cantate ei canticum novum, bene psallite ei in vociferatione,
4 μεγαλυνατε τον κυριον συν εμοι και υψωσωμεν το ονομα αυτου επι το αυτο	4 quia rectum est verbum Domini, et omnia opera eius in fide.
5 εξεζητησα τον κυριον και επηκουσεν μου και εκ πασων των παροικιων μου ερρυσατο με	5 Diligit iustitiam et iudicium; misericordia Domini plena est terra.
6 προσελθατε προς αυτον και φωτισθητε και τα προσωπα υμων ου μη καταισχυνθη	6 Verbo Domini caeli facti sunt, et spiritu oris eius omnis virtus eorum.
7 ουτος ο πτωχος εκεκραξεν και ο κυριος εισηκουσεν αυτου και εκ πασων των θλιψεων αυτου εσωσεν αυτον	7 Congregans sicut in utre aquas maris, ponens in thesauris abyssos.
8 παρεμβαλει αγγελος κυριου κυκλω των φοβουμενων αυτον και ρυσεται αυτους	8 Timeat Dominum omnis terra, a facie autem eius formident omnes inhabitantes orbem.
9 γευσασθε και ιδετε οτι χρηστος ο κυριος μακαριος ανηρ ος ελπιζει επ' αυτον	9 Quoniam ipse dixit, et facta sunt, ipse mandavit, et creata sunt.
10 φοβηθητε τον κυριον οι αγιοι αυτου οτι ουκ εστιν υστερημα τοις φοβουμενοις αυτον	10 Dominus dissipat consilia gentium, irritas facit cogitationes populorum.
11 πλουσιοι επτωχευσαν και επεινασαν οι δε εκζητουντες τον κυριον ουκ ελαττωθησονται παντος αγαθου διαψαλμα	11 Consilium autem Domini in aeternum manet, cogitationes cordis eius in generatione et generationem.
12 δευτε τεκνα ακουσατε μου φοβον κυριου διδαξω υμας	12 Beata gens, cui Dominus est Deus, populus, quem elegit in hereditatem sibi.
13 τις εστιν ανθρωπος ο θελων ζωην αγαπων ημερας ιδειν αγαθας	13 De caelo respexit Dominus, vidit omnes filios hominum.
14 παυσον την γλωσσαν σου απο κακου και χειλη σου του μη λαλησαι δολον	14 De loco habitaculi sui respexit super omnes, qui habitant terram,
15 εκκλινον απο κακου και ποιησον αγαθον ζητησον ειρηνην και διωξον αυτην	15 qui finxit singillatim corda eorum, qui intellegit omnia opera eorum.
16 οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις δεησιν αυτων	16 Non salvatur rex per multam virtutem, et gigas non liberabitur in multitudine virtutis suae.
17 προσωπον δε κυριου επι ποιουντας κακα του εξολεθρευσαι εκ γης το μνημοσυνον αυτων	17 Fallax equus ad salutem, in abundantia autem virtutis suae non salvabit.
18 εκεκραξαν οι δικαιοι και ο κυριος εισηκουσεν αυτων και εκ πασων των θλιψεων αυτων ερρυσατο αυτους	18 Ecce oculi Domini super metuentes eum, in eos, qui sperant super misericordia eius,
19 εγγυς κυριος τοις συντετριμμενοις την καρδιαν και τους ταπεινους τω πνευματι σωσει	19 ut eruat a morte animas eorum et alat eos in fame.
20 πολλαι αι θλιψεις των δικαιων και εκ πασων αυτων ρυσεται αυτους	20 Anima nostra sustinet Dominum, quoniam adiutor et protector noster est;
21 κυριος φυλασσει παντα τα οστα αυτων εν εξ αυτων ου συντριβησεται	21 quia in eo laetabitur cor nostrum, et in nomine sancto eius speravimus.
22 θανατος αμαρτωλων πονηρος και οι μισουντες τον δικαιον πλημμελησουσιν	22 Fiat misericordia tua, Domine, super nos, quemadmodum speravimus in te.
23 λυτρωσεται κυριος ψυχας δουλων αυτου και ου μη πλημμελησωσιν παντες οι ελπιζοντες επ' αυτον