ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 103

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 τω δαυιδ ευλογει η ψυχη μου τον κυριον κυριε ο θεος μου εμεγαλυνθης σφοδρα εξομολογησιν και ευπρεπειαν ενεδυσω	1 Of David. Bless the LORD, my soul; all my being, bless his holy name!
2 αναβαλλομενος φως ως ιματιον εκτεινων τον ουρανον ωσει δερριν	2 Bless the LORD, my soul; do not forget all the gifts of God,
3 ο στεγαζων εν υδασιν τα υπερωα αυτου ο τιθεις νεφη την επιβασιν αυτου ο περιπατων επι πτερυγων ανεμων	3 Who pardons all your sins, heals all your ills,
4 ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρ φλεγον	4 Delivers your life from the pit, surrounds you with love and compassion,
5 εθεμελιωσεν την γην επι την ασφαλειαν αυτης ου κλιθησεται εις τον αιωνα του αιωνος	5 Fills your days with good things; your youth is renewed like the eagle's.
6 αβυσσος ως ιματιον το περιβολαιον αυτου επι των ορεων στησονται υδατα	6 The LORD does righteous deeds, brings justice to all the oppressed.
7 απο επιτιμησεως σου φευξονται απο φωνης βροντης σου δειλιασουσιν	7 His ways were revealed to Moses, mighty deeds to the people of Israel.
8 αναβαινουσιν ορη και καταβαινουσιν πεδια εις τοπον ον εθεμελιωσας αυτοις	8 Merciful and gracious is the LORD, slow to anger, abounding in kindness.
9 οριον εθου ο ου παρελευσονται ουδε επιστρεψουσιν καλυψαι την γην	9 God does not always rebuke, nurses no lasting anger,
10 ο εξαποστελλων πηγας εν φαραγξιν ανα μεσον των ορεων διελευσονται υδατα	10 Has not dealt with us as our sins merit, nor requited us as our deeds deserve.
11 ποτιουσιν παντα τα θηρια του αγρου προσδεξονται οναγροι εις διψαν αυτων	11 As the heavens tower over the earth, so God's love towers over the faithful.
12 επ' αυτα τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσει εκ μεσου των πετρων δωσουσιν φωνην	12 As far as the east is from the west, so far have our sins been removed from us.
13 ποτιζων ορη εκ των υπερωων αυτου απο καρπου των εργων σου χορτασθησεται η γη	13 As a father has compassion on his children, so the LORD has compassion on the faithful.
14 εξανατελλων χορτον τοις κτηνεσιν και χλοην τη δουλεια των ανθρωπων του εξαγαγειν αρτον εκ της γης	14 For he knows how we are formed, remembers that we are dust.
15 και οινος ευφραινει καρδιαν ανθρωπου του ιλαρυναι προσωπον εν ελαιω και αρτος καρδιαν ανθρωπου στηριζει	15 Our days are like the grass; like flowers of the field we blossom.
16 χορτασθησεται τα ξυλα του πεδιου αι κεδροι του λιβανου ας εφυτευσεν	16 The wind sweeps over us and we are gone; our place knows us no more.
17 εκει στρουθια εννοσσευσουσιν του ερωδιου η οικια ηγειται αυτων	17 But the LORD'S kindness is forever, toward the faithful from age to age. He favors the children's children
18 ορη τα υψηλα ταις ελαφοις πετρα καταφυγη τοις χοιρογρυλλιοις	18 of those who keep his covenant, who take care to fulfill its precepts.
19 εποιησεν σεληνην εις καιρους ο ηλιος εγνω την δυσιν αυτου	19 The LORD'S throne is established in heaven; God's royal power rules over all.
20 εθου σκοτος και εγενετο νυξ εν αυτη διελευσονται παντα τα θηρια του δρυμου	20 Bless the LORD, all you angels, mighty in strength and attentive, obedient to every command.
21 σκυμνοι ωρυομενοι αρπασαι και ζητησαι παρα του θεου βρωσιν αυτοις	21 Bless the LORD, all you hosts, ministers who do God's will.
22 ανετειλεν ο ηλιος και συνηχθησαν και εν ταις μανδραις αυτων κοιτασθησονται	22 Bless the LORD, all creatures, everywhere in God's domain. Bless the LORD, my soul!
23 εξελευσεται ανθρωπος επι το εργον αυτου και επι την εργασιαν αυτου εως εσπερας
24 ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε παντα εν σοφια εποιησας επληρωθη η γη της κτησεως σου
25 αυτη η θαλασσα η μεγαλη και ευρυχωρος εκει ερπετα ων ουκ εστιν αριθμος ζωα μικρα μετα μεγαλων
26 εκει πλοια διαπορευονται δρακων ουτος ον επλασας εμπαιζειν αυτω
27 παντα προς σε προσδοκωσιν δουναι την τροφην αυτοις ευκαιρον
28 δοντος σου αυτοις συλλεξουσιν ανοιξαντος δε σου την χειρα τα συμπαντα πλησθησονται χρηστοτητος
29 αποστρεψαντος δε σου το προσωπον ταραχθησονται αντανελεις το πνευμα αυτων και εκλειψουσιν και εις τον χουν αυτων επιστρεψουσιν
30 εξαποστελεις το πνευμα σου και κτισθησονται και ανακαινιεις το προσωπον της γης
31 ητω η δοξα κυριου εις τον αιωνα ευφρανθησεται κυριος επι τοις εργοις αυτου
32 ο επιβλεπων επι την γην και ποιων αυτην τρεμειν ο απτομενος των ορεων και καπνιζονται
33 ασω τω κυριω εν τη ζωη μου ψαλω τω θεω μου εως υπαρχω
34 ηδυνθειη αυτω η διαλογη μου εγω δε ευφρανθησομαι επι τω κυριω
35 εκλιποισαν αμαρτωλοι απο της γης και ανομοι ωστε μη υπαρχειν αυτους ευλογει η ψυχη μου τον κυριον