ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 103

LXX	KÁLDI-NEOVULGÁTA
1 τω δαυιδ ευλογει η ψυχη μου τον κυριον κυριε ο θεος μου εμεγαλυνθης σφοδρα εξομολογησιν και ευπρεπειαν ενεδυσω	1 Dávidtól. Áldjad, lelkem, az Urat, s egész bensőm az ő szent nevét.
2 αναβαλλομενος φως ως ιματιον εκτεινων τον ουρανον ωσει δερριν	2 Áldjad, lelkem, az Urat, és ne feledd el jótéteményeit.
3 ο στεγαζων εν υδασιν τα υπερωα αυτου ο τιθεις νεφη την επιβασιν αυτου ο περιπατων επι πτερυγων ανεμων	3 Ő megbocsátja minden gonoszságodat, ő meggyógyítja minden betegségedet;
4 ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρ φλεγον	4 Ő megóvja életed a pusztulástól, ő irgalommal és kegyelemmel koronáz meg téged.
5 εθεμελιωσεν την γην επι την ασφαλειαν αυτης ου κλιθησεται εις τον αιωνα του αιωνος	5 Ő kielégíti javaival kívánságodat: mint a sasé, visszatér ifjúságod.
6 αβυσσος ως ιματιον το περιβολαιον αυτου επι των ορεων στησονται υδατα	6 Igaz dolgokat cselekszik az Úr, és igazságot szolgáltat minden elnyomottnak.
7 απο επιτιμησεως σου φευξονται απο φωνης βροντης σου δειλιασουσιν	7 Megismertette Mózessel útjait, Izrael fiaival cselekedeteit.
8 αναβαινουσιν ορη και καταβαινουσιν πεδια εις τοπον ον εθεμελιωσας αυτοις	8 Irgalmas és könyörületes az Úr, hosszan tűrő és nagyirgalmú.
9 οριον εθου ο ου παρελευσονται ουδε επιστρεψουσιν καλυψαι την γην	9 Nem tartja meg haragját mindvégig, és nem fenyeget örökké.
10 ο εξαποστελλων πηγας εν φαραγξιν ανα μεσον των ορεων διελευσονται υδατα	10 Nem bűneink szerint bánt velünk, és nem fizetett meg nekünk gonoszságainkért.
11 ποτιουσιν παντα τα θηρια του αγρου προσδεξονται οναγροι εις διψαν αυτων	11 Mert amilyen magasan van az ég a föld fölött, olyan nagy az ő irgalma azok számára, akik őt félik.
12 επ' αυτα τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσει εκ μεσου των πετρων δωσουσιν φωνην	12 Amilyen messze van kelet a nyugattól, olyan messzire veti tőlünk gonoszságainkat.
13 ποτιζων ορη εκ των υπερωων αυτου απο καρπου των εργων σου χορτασθησεται η γη	13 Mint ahogy az atya könyörül fiain, úgy könyörül az Úr azokon, akik őt félik.
14 εξανατελλων χορτον τοις κτηνεσιν και χλοην τη δουλεια των ανθρωπων του εξαγαγειν αρτον εκ της γης	14 Mert ő ismeri létrejöttünket, és megemlékezik arról, hogy porból vagyunk.
15 και οινος ευφραινει καρδιαν ανθρωπου του ιλαρυναι προσωπον εν ελαιω και αρτος καρδιαν ανθρωπου στηριζει	15 Olyan az ember élete, mint a fűé: kivirul, mint a mező virága,
16 χορτασθησεται τα ξυλα του πεδιου αι κεδροι του λιβανου ας εφυτευσεν	16 de ráfúj a szél, és nincs többé, s a helyét sem ismerik.
17 εκει στρουθια εννοσσευσουσιν του ερωδιου η οικια ηγειται αυτων	17 De az Úr kegyelme öröktől fogva és örökké kíséri azokat, akik őt félik, s igazsága azok unokáit,
18 ορη τα υψηλα ταις ελαφοις πετρα καταφυγη τοις χοιρογρυλλιοις	18 akik megtartják szövetségét, és gondosan teljesítik parancsolatait.
19 εποιησεν σεληνην εις καιρους ο ηλιος εγνω την δυσιν αυτου	19 Az Úr az égben állította fel trónusát, és királysága mindenen uralkodik.
20 εθου σκοτος και εγενετο νυξ εν αυτη διελευσονται παντα τα θηρια του δρυμου	20 Áldjátok az Urat, angyalai mind, ti hatalmas erejűek, akik teljesítitek szavát, mihelyt parancsának hangját meghalljátok.
21 σκυμνοι ωρυομενοι αρπασαι και ζητησαι παρα του θεου βρωσιν αυτοις	21 Áldjátok az Urat, seregei mind, szolgái, akik akaratát megteszitek.
22 ανετειλεν ο ηλιος και συνηχθησαν και εν ταις μανδραις αυτων κοιτασθησονται	22 Áldjátok az Urat, művei mind, mindenütt, ahol uralkodik. Áldjad lelkem az Urat!
23 εξελευσεται ανθρωπος επι το εργον αυτου και επι την εργασιαν αυτου εως εσπερας
24 ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε παντα εν σοφια εποιησας επληρωθη η γη της κτησεως σου
25 αυτη η θαλασσα η μεγαλη και ευρυχωρος εκει ερπετα ων ουκ εστιν αριθμος ζωα μικρα μετα μεγαλων
26 εκει πλοια διαπορευονται δρακων ουτος ον επλασας εμπαιζειν αυτω
27 παντα προς σε προσδοκωσιν δουναι την τροφην αυτοις ευκαιρον
28 δοντος σου αυτοις συλλεξουσιν ανοιξαντος δε σου την χειρα τα συμπαντα πλησθησονται χρηστοτητος
29 αποστρεψαντος δε σου το προσωπον ταραχθησονται αντανελεις το πνευμα αυτων και εκλειψουσιν και εις τον χουν αυτων επιστρεψουσιν
30 εξαποστελεις το πνευμα σου και κτισθησονται και ανακαινιεις το προσωπον της γης
31 ητω η δοξα κυριου εις τον αιωνα ευφρανθησεται κυριος επι τοις εργοις αυτου
32 ο επιβλεπων επι την γην και ποιων αυτην τρεμειν ο απτομενος των ορεων και καπνιζονται
33 ασω τω κυριω εν τη ζωη μου ψαλω τω θεω μου εως υπαρχω
34 ηδυνθειη αυτω η διαλογη μου εγω δε ευφρανθησομαι επι τω κυριω
35 εκλιποισαν αμαρτωλοι απο της γης και ανομοι ωστε μη υπαρχειν αυτους ευλογει η ψυχη μου τον κυριον