1 και απεκριθη κυριος ο θεος τω ιωβ και ειπεν | 1 Moreover the LORD answered Job, and said, |
2 μη κρισιν μετα ικανου εκκλινει ελεγχων θεον αποκριθησεται αυτην | 2 Shall he that contendeth with the Almighty instruct him? he that reproveth God, let him answer it. |
3 υπολαβων δε ιωβ λεγει τω κυριω | 3 Then Job answered the LORD, and said, |
4 τι ετι εγω κρινομαι νουθετουμενος και ελεγχων κυριον ακουων τοιαυτα ουθεν ων εγω δε τινα αποκρισιν δω προς ταυτα χειρα θησω επι στοματι μου | 4 Behold, I am vile; what shall I answer thee? I will lay mine hand upon my mouth. |
5 απαξ λελαληκα επι δε τω δευτερω ου προσθησω | 5 Once have I spoken; but I will not answer: yea, twice; but I will proceed no further. |
6 ετι δε υπολαβων ο κυριος ειπεν τω ιωβ εκ του νεφους | 6 Then answered the LORD unto Job out of the whirlwind, and said, |
7 μη αλλα ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι | 7 Gird up thy loins now like a man: I will demand of thee, and declare thou unto me. |
8 μη αποποιου μου το κριμα οιει δε με αλλως σοι κεχρηματικεναι η ινα αναφανης δικαιος | 8 Wilt thou also disannul my judgment? wilt thou condemn me, that thou mayest be righteous? |
9 η βραχιων σοι εστιν κατα του κυριου η φωνη κατ' αυτον βροντας | 9 Hast thou an arm like God? or canst thou thunder with a voice like him? |
10 αναλαβε δη υψος και δυναμιν δοξαν δε και τιμην αμφιεσαι | 10 Deck thyself now with majesty and excellency; and array thyself with glory and beauty. |
11 αποστειλον δε αγγελους οργη παν δε υβριστην ταπεινωσον | 11 Cast abroad the rage of thy wrath: and behold every one that is proud, and abase him. |
12 υπερηφανον δε σβεσον σηψον δε ασεβεις παραχρημα | 12 Look on every one that is proud, and bring him low; and tread down the wicked in their place. |
13 κρυψον δε εις γην εξω ομοθυμαδον τα δε προσωπα αυτων ατιμιας εμπλησον | 13 Hide them in the dust together; and bind their faces in secret. |
14 ομολογησω αρα οτι δυναται η δεξια σου σωσαι | 14 Then will I also confess unto thee that thine own right hand can save thee. |
15 αλλα δη ιδου θηρια παρα σοι χορτον ισα βουσιν εσθιει | 15 Behold now behemoth, which I made with thee; he eateth grass as an ox. |
16 ιδου δη ισχυς αυτου επ' οσφυι η δε δυναμις επ' ομφαλου γαστρος | 16 Lo now, his strength is in his loins, and his force is in the navel of his belly. |
17 εστησεν ουραν ως κυπαρισσον τα δε νευρα αυτου συμπεπλεκται | 17 He moveth his tail like a cedar: the sinews of his stones are wrapped together. |
18 αι πλευραι αυτου πλευραι χαλκειαι η δε ραχις αυτου σιδηρος χυτος | 18 His bones are as strong pieces of brass; his bones are like bars of iron. |
19 τουτ' εστιν αρχη πλασματος κυριου πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων αυτου | 19 He is the chief of the ways of God: he that made him can make his sword to approach unto him. |
20 επελθων δε επ' ορος ακροτομον εποιησεν χαρμονην τετραποσιν εν τω ταρταρω | 20 Surely the mountains bring him forth food, where all the beasts of the field play. |
21 υπο παντοδαπα δενδρα κοιμαται παρα παπυρον και καλαμον και βουτομον | 21 He lieth under the shady trees, in the covert of the reed, and fens. |
22 σκιαζονται δε εν αυτω δενδρα μεγαλα συν ραδαμνοις και κλωνες αγνου | 22 The shady trees cover him with their shadow; the willows of the brook compass him about. |
23 εαν γενηται πλημμυρα ου μη αισθηθη πεποιθεν οτι προσκρουσει ο ιορδανης εις το στομα αυτου | 23 Behold, he drinketh up a river, and hasteth not: he trusteth that he can draw up Jordan into his mouth. |
24 εν τω οφθαλμω αυτου δεξεται αυτον ενσκολιευομενος τρησει ρινα | 24 He taketh it with his eyes: his nose pierceth through snares. |
25 αξεις δε δρακοντα εν αγκιστρω περιθησεις δε φορβεαν περι ρινα αυτου | |
26 ει δησεις κρικον εν τω μυκτηρι αυτου ψελιω δε τρυπησεις το χειλος αυτου | |
27 λαλησει δε σοι δεησει ικετηρια μαλακως | |
28 θησεται δε διαθηκην μετα σου λημψη δε αυτον δουλον αιωνιον | |
29 παιξη δε εν αυτω ωσπερ ορνεω η δησεις αυτον ωσπερ στρουθιον παιδιω | |
30 ενσιτουνται δε εν αυτω εθνη μεριτευονται δε αυτον φοινικων γενη | |
31 παν δε πλωτον συνελθον ου μη ενεγκωσιν βυρσαν μιαν ουρας αυτου και εν πλοιοις αλιεων κεφαλην αυτου | |
32 επιθησεις δε αυτω χειρα μνησθεις πολεμον τον γινομενον εν σωματι αυτου και μηκετι γινεσθω | |