1 Vi era tra i farisei un uomo di nome Nicodèmo, uno dei capi dei Giudei. | 1 Erat autem homo ex pharisæis, Nicodemus nomine, princeps Judæorum. |
2 Costui andò da Gesù, di notte, e gli disse: «Rabbì, sappiamo che sei venuto da Dio come maestro; nessuno infatti può compiere questi segni che tu compi, se Dio non è con lui».
| 2 Hic venit ad Jesum nocte, et dixit ei : Rabbi, scimus quia a Deo venisti magister, nemo enim potest hæc signa facere, quæ tu facis, nisi fuerit Deus cum eo. |
3 Gli rispose Gesù: «In verità, in verità io ti dico, se uno non nasce dall’alto, non può vedere il regno di Dio».
| 3 Respondit Jesus, et dixit ei : Amen, amen dico tibi, nisi quis renatus fuerit denuo, non potest videre regnum Dei. |
4 Gli disse Nicodèmo: «Come può nascere un uomo quando è vecchio? Può forse entrare una seconda volta nel grembo di sua madre e rinascere?». | 4 Dicit ad eum Nicodemus : Quomodo potest homo nasci, cum sit senex ? numquid potest in ventrem matris suæ iterato introire et renasci ? |
5 Rispose Gesù: «In verità, in verità io ti dico, se uno non nasce da acqua e Spirito, non può entrare nel regno di Dio. | 5 Respondit Jesus : Amen, amen dico tibi, nisi quis renatus fuerit ex aqua, et Spiritu Sancto, non potest introire in regnum Dei. |
6 Quello che è nato dalla carne è carne, e quello che è nato dallo Spirito è spirito. | 6 Quod natum est ex carne, caro est : et quod natum est ex spiritu, spiritus est. |
7 Non meravigliarti se ti ho detto: dovete nascere dall’alto. | 7 Non mireris quia dixi tibi : oportet vos nasci denuo. |
8 Il vento soffia dove vuole e ne senti la voce, ma non sai da dove viene né dove va: così è chiunque è nato dallo Spirito».
| 8 Spiritus ubi vult spirat, et vocem ejus audis, sed nescis unde veniat, aut quo vadat : sic est omnis qui natus est ex spiritu. |
9 Gli replicò Nicodèmo: «Come può accadere questo?». | 9 Respondit Nicodemus, et dixit ei : Quomodo possunt hæc fieri ? |
10 Gli rispose Gesù: «Tu sei maestro d’Israele e non conosci queste cose? | 10 Respondit Jesus, et dixit ei : Tu es magister in Israël, et hæc ignoras ? |
11 In verità, in verità io ti dico: noi parliamo di ciò che sappiamo e testimoniamo ciò che abbiamo veduto; ma voi non accogliete la nostra testimonianza. | 11 Amen, amen dico tibi, quia quod scimus loquimur, et quod vidimus testamur, et testimonium nostrum non accipitis. |
12 Se vi ho parlato di cose della terra e non credete, come crederete se vi parlerò di cose del cielo? | 12 Si terrena dixi vobis, et non creditis : quomodo, si dixero vobis cælestia, credetis ? |
13 Nessuno è mai salito al cielo, se non colui che è disceso dal cielo, il Figlio dell’uomo. | 13 Et nemo ascendit in cælum, nisi qui descendit de cælo, Filius hominis, qui est in cælo. |
14 E come Mosè innalzò il serpente nel deserto, così bisogna che sia innalzato il Figlio dell’uomo, | 14 Et sicut Moyses exaltavit serpentem in deserto, ita exaltari oportet Filium hominis : |
15 perché chiunque crede in lui abbia la vita eterna.
| 15 ut omnis qui credit in ipsum, non pereat, sed habeat vitam æternam. |
16 Dio infatti ha tanto amato il mondo da dare il Figlio unigenito, perché chiunque crede in lui non vada perduto, ma abbia la vita eterna. | 16 Sic enim Deus dilexit mundum, ut Filium suum unigenitum daret : ut omnis qui credit in eum, non pereat, sed habeat vitam æternam. |
17 Dio, infatti, non ha mandato il Figlio nel mondo per condannare il mondo, ma perché il mondo sia salvato per mezzo di lui. | 17 Non enim misit Deus Filium suum in mundum, ut judicet mundum, sed ut salvetur mundus per ipsum. |
18 Chi crede in lui non è condannato; ma chi non crede è già stato condannato, perché non ha creduto nel nome dell’unigenito Figlio di Dio.
| 18 Qui credit in eum, non judicatur ; qui autem non credit, jam judicatus est : quia non credit in nomine unigeniti Filii Dei. |
19 E il giudizio è questo: la luce è venuta nel mondo, ma gli uomini hanno amato più le tenebre che la luce, perché le loro opere erano malvagie. | 19 Hoc est autem judicium : quia lux venit in mundum, et dilexerunt homines magis tenebras quam lucem : erant enim eorum mala opera. |
20 Chiunque infatti fa il male, odia la luce, e non viene alla luce perché le sue opere non vengano riprovate. | 20 Omnis enim qui male agit, odit lucem, et non venit ad lucem, ut non arguantur opera ejus : |
21 Invece chi fa la verità viene verso la luce, perché appaia chiaramente che le sue opere sono state fatte in Dio».
| 21 qui autem facit veritatem, venit ad lucem, ut manifestentur opera ejus, quia in Deo sunt facta.
|
22 Dopo queste cose, Gesù andò con i suoi discepoli nella regione della Giudea, e là si tratteneva con loro e battezzava. | 22 Post hæc venit Jesus et discipuli ejus in terram Judæam : et illic demorabatur cum eis, et baptizabat. |
23 Anche Giovanni battezzava a Ennòn, vicino a Salìm, perché là c’era molta acqua; e la gente andava a farsi battezzare. | 23 Erat autem et Joannes baptizans, in Ænnon, juxta Salim : quia aquæ multæ erant illic, et veniebant et baptizabantur. |
24 Giovanni, infatti, non era ancora stato gettato in prigione.
| 24 Nondum enim missus fuerat Joannes in carcerem. |
25 Nacque allora una discussione tra i discepoli di Giovanni e un Giudeo riguardo alla purificazione rituale. | 25 Facta est autem quæstio ex discipulis Joannis cum Judæis de purificatione. |
26 Andarono da Giovanni e gli dissero: «Rabbì, colui che era con te dall’altra parte del Giordano e al quale hai dato testimonianza, ecco, sta battezzando e tutti accorrono a lui». | 26 Et venerunt ad Joannem, et dixerunt ei : Rabbi, qui erat tecum trans Jordanem, cui tu testimonium perhibuisti, ecce hic baptizat, et omnes veniunt ad eum. |
27 Giovanni rispose: «Nessuno può prendersi qualcosa se non gli è stata data dal cielo. | 27 Respondit Joannes, et dixit : Non potest homo accipere quidquam, nisi fuerit ei datum de cælo. |
28 Voi stessi mi siete testimoni che io ho detto: “Non sono io il Cristo”, ma: “Sono stato mandato avanti a lui”. | 28 Ipsi vos mihi testimonium perhibetis, quod dixerim : Non sum ego Christus : sed quia missus sum ante illum. |
29 Lo sposo è colui al quale appartiene la sposa; ma l’amico dello sposo, che è presente e l’ascolta, esulta di gioia alla voce dello sposo. Ora questa mia gioia è piena. | 29 Qui habet sponsam, sponsus est : amicus autem sponsi, qui stat, et audit eum, gaudio gaudet propter vocem sponsi. Hoc ergo gaudium meum impletum est. |
30 Lui deve crescere; io, invece, diminuire».
| 30 Illum oportet crescere, me autem minui. |
31 Chi viene dall’alto è al di sopra di tutti; ma chi viene dalla terra, appartiene alla terra e parla secondo la terra. Chi viene dal cielo è al di sopra di tutti. | 31 Qui desursum venit, super omnes est. Qui est de terra, de terra est, et de terra loquitur. Qui de cælo venit, super omnes est. |
32 Egli attesta ciò che ha visto e udito, eppure nessuno accetta la sua testimonianza. | 32 Et quod vidit, et audivit, hoc testatur : et testimonium ejus nemo accipit. |
33 Chi ne accetta la testimonianza, conferma che Dio è veritiero. | 33 Qui accepit ejus testimonium signavit, quia Deus verax est. |
34 Colui infatti che Dio ha mandato dice le parole di Dio: senza misura egli dà lo Spirito. | 34 Quem enim misit Deus, verba Dei loquitur : non enim ad mensuram dat Deus spiritum. |
35 Il Padre ama il Figlio e gli ha dato in mano ogni cosa. | 35 Pater diligit Filium et omnia dedit in manu ejus. |
36 Chi crede nel Figlio ha la vita eterna; chi non obbedisce al Figlio non vedrà la vita, ma l’ira di Dio rimane su di lui. | 36 Qui credit in Filium, habet vitam æternam ; qui autem incredulus est Filio, non videbit vitam, sed ira Dei manet super eum. |