Sapienza 9
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 2008 | NOVA VULGATA |
---|---|
1 «Dio dei padri e Signore della misericordia, che tutto hai creato con la tua parola, | 1 “ Deus patrum meorum et Domine misericordiae, qui fecisti omnia verbo tuo |
2 e con la tua sapienza hai formato l’uomo perché dominasse sulle creature che tu hai fatto, | 2 et sapientia tua constituisti hominem, ut dominaretur creaturis, quae a te factae sunt, |
3 e governasse il mondo con santità e giustizia ed esercitasse il giudizio con animo retto, | 3 et disponeret orbem terrarum in sanctitate et iustitia et in directione cordis iudicium iudicaret, |
4 dammi la sapienza, che siede accanto a te in trono, e non mi escludere dal numero dei tuoi figli, | 4 da mihi sedium tuarum assistricem sapientiam et noli me reprobare a pueris tuis, |
5 perché io sono tuo schiavo e figlio della tua schiava, uomo debole e dalla vita breve, incapace di comprendere la giustizia e le leggi. | 5 quoniam servus tuus sum ego et filius ancillae tuae, homo infirmus et exigui temporis et minor ad intellectum iudicii et legum. |
6 Se qualcuno fra gli uomini fosse perfetto, privo della sapienza che viene da te, sarebbe stimato un nulla. | 6 Nam, et si quis erit consummatus inter filios hominum, si ab illo abfuerit sapientia tua, in nihilum computabitur. |
7 Tu mi hai prescelto come re del tuo popolo e giudice dei tuoi figli e delle tue figlie; | 7 Tu elegisti me regem populo tuo et iudicem filiorum tuorum et filiarum; |
8 mi hai detto di costruirti un tempio sul tuo santo monte, un altare nella città della tua dimora, immagine della tenda santa che ti eri preparata fin da principio. | 8 dixisti me aedificare templum in monte sancto tuo et in civitate habitationis tuae altare, similitudinem tabernaculi sancti, quod praeparasti ab initio. |
9 Con te è la sapienza che conosce le tue opere, che era presente quando creavi il mondo; lei sa quel che piace ai tuoi occhi e ciò che è conforme ai tuoi decreti. | 9 Et tecum sapientia, quae novit opera tua, quae et affuit tunc, cum orbem terrarum faceres, et sciebat quid esset placitum in oculis tuis et quid directum in praeceptis tuis. |
10 Inviala dai cieli santi, mandala dal tuo trono glorioso, perché mi assista e mi affianchi nella mia fatica e io sappia ciò che ti è gradito. | 10 Emitte illam de caelis sanctis tuis et a sede magnitudinis tuae mitte illam, ut mecum sit et mecum laboret, ut sciam quid acceptum sit apud te. |
11 Ella infatti tutto conosce e tutto comprende: mi guiderà con prudenza nelle mie azioni e mi proteggerà con la sua gloria. | 11 Scit enim illa omnia et intellegit et deducet me in operibus meis sobrie et custodiet me in sua gloria. |
12 Così le mie opere ti saranno gradite; io giudicherò con giustizia il tuo popolo e sarò degno del trono di mio padre. | 12 Et erunt accepta opera mea, et diiudicabo populum tuum iuste et ero dignus sedium patris mei. |
13 Quale uomo può conoscere il volere di Dio? Chi può immaginare che cosa vuole il Signore? | 13 Quis enim hominum poterit scire consilium Dei? Aut quis poterit cogitare quid velit Dominus? |
14 I ragionamenti dei mortali sono timidi e incerte le nostre riflessioni, | 14 Cogitationes enim mortalium timidae, et incertae providentiae nostrae: |
15 perché un corpo corruttibile appesantisce l’anima e la tenda d’argilla opprime una mente piena di preoccupazioni. | 15 corpus enim, quod corrumpitur, aggravat animam, et terrena inhabitatio deprimit sensum multa cogitantem. |
16 A stento immaginiamo le cose della terra, scopriamo con fatica quelle a portata di mano; ma chi ha investigato le cose del cielo? | 16 Et difficile conicimus, quae in terra sunt, et, quae in prospectu sunt, invenimus cum labore; quae autem in caelis sunt, quis investigabit? |
17 Chi avrebbe conosciuto il tuo volere, se tu non gli avessi dato la sapienza e dall’alto non gli avessi inviato il tuo santo spirito? | 17 Consilium autem tuum quis sciet, nisi tu dederis sapientiam et miseris spiritum sanctum tuum de altissimis? |
18 Così vennero raddrizzati i sentieri di chi è sulla terra; gli uomini furono istruiti in ciò che ti è gradito e furono salvati per mezzo della sapienza». | 18 Et sic correctae sunt semitae eorum, qui sunt in terris; et, quae tibi placent, didicerunt homines et salvati per sapientiam sunt ”. |