Sapienza 11
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 2008 | VULGATA |
---|---|
1 La sapienza favorì le loro imprese per mezzo di un santo profeta. | 1 Direxit opera eorum in manibus prophetæ sancti. |
2 Attraversarono un deserto inospitale, fissarono le tende in terreni impraticabili, | 2 Iter fecerunt per deserta quæ non habitabantur, et in locis desertis fixerunt casas. |
3 resistettero agli avversari, respinsero i nemici. | 3 Steterunt contra hostes, et de inimicis se vindicaverunt. |
4 Ebbero sete e ti invocarono e fu data loro acqua da una rupe scoscesa, rimedio alla sete da una dura roccia. | 4 Sitierunt, et invocaverunt te, et data est illis aqua de petra altissima, et requies sitis de lapide duro. |
5 Ciò che era servito a punire i loro nemici, per loro, nel bisogno, fu strumento di favori. | 5 Per quæ enim pœnas passi sunt inimici illorum a defectione potus sui, et in eis cum abundarent filii Israël lætati sunt : |
6 Invece dello sgorgare perenne di un fiume, reso torbido da putrido sangue | 6 per hæc, cum illis deessent, bene cum illis actum est. |
7 in punizione di un decreto infanticida, contro ogni speranza tu desti loro acqua abbondante, | 7 Nam pro fonte quidem sempiterni fluminis, humanum sanguinem dedisti injustis. |
8 mostrando attraverso la sete di allora come avevi punito i loro avversari. | 8 Qui cum minuerentur in traductione infantium occisorum, dedisti illis abundantem aquam insperate, |
9 Difatti, messi alla prova, sebbene puniti con misericordia, compresero come gli empi, giudicati nella collera, erano stati tormentati; | 9 ostendens per sitim quæ tunc fuit, quemadmodum tuos exaltares, et adversarios illorum necares. |
10 perché tu provasti gli uni come un padre che corregge, mentre vagliasti gli altri come un re severo che condanna. | 10 Cum enim tentati sunt, et quidem cum misericordia disciplinam accipientes, scierunt quemadmodum cum ira judicati impii tormenta paterentur. |
11 Lontani o vicini erano ugualmente tribolati, | 11 Hos quidem tamquam pater monens probasti ; illos autem tamquam durus rex interrogans condemnasti. |
12 perché li colse un duplice dolore e un sospiro per i ricordi del passato. | 12 Absentes enim, et præsentes, similiter torquebantur. |
13 Quando infatti seppero che dal loro castigo quelli erano beneficati, si accorsero della presenza del Signore; | 13 Duplex enim illos acceperat tædium et gemitus, cum memoria præteritorum. |
14 poiché colui che prima avevano esposto e poi deriso, al termine degli avvenimenti dovettero ammirarlo, dopo aver patito una sete ben diversa da quella dei giusti. | 14 Cum enim audirent per sua tormenta bene secum agi, commemorati sunt Dominum, admirantes in finem exitus. |
15 In cambio dei ragionamenti insensati della loro ingiustizia, in cui, errando, rendevano onori divini a rettili senza parola e a bestie spregevoli, tu inviasti contro di loro come punizione una moltitudine di animali irragionevoli, | 15 Quem enim in expositione prava projectum deriserunt, in finem eventus mirati sunt, non similiter justis sitientes. |
16 perché capissero che con le cose con cui uno pecca, con quelle viene punito. | 16 Pro cogitationibus autem insensatis iniquitatis illorum, quod quidam errantes colebant mutos serpentes et bestias supervacuas, immisisti illis multitudinem mutorum animalium in vindictam ; |
17 Non era certo in difficoltà la tua mano onnipotente, che aveva creato il mondo da una materia senza forma, a mandare loro una moltitudine di orsi o leoni feroci | 17 ut scirent quia per quæ peccat quis, per hæc et torquetur. |
18 o bestie molto feroci, prima sconosciute e create da poco, che esalano un alito infuocato o emettono un crepitìo di vapore o sprizzano terribili scintille dagli occhi, | 18 Non enim impossibilis erat omnipotens manus tua, quæ creavit orbem terrarum ex materia invisa, immittere illis multitudinem ursorum, aut audaces leones, |
19 delle quali non solo l’assalto poteva sterminarli, ma lo stesso aspetto terrificante poteva annientarli. | 19 aut novi generis ira plenas ignotas bestias, aut vaporem ignium spirantes, aut fumi odorem proferentes, aut horrendas ab oculis scintillas emittentes ; |
20 Anche senza queste potevano cadere con un soffio, perseguitati dalla giustizia e dispersi dal tuo soffio potente, ma tu hai disposto ogni cosa con misura, calcolo e peso. | 20 quarum non solum læsura poterat illos exterminare, sed et aspectus per timorem occidere. |
21 Prevalere con la forza ti è sempre possibile; chi si opporrà alla potenza del tuo braccio? | 21 Sed et sine his uno spiritu poterant occidi, persecutionem passi ab ipsis factis suis, et dispersi per spiritum virtutis tuæ : sed omnia in mensura, et numero et pondere disposuisti. |
22 Tutto il mondo, infatti, davanti a te è come polvere sulla bilancia, come una stilla di rugiada mattutina caduta sulla terra. | 22 Multum enim valere, tibi soli supererat semper : et virtuti brachii tui quis resistet ? |
23 Hai compassione di tutti, perché tutto puoi, chiudi gli occhi sui peccati degli uomini, aspettando il loro pentimento. | 23 Quoniam tamquam momentum stateræ, sic est ante te orbis terrarum, et tamquam gutta roris antelucani quæ descendit in terram. |
24 Tu infatti ami tutte le cose che esistono e non provi disgusto per nessuna delle cose che hai creato; se avessi odiato qualcosa, non l’avresti neppure formata. | 24 Sed misereris omnium, quia omnia potes ; et dissimulas peccata hominum, propter pœnitentiam. |
25 Come potrebbe sussistere una cosa, se tu non l’avessi voluta? Potrebbe conservarsi ciò che da te non fu chiamato all’esistenza? | 25 Diligis enim omnia quæ sunt, et nihil odisti eorum quæ fecisti ; nec enim odiens aliquid constituisti aut fecisti. |
26 Tu sei indulgente con tutte le cose, perché sono tue, Signore, amante della vita. | 26 Quomodo autem posset aliquid permanere, nisi tu voluisses ? aut quod a te vocatum non esset conservaretur ? |
27 Parcis autem omnibus, quoniam tua sunt, Domine, qui amas animas. |