Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Siracide 43


font
BIBBIA CEI 1974LXX
1 Orgoglio dei cieli è il limpido firmamento,
spettacolo celeste in una visione di gloria!
1 γαυριαμα υψους στερεωμα καθαριοτητος ειδος ουρανου εν οραματι δοξης
2 Il sole mentre appare nel suo sorgere proclama:
"Che meraviglia è l'opera dell'Altissimo!".
2 ηλιος εν οπτασια διαγγελλων εν εξοδω σκευος θαυμαστον εργον υψιστου
3 A mezzogiorno dissecca la terra,
e di fronte al suo calore chi può resistere?
3 εν μεσημβρια αυτου αναξηραινει χωραν και εναντιον καυματος αυτου τις υποστησεται
4 Si soffia nella fornace per ottenere calore,
il sole brucia i monti tre volte tanto;
emettendo vampe di fuoco,
facendo brillare i suoi raggi, abbaglia gli occhi.
4 καμινον φυσων εν εργοις καυματος τριπλασιως ηλιος εκκαιων ορη ατμιδας πυρωδεις εκφυσων και εκλαμπων ακτινας αμαυροι οφθαλμους
5 Grande è il Signore che l'ha creato
e con la parola ne affretta il rapido corso.

5 μεγας κυριος ο ποιησας αυτον και εν λογοις αυτου κατεσπευσεν πορειαν
6 Anche la luna sempre puntuale nelle sue fasi
regola i mesi e determina il tempo.
6 και η σεληνη εν πασιν εις καιρον αυτης αναδειξιν χρονων και σημειον αιωνος
7 Dalla luna dipende l'indicazione delle feste,
luminare che decresce fino alla sua scomparsa.
7 απο σεληνης σημειον εορτης φωστηρ μειουμενος επι συντελειας
8 Da essa il mese prende nome,
mirabilmente crescendo secondo le fasi.
È un'insegna per le milizie nell'alto
splendendo nel firmamento del cielo.

8 μην κατα το ονομα αυτης εστιν αυξανομενος θαυμαστως εν αλλοιωσει σκευος παρεμβολων εν υψει εν στερεωματι ουρανου εκλαμπων
9 Bellezza del cielo la gloria degli astri,
ornamento splendente nelle altezze del Signore.
9 καλλος ουρανου δοξα αστρων κοσμος φωτιζων εν υψιστοις κυριου
10 Si comportano secondo gli ordini del Santo,
non si stancano al loro posto di sentinelle.

10 εν λογοις αγιου στησονται κατα κριμα και ου μη εκλυθωσιν εν φυλακαις αυτων
11 Osserva l'arcobaleno e benedici colui che l'ha fatto,
è bellissimo nel suo splendore.
11 ιδε τοξον και ευλογησον τον ποιησαντα αυτο σφοδρα ωραιον εν τω αυγασματι αυτου
12 Avvolge il cielo con un cerchio di gloria,
l'hanno teso le mani dell'Altissimo.

12 εγυρωσεν ουρανον εν κυκλωσει δοξης χειρες υψιστου ετανυσαν αυτο
13 Con un comando invia la neve,
fa guizzare i fulmini del suo giudizio.
13 προσταγματι αυτου κατεσπευσεν χιονα και ταχυνει αστραπας κριματος αυτου
14 Così si aprono i depositi
e le nubi volano via come uccelli.
14 δια τουτο ηνεωχθησαν θησαυροι και εξεπτησαν νεφελαι ως πετεινα
15 Con potenza condensa le nubi,
che si polverizzano in chicchi di grandine.
15 εν μεγαλειω αυτου ισχυσεν νεφελας και διεθρυβησαν λιθοι χαλαζης
16 και εν οπτασια αυτου σαλευθησεται ορη εν θεληματι αυτου πνευσεται νοτος
17 φωνη βροντης αυτου ωνειδισεν γην και καταιγις βορεου και συστροφη πνευματος
18 Fa scendere la neve come uccelli che si posano,
come cavallette che si posano è la sua discesa;
l'occhio ammira la bellezza del suo candore
e il cuore stupisce nel vederla fioccare.
18 ως πετεινα καθιπταμενα πασσει χιονα και ως ακρις καταλυουσα η καταβασις αυτης καλλος λευκοτητος αυτης εκθαυμασει οφθαλμος και επι του υετου αυτης εκστησεται καρδια
19 Riversa sulla terra la brina come il sale,
che gelandosi forma come tante punte di spine.
19 και παχνην ως αλα επι γης χεει και παγεισα γινεται σκολοπων ακρα
20 Soffia la gelida tramontana,
sull'acqua si condensa il ghiaccio;
esso si posa sull'intera massa d'acqua,
che si riveste come di corazza.
20 ψυχρος ανεμος βορεης πνευσει και παγησεται κρυσταλλος εφ' υδατος επι πασαν συναγωγην υδατος καταλυσει και ως θωρακα ενδυσεται το υδωρ
21 Inaridisce i monti e brucia il deserto;
divora l'erba come un fuoco.
21 καταφαγεται ορη και ερημον εκκαυσει και αποσβεσει χλοην ως πυρ
22 Il rimedio di tutto, un annuvolamento improvviso,
l'arrivo della rugiada ristora dal caldo.
22 ιασις παντων κατα σπουδην ομιχλη δροσος απαντωσα απο καυσωνος ιλαρωσει
23 Dio con la sua parola ha domato l'abisso
e vi ha piantato isole.
23 λογισμω αυτου εκοπασεν αβυσσον και εφυτευσεν εν αυτη νησους
24 I naviganti parlano dei pericoli del mare,
a sentirli con i nostri orecchi restiamo stupiti;
24 οι πλεοντες την θαλασσαν διηγουνται τον κινδυνον αυτης και ακοαις ωτιων ημων θαυμαζομεν
25 là ci sono anche cose singolari e stupende,
esseri viventi di ogni specie e mostri marini.
25 και εκει τα παραδοξα και θαυμασια εργα ποικιλια παντος ζωου κτισις κητων
26 Per lui il messaggero cammina facilmente,
tutto procede secondo la sua parola.
26 δι' αυτον ευοδοι αγγελος αυτου και εν λογω αυτου συγκειται τα παντα
27 Potremmo dir molte cose e mai finiremmo;
ma per concludere: "Egli è tutto!".
27 πολλα ερουμεν και ου μη αφικωμεθα και συντελεια λογων το παν εστιν αυτος
28 Come potremmo avere la forza per lodarlo?
Egli, il Grande, al di sopra di tutte le sue opere.
28 δοξαζοντες που ισχυσομεν αυτος γαρ ο μεγας παρα παντα τα εργα αυτου
29 Il Signore è terribile e molto grande,
e meravigliosa è la sua potenza.
29 φοβερος κυριος και σφοδρα μεγας και θαυμαστη η δυναστεια αυτου
30 Nel glorificare il Signore esaltatelo
quanto potete, perché ancora più alto sarà.
Nell'innalzarlo moltiplicate la vostra forza,
non stancatevi, perché mai finirete.
30 δοξαζοντες κυριον υψωσατε καθ' οσον αν δυνησθε υπερεξει γαρ και ετι και υψουντες αυτον πληθυνατε εν ισχυι μη κοπιατε ου γαρ μη αφικησθε
31 Chi lo ha contemplato e lo descriverà?
Chi può magnificarlo come egli è?
31 τις εορακεν αυτον και εκδιηγησεται και τις μεγαλυνει αυτον καθως εστιν
32 Ci sono molte cose nascoste più grandi di queste;
noi contempliamo solo poche delle sue opere.
32 πολλα αποκρυφα εστιν μειζονα τουτων ολιγα γαρ εωρακαμεν των εργων αυτου
33 Il Signore infatti ha creato ogni cosa,
ha dato la sapienza ai pii.
33 παντα γαρ εποιησεν ο κυριος και τοις ευσεβεσιν εδωκεν σοφιαν