Siracide 16
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | VULGATA |
---|---|
1 Non desiderare una moltitudine di figli buoni a nulla, non gioire per figli empi. | 1 Ne jucunderis in filiis impiis, si multiplicentur : nec oblecteris super ipsos, si non est timor Dei in illis. |
2 Se aumentano di numero non gioire, se sono privi del timore del Signore. | 2 Non credas vitæ illorum, et ne respexeris in labores eorum. |
3 Non confidare su una loro vita lunga e non fondarti sul loro numero, poiché è preferibile uno a mille e morir senza figli che averne degli empi. | 3 Melior est enim unus timens Deum, quam mille filii impii : |
4 La città potrà ripopolarsi per opera di un solo assennato, mentre la stirpe degli iniqui sarà distrutta. | 4 et utile est mori sine filiis, quam relinquere filios impios. |
5 Il mio occhio ha visto molte simili cose; il mio orecchio ne ha sentite ancora più gravi. | 5 Ab uno sensato inhabitabitur patria : tribus impiorum deseretur. |
6 Nell'assemblea dei peccatori un fuoco si accende, contro un popolo ribelle è divampata l'ira. | 6 Multa talia vidit oculis meus, et fortiora horum audivit auris mea. |
7 Dio non perdonò agli antichi giganti, che si erano ribellati per la loro forza. | 7 In synagoga peccantium exardebit ignis, et in gente incredibili exardescet ira. |
8 Non risparmiò i concittadini di Lot, che egli aveva in orrore per la loro superbia. | 8 Non exoraverunt pro peccatis suis antiqui gigantes, qui destructi sunt confidentes suæ virtuti. |
9 Non ebbe pietà di nazioni di perdizione, che si erano esaltate per i loro peccati. | 9 Et non pepercit peregrinationi Lot, et execratus est eos præ superbia verbi illorum. |
10 Così trattò i seicentomila uomini che sono periti per l'ostinazione del loro cuore. | 10 Non misertus est illis, gentem totam perdens, et extollentem se in peccatis suis. |
11 Ci fosse un solo uomo di dura cervice, sarebbe strano se restasse impunito, | 11 Et sicut sexcenta millia peditum, qui congregati sunt in duritia cordis sui : et si unus fuisset cervicatus, mirum si fuisset immunis. |
12 poiché misericordia e ira sono in Dio, potente quando perdona e quando riversa l'ira. | 12 Misericordia enim et ira est cum illo : potens exoratio, et effundens iram. |
13 Tanto grande la sua misericordia, quanto grande la sua severità; egli giudicherà l'uomo secondo le sue opere. | 13 Secundum misericordiam suam, sic correptio illius homines secundum opera sua judicat. |
14 Non sfuggirà il peccatore con la sua rapina, ma neppure la pazienza del pio sarà delusa. | 14 Non effugiet in rapina peccator, et non retardabit sufferentia misericordiam facientis. |
15 Egli farà posto a tutta la sua generosità; ciascuno sarà trattato secondo le sue opere. | 15 Omnis misericordia faciet locum unicuique, secundum meritum operum suorum, et secundum intellectum peregrinationis ipsius. |
16 Non dire: "Mi terrò celato al Signore! Chi penserà a me lassù? | 16 Non dicas : A Deo abscondar : et ex summo, quis mei memorabitur ? |
17 Non sarò riconosciuto fra un popolo numeroso, chi sarò io in mezzo a una creazione senza numero?". | 17 in populo magno non agnoscar : quæ est enim anima mea in tam immensa creatura ? |
18 Ecco il cielo e il cielo dei cieli, l'abisso e la terra sussultano quando egli appare. | 18 Ecce cælum et cæli cælorum, abyssus, et universa terra, et quæ in eis sunt, in conspectu illius commovebuntur. |
19 Anche i monti e le fondamenta della terra si scuotono di spavento quando egli li guarda. | 19 Montes simul, et colles, et fundamenta terræ, cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur. |
20 Ma nessuno riflette su queste cose; al suo modo di agire chi ci bada? | 20 Et in omnibus his insensatum est cor, et omne cor intelligitur ab illo. |
21 Anche la bufera che nessuno contempla, e la maggior parte delle sue opere, sono nel mistero. | 21 Et vias illius quis intelligit, et procellam quam nec oculus videbit hominis ? |
22 "Chi a Dio annunzierà le opere di giustizia? Ovvero chi le attende? L'alleanza infatti è lontana". | 22 Nam plurima illius opera sunt in absconsis : sed opera justitiæ ejus quis enuntiabit, aut quis sustinebit ? longe enim est testamentum a quibusdam, et interrogatio omnium in consummatione est. |
23 Tali cose pensa chi ha il cuore perverso; lo stolto, appunto errando, pensa sciocchezze. | 23 Qui minoratur corde cogitat inania, et vir imprudens et errans cogitat stulta. |
24 Ascoltami, figlio, e impara la scienza; e sii attento nel tuo cuore alle mie parole. | 24 Audi me, fili, et disce disciplinam sensus, et in verbis meis attende in corde tuo : |
25 Manifesterò con esattezza la mia dottrina; con cura annunzierò la scienza. | 25 et dicam in æquitate disciplinam, et scrutabor enarrare sapientiam : et in verbis meis attende in corde tuo, et dico in æquitate spiritus virtutes quas posuit Deus in opera sua ab initio, et in veritate enuntio scientiam ejus. |
26 Nella creazione del Signore le sue opere sono fin dal principio, e dalla loro origine ne separò le parti. | 26 In judicio Dei opera ejus ab initio, et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum, et initia eorum in gentibus suis. |
27 Egli ordinò per l'eternità le sue opere, ne stabilì l'attività per le generazioni future. Non hanno fame né si stancano, eppure non interrompono il loro lavoro. | 27 Ornavit in æternum opera illorum : nec esurierunt, nec laboraverunt, et non destiterunt ab operibus suis. |
28 Nessuna di loro urta la sua vicina, mai disubbidiranno ad un suo comando. | 28 Unusquisque proximum sibi non angustiabit in æternum : |
29 Dopo ciò il Signore riguardò sulla terra e la riempì dei suoi doni. | 29 non sis incredibilis verbo illius. |
30 Ne ricoprì la superficie con ogni genere di viventi e ad essa faranno ritorno. | 30 Post hæc Deus in terram respexit, et implevit illam bonis suis : |
31 anima omnis vitalis denuntiavit ante faciem ipsius, et in ipsam iterum reversio illorum. |