Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Siracide 16


font
BIBBIA CEI 1974VULGATA
1 Non desiderare una moltitudine di figli buoni a nulla,
non gioire per figli empi.
1 Ne jucunderis in filiis impiis, si multiplicentur :
nec oblecteris super ipsos, si non est timor Dei in illis.
2 Se aumentano di numero non gioire,
se sono privi del timore del Signore.
2 Non credas vitæ illorum,
et ne respexeris in labores eorum.
3 Non confidare su una loro vita lunga
e non fondarti sul loro numero,
poiché è preferibile uno a mille
e morir senza figli che averne degli empi.
3 Melior est enim unus timens Deum,
quam mille filii impii :
4 La città potrà ripopolarsi per opera di un solo
assennato,
mentre la stirpe degli iniqui sarà distrutta.
4 et utile est mori sine filiis,
quam relinquere filios impios.
5 Il mio occhio ha visto molte simili cose;
il mio orecchio ne ha sentite ancora più gravi.
5 Ab uno sensato inhabitabitur patria :
tribus impiorum deseretur.
6 Nell'assemblea dei peccatori un fuoco si accende,
contro un popolo ribelle è divampata l'ira.
6 Multa talia vidit oculis meus,
et fortiora horum audivit auris mea.
7 Dio non perdonò agli antichi giganti,
che si erano ribellati per la loro forza.
7 In synagoga peccantium exardebit ignis,
et in gente incredibili exardescet ira.
8 Non risparmiò i concittadini di Lot,
che egli aveva in orrore per la loro superbia.
8 Non exoraverunt pro peccatis suis antiqui gigantes,
qui destructi sunt confidentes suæ virtuti.
9 Non ebbe pietà di nazioni di perdizione,
che si erano esaltate per i loro peccati.
9 Et non pepercit peregrinationi Lot,
et execratus est eos præ superbia verbi illorum.
10 Così trattò i seicentomila uomini
che sono periti per l'ostinazione del loro cuore.
10 Non misertus est illis, gentem totam perdens,
et extollentem se in peccatis suis.
11 Ci fosse un solo uomo di dura cervice,
sarebbe strano se restasse impunito,
11 Et sicut sexcenta millia peditum,
qui congregati sunt in duritia cordis sui :
et si unus fuisset cervicatus,
mirum si fuisset immunis.
12 poiché misericordia e ira sono in Dio,
potente quando perdona e quando riversa l'ira.
12 Misericordia enim et ira est cum illo :
potens exoratio, et effundens iram.
13 Tanto grande la sua misericordia,
quanto grande la sua severità;
egli giudicherà l'uomo secondo le sue opere.
13 Secundum misericordiam suam,
sic correptio illius homines secundum opera sua judicat.
14 Non sfuggirà il peccatore con la sua rapina,
ma neppure la pazienza del pio sarà delusa.
14 Non effugiet in rapina peccator,
et non retardabit sufferentia misericordiam facientis.
15 Egli farà posto a tutta la sua generosità;
ciascuno sarà trattato secondo le sue opere.

15 Omnis misericordia faciet locum unicuique,
secundum meritum operum suorum,
et secundum intellectum peregrinationis ipsius.
16 Non dire: "Mi terrò celato al Signore!
Chi penserà a me lassù?
16 Non dicas : A Deo abscondar :
et ex summo, quis mei memorabitur ?
17 Non sarò riconosciuto fra un popolo numeroso,
chi sarò io in mezzo a una creazione senza numero?".
17 in populo magno non agnoscar :
quæ est enim anima mea in tam immensa creatura ?
18 Ecco il cielo e il cielo dei cieli,
l'abisso e la terra sussultano quando egli appare.
18 Ecce cælum et cæli cælorum,
abyssus, et universa terra, et quæ in eis sunt,
in conspectu illius commovebuntur.
19 Anche i monti e le fondamenta della terra
si scuotono di spavento quando egli li guarda.
19 Montes simul, et colles, et fundamenta terræ,
cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur.
20 Ma nessuno riflette su queste cose;
al suo modo di agire chi ci bada?
20 Et in omnibus his insensatum est cor,
et omne cor intelligitur ab illo.
21 Anche la bufera che nessuno contempla,
e la maggior parte delle sue opere, sono nel mistero.
21 Et vias illius quis intelligit,
et procellam quam nec oculus videbit hominis ?
22 "Chi a Dio annunzierà le opere di giustizia?
Ovvero chi le attende? L'alleanza infatti è lontana".
22 Nam plurima illius opera sunt in absconsis :
sed opera justitiæ ejus quis enuntiabit, aut quis sustinebit ?
longe enim est testamentum a quibusdam,
et interrogatio omnium in consummatione est.
23 Tali cose pensa chi ha il cuore perverso;
lo stolto, appunto errando, pensa sciocchezze.

23 Qui minoratur corde cogitat inania,
et vir imprudens et errans cogitat stulta.
24 Ascoltami, figlio, e impara la scienza;
e sii attento nel tuo cuore alle mie parole.
24 Audi me, fili, et disce disciplinam sensus,
et in verbis meis attende in corde tuo :
25 Manifesterò con esattezza la mia dottrina;
con cura annunzierò la scienza.
25 et dicam in æquitate disciplinam,
et scrutabor enarrare sapientiam :
et in verbis meis attende in corde tuo,
et dico in æquitate spiritus virtutes
quas posuit Deus in opera sua ab initio,
et in veritate enuntio scientiam ejus.
26 Nella creazione del Signore le sue opere sono fin
dal principio,
e dalla loro origine ne separò le parti.
26 In judicio Dei opera ejus ab initio,
et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum,
et initia eorum in gentibus suis.
27 Egli ordinò per l'eternità le sue opere,
ne stabilì l'attività per le generazioni future.
Non hanno fame né si stancano,
eppure non interrompono il loro lavoro.
27 Ornavit in æternum opera illorum :
nec esurierunt, nec laboraverunt,
et non destiterunt ab operibus suis.
28 Nessuna di loro urta la sua vicina,
mai disubbidiranno ad un suo comando.
28 Unusquisque proximum sibi non angustiabit in æternum :
29 Dopo ciò il Signore riguardò sulla terra
e la riempì dei suoi doni.
29 non sis incredibilis verbo illius.
30 Ne ricoprì la superficie con ogni genere di viventi
e ad essa faranno ritorno.
30 Post hæc Deus in terram respexit,
et implevit illam bonis suis :
31 anima omnis vitalis denuntiavit ante faciem ipsius,
et in ipsam iterum reversio illorum.